Jim Abrahams, David Zucker, Σας παρακαλώ σκοτώστε τη γυναίκα μου (Ruthless people 1986)

Jim Abrahams, David Zucker, Σας παρακαλώ σκοτώστε τη γυναίκα μου (Ruthless people 1986)

  Απίθανη κωμωδία, είναι τουλάχιστον η τρίτη φορά που τη βλέπω και την απόλαυσα όσο και τις προηγούμενες φορές. Βλέπω μάλιστα ότι στο ΙΜDb την είχα βαθμολογήσει με 8.

  Ο Danny Devito θέλει να ξεφορτωθεί τη γυναίκα του την Bette Midler για να κληρονομήσει την τεράστια περιουσία της και να μείνει με την γκόμενα. Της λέει ότι σχεδιάζει να τη δολοφονήσει, και της λέει μάλιστα και πού σκοπεύει να ρίξει το πτώμα. Αυτή όμως έχει και το δικό της γκόμενο, τον οποίο βάζει να βιντεοσκοπήσει τη σκηνή, γιατί από παρεξήγηση πιστεύει ότι ο DeVito θέλει να τη σκοτώσει. Θα στείλει την κασέτα στον αστυνόμο για να τον συλλάβει. Ο γκόμενός της όμως βιντεοσκοπεί κατά λάθος ένα ζευγάρι που κάνει έρωτα μέσα στο αμάξι, χωρίς να καταλάβει ότι δεν πρόκειται για δολοφονία αλλά για σεξ, και ότι o άντρας που βλέπει δεν είναι Danny DeVito αλλά, στην πραγματικότητα όπως θα δούμε αργότερα, είναι ο αστυνόμος.

  Ο DeVito δεν πρόλαβε να βάλει σε εφαρμογή το σχέδιό του γιατί απήγαγαν τη γυναίκα του. Δράστες της απαγωγής είναι μια γυναίκα με το φίλο της. Η γυναίκα, σχεδιάστρια μόδας, θέλει να πάρει εκδίκηση που ο Danny DeVito της έκλεψε τα πατρόν της και τα χρήματά της, τα λάνσαρε στην αγορά σαν δικά του και έγινε πλούσιος. Ο φίλος της τον παίρνει τηλέφωνο για τα λύτρα. Αυτός τρίβει τα χέρια του από τη χαρά του. Φυσικά δεν σκοπεύει να πληρώσει, ακριβώς για να τη σκοτώσουν όπως απειλούν. Ο απαγωγέας κατεβάζει την απαίτησή του από τα 500.000 δολάρια που ζήτησε αρχικά στα 50.000, και μετά στα δέκα χιλιάρικα.

  Την κοπέλα που ήταν στο αμάξι με τον αστυνόμο θα τη σκοτώσει αργότερα ένας ψυχοπαθής δολοφόνος. Η Bette Midler θα φιλιώσει με τους απαγωγείς της, θα συμφωνήσει με τη γυναίκα για μια κολεξιόν και θα φορτώσει την απαγωγή της στον ψυχοπαθή δολοφόνο που ο άντρας σκότωσε σε αυτοάμυνα όταν μπήκε στο διαμέρισμά τους.

  Φοβερή η Bette Midler σε μια σπαρταριστή κωμωδία με εξαιρετικά επεισόδια και ωραιότατες ατάκες. Δεν έχω πρόβλημα να την ξαναδώ.   

  Και μια προσθήκη εκ των υστέρων, για τον υποτιτλισμό.

  Ο Danny DeVito παίρνει ένα μεγάλο αγριόσκυλο, τον Adolf, για να κατασπαράξει το σκυλάκι τους, το οποίο το έχει άχτι. Τον βλέπουμε να το κυνηγάει. Το σκυλάκι τρέχει να φύγει. Αργότερα όμως τα βλέπει και τα δυο μαζί μαζί να κρατάνε στο στόμα τους από ένα εσώρουχό του. Και αναφωνεί: Et tu, Adolf;

  Το πρόσεξε ο γιος μου που ξαναβλέπαμε μαζί την ταινία τρώγοντας πίτσα, ότι ο υποτιτλιστής δεν το μετέφρασε. Φυσικά θα μπορούσε να το παραθέσει αμετάφραστο, όμως δεν το έκανε, ίσως για ένα από τους δυο λόγους: ή δεν είχε συλλάβει το διακείμενο, ή φοβόταν ότι θα άφηνε σε αμηχανία τους θεατές της ταινίας. Και επειδή κάποιοι που θα διαβάσουν αυτές τις γραμμές δεν το ξέρουν, να πούμε ότι τα τελευταία λόγια του Καίσαρα, όταν είδε ανάμεσα στους δολοφόνους του και τον Βρούτο που τον είχε σαν γιο, ήταν: Και συ Βρούτε (et tu, Brute?), πέσε λοιπόν Καίσαρ (τα τελευταία δεν τα ξέρω στα λατινικά). Μπορεί βέβαια και να μην τα είπε, όμως έμειναν διάσημα από την ομώνυμη τραγωδία του Σαίξπηρ