Με αφορμή το "Sans toit ni loi" της Agnes Varda που έφυγε πρόσφατα και που, μη μπορώντας να τη δω στο Σχολείο του Σινεμά, είπα να τη δω σπίτι. Αλλά από την πλοκή θυμήθηκα ότι την ταινία την είχα ξαναδεί. Και όντως, ήταν στις "Tenies pou ida ke den egrapsa gi aftes" για τις οποίες έγραφα απλά δυο λόγια, 350 τον αριθμό, πριν αποφασίσω να γράφω και να αναρτώ στο εξής για κάθε ταινία που θα έβλεπα. Ξεκίνησα το 2012, όμως πότε σταμάτησα αλήθεια; Σίγουρα το αργότερο πριν τρία χρόνια. Αποφάσισα να αναρτήσω τον κατάλογο για να τον βρίσκω πιο γρήγορα στο blog μου.

Αποφάσισα να γράψω σε ένα κατάλογο τις ταινίες που είδα και που δεν θα γράψω ξεχωριστά γι’ αυτές στο blog μου. Όχι γιατί ήταν όλες τους κακές ή μέτριες, αλλά γιατί δεν μπορώ να γράφω για όλες. Ξεκινάω για τις πριν από μια βδομάδα, 1-3-2012

1.Francis Weber, Πάρτι ηλιθίων (γαλλική, εξαιρετική κωμωδία)

2.Ο Γιάννης και οι γυναίκες του (ιταλική, εξαιρετική κωμωδία)

3.Le professional, Ο επαγγελματίας (Μπελμοντό) (γαλλική, περιπέτεια χολιγουντιανή με τα γνωστά)

4. Κελί 211 (celdo 211) (ισπανική, εξαιρετική)

5. Juan Jose Cambanela, El secreto de tus ojos (2009), Το μυστικό των ματιών σου, αργεντινέζικο αστυνομικό, πολιτικό και υπαρξιακό θρίλερ εκδίκησης. Εξαιρετικό.

6. Blindness, Υστερική τύφλωση, της Mira Nair, δυο ταλαιπωρημένες κοπέλες, με την Ούμα Θέρμαν σε μια καταπληκτική ερμηνεία, να ψάχνει απελπισμένα για γκόμενο.

7. Surpassing Picasso. Καλογυρισμένη ταινία του James Ivory. Απομυθοποιημένος ο Πικάσο μέσα από το βλέμμα της τρίτης συντρόφισσάς του και μητέρας των δύο παιδιών του. Συμπεριφερόταν στις γυναίκες του σαν μουσουλμάνος πολύγαμος. Ήταν επίσης σκληρός, και πολύ τσιγκούνης.

8. Modigliani (2004). Αφού είδα τον Πικάσο, είπα να συνεχίσω με τον Μοντιλιάνι. Και με έκπληξη είδα τον Πικάσο να εμφανίζεται συχνά πυκνά σ’ όλη την ταινία. Δεν πρόκειται για βιογραφία, όπως η προηγούμενη, αλλά για μυθοπλασία που στηρίζεται όμως στην βιογραφία του Μοντιλιάνι. Πολύ καλή ταινία.

9. Never let me go, ερωτικό θρίλερ που αναφέρεται σε μια εφιαλτική προοπτική, στην δημιουργία ανθρώπων (με κλωνοποίηση;) που θα έχουν σαν αποστολή να παρέχουν ζωτικά όργανα σε άτομα που τα έχουν ανάγκη, υποκαθιστώντας τους δωρητές οργάνων.

10. Michael Nicols, Closer (2004), με την Julia Roberts, από θεατρικό έργο, έξυπνοι διάλογοι, ερωτικές σχέσεις, δυο ζευγάρια που σε κάποια φάση αλλάζουν τα ταίρια τους, ο ένας άντρας ο κακός, οι άλλοι καλοί. Αρκετά καλή η ταινία.

11. Romeo and Juliet, Τζεφιρέλι, με την Ολίβια Χάσεϋ, ήταν η τρίτη φορά που είδα την ταινία, καταπληκτική.

12. Padre padrone, Πατέρας αφέντης, Αδελφοί Ταβιάνι, καθυστέρηση, βεντέτα, και ένας αυταρχικός πατέρας που ο γιος του του αντιστέκεται με μεγάλη καθυστέρηση. Θα σπουδάσει αργά, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ.

13. Γορίλλες στην Ομίχλη, ξανά.

14. Born free, Γεννημένη ελεύθερη. Και τις δυο ταινίες τις ξαναείδα αφού διάβασα την αυτοβιογραφία της Jane Goodall που ασχολήθηκε με τους χιμπαντζήδες, και είδα σχετικά ντοκιμαντέρ. Πολύ καλές και οι δυο.

15. De amor y sombra, Περί έρωτος και σκιάς. Μια και διαβάζω τώρα Αλιέντε, είπα να ξαναδώ την υπέροχη ταινία.

16. La casa de los espiritus, βλέπω ξανά την ταινία, να θυμηθώ την υπόθεση.

17. All tomorrows parties (2003), του Nelson Yu Lik-wai. Τοποθετείται για ευνόητους λόγους σε μια μελλοντική εποχή. Δυο αδέλφια, φυλακισμένοι για αναμόρφωση κάπου στην Κίνα, μετά από αλλαγή καθεστώτος δραπετεύουν στην Κορέα. Μένουν σε καταλύματα προσφύγων. Έχουν ήδη κάνει σχέση με δυο γυναίκες. Η μια έχει ένα παιδί. Οι σχέσεις είναι αδιέξοδες. Στο τέλος βλέπουμε το χωρισμό. Μακρά πλάνα, αφηγηματικά χαλαρή, ελάχιστος λόγος.

