Γιώργος Καρυπίδης, Στη σκιά του φόβου (1988)

Γιώργος Καρυπίδης, Στη σκιά του φόβου (1988)

  Στη μνήμη του Γιώργου Καρυπίδη που μας έφυγε πριν λίγες μέρες στα εβδομήντα τρία του χρόνια, έπειτα από σοβαρό πρόβλημα υγείας, προβλήθηκε απόψε στο σχολείο του σινεμά η ταινία του «Στη σκιά του φόβου».

  Η ταινία ξεκινάει με ένα νεαρό μουσικοσυνθέτη να πηγαίνει να καταθέσει κάποια χρήματα στην τράπεζα. Τα χρήματα είναι πλαστά, τον συλλαμβάνουν ως παραχαράκτη. Το επεισόδιο της σύλληψής του και της ανάκρισής του θυμίζουν τη «Δίκη» του Κάφκα.

  Στη συνέχεια η ταινία μου θύμισε περισσότερο το «Υπόγειο» του Ντοστογιέφσκι. Ο ήρωάς μας, με ευαίσθητο ψυχισμό, έχει συγκλονισθεί από το επεισόδιο. Επισκέπτεται έναν ψυχίατρο. Παραπονιέται για εφιάλτες και για παραισθήσεις. Στη συνέχεια έναν παπά. Ζητάει βοήθεια.

  Δεν θα τη βρει από κανένα τους.

  Η φυγή θα μπορούσε να είναι σωτήρια. Περιπλανιέται στην επαρχία, σε διάφορα μέρη, που μας θυμίζουν ταινία Αγγελόπουλου.

  Την ταινία την προσέλαβα περισσότερο ως ατμοσφαιρική, γιατί με δεδομένη την ψυχική διαταραχή του ήρωα δεν μπορούσα να είμαι σίγουρος για το ποια επεισόδια είναι πραγματικά και ποια είναι οι εφιάλτες του. Δύσκολη ταινία, αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.

  Είδαμε και το φίλο μας τον Τάσο σε νεαρή ηλικία, σαν guest star, να περιμένει στην ουρά στην τράπεζα. Η ταινία όμως δεν μας έδειξε αν πήγε για κατάθεση ή για ανάληψη χρημάτων.