Petr Kazda, Tomás Weinreb, Εγώ, η Όλγα (I, Olga 2016)

Petr Kazda, Tomás Weinreb, Εγώ, η Όλγα (I, Olga 2016)

  Από σήμερα στους κινηματογράφους.

  Η ταινία αναφέρεται σε πραγματικό περιστατικό. Η Όλγα Χεπνάροβα (1951-1975) πήρε ένα φορτηγό, καβάλησε ένα πεζοδρόμιο και παρέσυρε στο διάβα της κάπου 25 άτομα, από τα οποία τα 8 κατέληξαν.

   Κακοποιημένη στην οικογένεια, θύμα bullying των συμμαθητών της, με κακή αντιμετώπιση από τους συναδέλφους της στο χώρο δουλειάς, θα κάνει μια απόπειρα αυτοκτονίας, αρκετά θεατρική.

  Έχω διαβάσει ότι οι απόπειρες αυτοκτονίας των γυναικών είναι θεατρικές, μια έκκληση για βοήθεια, και γι’ αυτό πολλές δεν πετυχαίνουν, σε αντίθεση με τις απόπειρες αυτοκτονίας των ανδρών οι οποίοι είναι αποφασισμένοι και γι’ αυτό οι περισσότερες πετυχαίνουν.

  Ζητάει βοήθεια από ψυχίατρους που όμως είναι ανεπαρκής. Και εκεί επικρατεί η γραφειοκρατία και η μακριά λίστα αναμονής.

  Έχω διαβάσει επίσης ότι η απόπειρα αυτοκτονίας είναι μια μορφή επιθετικότητας που στρέφεται στον εαυτό.

  Όχι πάντα. Η επιθετικότητα αυτή μπορεί να κατευθυνθεί και προς τα έξω, όπως στην περίπτωσή της. Ένοχος για την κατάστασή της είναι η κοινωνία και κάθε μέλος της θεωρείται ένοχο, σε μια ιδιότυπη αντίληψη περί συλλογικής ευθύνης.

  Δεν είχα ποτέ αμφιβολία ότι αυτοί που παίρνουν ένα όπλο και σκορπούν το θάνατο, στην Αμερική κυρίως, κουβαλούν τραυματικές εμπειρίες. Σε μεγάλο βαθμό είχε δίκιο η Όλγα που στην απολογία της κατηγορεί την κοινωνία, και την πράξη της την εννοούσε σαν προειδοποίηση και σαν μια έκκληση για να ληφθούν μέτρα.

  Δεν αυτοκτονούν όλοι, και δεν αρπάζουν όλοι ένα όπλο ή ένα φορτηγό και όποιον πάρει ο χάρος. Οι περισσότεροι υποφέρουν μια ζωή, αφανείς.

  Το πρόβλημα υπάρχει, η ενδοοικογενειακή βία, το bullying στα σχολεία, το έχω ζήσει σαν εκπαιδευτικός. Όμως μπορούν να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα; Μεγάλο ερώτημα. Ξέρω ότι υπάρχουν κέντρα για τις κακοποιημένες γυναίκες, αυτές που τρώνε ξύλο από τους άντρες τους, καθώς και για τα κακοποιημένα παιδιά. Όμως πόσες περιπτώσεις φτάνουν μέχρι σ’ αυτά;

  Πολύ καλή ταινία, θίγει ένα πρόβλημα που δεν το έχω δει να θίγεται σε άλλη ταινία. Και η ερμηνεία της Michalina Olszanska εκπληκτική.