Yasujiro Ozu 20. What did the lady forget? (Shukujo wa nani o wasureta ka, 1937)

 

  Μετά τις κωμωδίες έρχεται η κομεντί.

  Ο καθηγητής καταπιέζεται από τη σύζυγό του. Τον υποχρεώνει ντε και καλά να πηγαίνει να παίζει γκολφ. Αυτός κατά καιρούς της το σκάει, και βάζει ένα φίλο του να της στέλνει μια κάρτα από το μέρος που παίζουν γκολφ. Έτσι και αυτή τη φορά. Μόνο που βρέχει, αποκλείεται να έχει παίξει γκολφ, και ξεσκεπάζεται.

  Η ανιψιά του που τον επισκέπτεται καπνίζει, πίνει, εντελώς ατίθαση. Τον βρίσκει τυχαία στο μπαρ, τότε που υποτίθεται ότι είχε πάει για γκολφ, και πίνει μαζί του. Πώς επιτρέπει στη γυναίκα του και του φέρεται έτσι; Μετά τον παρακαλεί να την πάει στις γκέισες. Εκεί γίνεται στουπί. Θα παρακαλέσει το φοιτητή του, στο σπίτι του οποίου θα διανυκτερεύσει, να την πάει σπίτι.

  Η γυναίκα λέει στην ανιψιά να φύγει. Αυτή λέει ότι θα φύγει όταν της κάνει κέφι. Ο άντρας της τής λέει ότι είναι προσβλητική στην ανιψιά του και τη χαστουκίζει.

  Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι. Βέβαια σ’ αυτό βοηθάει και το ότι διαπιστώνει πως η υποψία της, ότι ο άντρας της τα έχει με την ανιψιά του, είναι εντελώς ανυπόστατη.

  Μια κομεντί δεν γίνεται να μην τελειώσει με ειδύλλιο. Η ανιψιά τα φτιάχνει με τον φοιτητή, σε αφηγηματικό κενό. Τους βλέπουμε να συζητάνε για το τι θα κάνουν όταν θα παντρευτούν.

  Η στόφα του Όζου είναι η στόφα του κωμικού, αντίθετα με τον Κουροσάβα. Όπου μπορεί φτιάχνει και το χιουμοριστικό επεισόδιο.

  Ο καθηγητής διδάσκει. Ένας φοιτητής κοιμάται. Οι άλλοι τον παίρνουν χαμπάρι και κρυφογελούν. Αυτός πετάγεται πάνω και κάνει να φύγει, μη έχοντας συνειδητοποιήσει πού βρίσκεται. Όταν το αντιλαμβάνεται γυρίζει και κάθεται στο κάθισμά του σαν βρεγμένη γάτα, κάτω από τη γενική θυμηδία.  

  Και θυμήθηκα.

  Στη σχολή αξιωματικών του Κέντρου Εκπαιδεύσεως Εφοδιασμού Μεταφορών στη Σπάρτη είχαμε καθημερινά μαθήματα, σαν φοιτητές. Όμως μετά τη νυχτερινή σκοπιά (ήμασταν ακόμα αλφάδες) μας έλλειπε ύπνος. Πολλοί αποκοιμιόμασταν πάνω στα θρανία. Ο αξιωματικός που μας έκανε μάθημα φώναζε ξαφνικά «προσοχή» και εμείς πεταγόμασταν πάνω σαν ελατήρια. Όποιοι έμεναν καθισμένοι ήταν αυτοί που κοιμόντουσαν. Η ποινή ήταν ανάλογη με τα κέφια του διδάσκοντος: στέρηση εξόδου και/ή τόσες μέρες κράτηση.

  Επίσης συχνά αντιλαμβανόταν τον κοιμισμένο από τα κλειστά του μάτια. Εγώ είχα γυαλιά φωτογκρέι και δεν φαινόταν τα μάτια μου. Σε κάποιο μάθημα κοιμόμουν. Τελικά ήταν διαίσθηση; ανοίγω τα μάτια μου. Ο διδάσκων ερχόταν προς το μέρος μου για να δει αν τα είχα ανοικτά ή κλειστά. Φτηνά τη γλίτωσα.

  Την ταινία μπορείτε να τη δείτε στο youtube με διάφορους υπότιτλους.  

  Η προηγούμενη ανάρτησή μας ήταν για την ταινία «The only son»