18. Το νόημα της ζωής των Μόντι Πάιθονς. Το ξαναείδα, αναρχικό χιούμορ, μαύρο χιούμορ, εμετικό χιούμορ (υπάρχει στο έργο εμετός), όπως και να έχει είναι απολαυστικό.

19. Subway, με την Ιζαμπέλ Ατζανί, περιπέτεια, αρκετά καλή.

20. Repeat I love you, κινέζικη, την είδα και με τους δυο υπότιτλους, ρομαντική, με το θέμα της σταχτοπούτας, μου άρεσε.

21. 3 idiots, ινδική, φοβερή κωμωδία.

22. Lola versus, οι ερωτικές περιπέτειες της Λόλας, οι γκάφες και τα αδιέξοδα των σύγχρονων κοριτσιών. Μου άρεσε γιατί δεν είχε το τυπικό χάπι εντ, τελειώνει με μια απόπειρα αυτοσυνείδησης.

23. The Brest fortress, πολεμική ταινία, φοβερές σκηνές, από τις πρώτες μέρες του πολέμου.

24. Der Tunnel, μια μυθιστορηματική απόδραση από το ανατολικό Βερολίνο. Πολύ καλή.

25. The first grader. Ένας ογδοντατετράχρονος μάο-μάο θέλει να πάει στο σχολείο να μάθει γράμματα, για να διαβάσει μια επιστολή που του έστειλαν. Δεν θέλει να τη δώσει να του τη διαβάσουν, θέλει να τη διαβάσει μόνος του. Αντιμετωπίζει χίλιες δυο δυσκολίες και αντιδράσεις, αυτός και η δασκάλα του, αλλά τα καταφέρνει. Στο τέλος δίνει το γράμμα να του το διαβάσει. Είναι μια ευχαριστήρια επιστολή από τον πρόεδρο της δημοκρατίας, και η απονομή μιας σύνταξης για τη συμμετοχή του στον αγώνα για την απελευθέρωση της χώρας από τους άγγλους. Εξαιρετική

26. Die vierte Macht. Εξαιρετικό πολιτικό θρίλερ. Το πήρα για τα γερμανικά, τελικά μίλαγαν αγγλικά, και η υπόθεση διαδραματιζόταν στη Ρωσία. Άκουσα μόνο λίγα ρώσικα.

27. Let the bullets fly, κινέζικο. Η ιστορία τοποθετείται στη δεκαετία του ’20. Θυμίζει καουμπόικο, και έχει και πολύ χιούμορ.

28. That’s my boy, πολύ καλή κωμωδία.

29. Nadine Labaki, where do we go now. Οι γυναίκες σε ένα χωριό με χριστιανούς και μουσουλμάνους αποτρέπουν τη μεταξύ τους σύγκρουση. Πολύ καλή.

30. Paraisos artificiais, ναρκωτικά, για τη γλώσσα.

31. El sexo de los angeles, ένα αμφιφυλικό ερωτικό τρίγωνο (μια γυναίκα δύο άντρες). Ο τέμπολα ο μόλες. Για τη γλώσσα.

32. Painted skin και

33 Painted skin: The resurrection. Φανταστικό, με δαίμονες, με κεντρικό θέμα τον έρωτα. Πολύ καλές.

34. La battaglia di Algeri, πολύ καλή.

35. Tropa de Elite, 2007 και 2010, διαφθορά της αστυνομίας, των πολιτικών, εγκληματικότητα και ναρκωτικά, στο Rio de Janeiro. Πολύ καλές.

36. La zona, μεξικάνικη, το Ψυχικό περιχαρακωμένο, ανεξάρτητη ζώνη, καθαρίζουν μόνοι τους, και λαδώνουν την αστυνομία για να μην επέμβει. Φρικιαστική.

37. Lao gong zhi ai qing (1922), κινέζικη, πολύ πλάκα.

38. Ivan Reitman, No strings attached (2011), καλή comedie, μια γυναίκα που δεν θέλει τη δέσμευση του έρωτα αλλά στο τέλος ερωτεύεται. Με την Greta Gerwig.

39. Ol Parker, Now is good (2012). Ένα κορίτσι που έχει λευχαιμία και θα πεθάνει θέλει να κάνει σεξ, για να σπάσει την παρθενιά της, αλλά τελικά συνειδητοποιεί πως δεν μπορεί να το κάνει χωρίς έρωτα. Ο νεαρός που την ερωτεύεται βρίσκεται δίπλα της ως το τέλος. Συγκινητική. Σε μια άλλη που είχα δει παλιά, αποκαλύπτεται κάπου στη μέση ότι η κοπέλα πρόκειται να πεθάνει από καρκίνο.

40. Andrei Konchalοvsky, Gloss - Глянец (2007) Μια νεαρή κοπέλα πηγαίνει στη Μόσχα για να γίνει μοντέλο, και γνωρίζει όλο το διεφθαρμένο κύκλωμα. Αμφίσημο τέλος, ίσως σε δυο εκδοχές, την είχα ξαναδεί, είναι έτοιμη να παντρευτεί τον εκατομμυριούχο αλλά την σκοτώνει ο τέως φίλος της, και σ’ αυτή που είδα τώρα τη δείχνει παντρεμένη, με τα γράμματα τέλους.

41. Ο Καρυοθραύστης, ένα παιδικό έργο πάνω στο μπαλέτο του Τσαϊκόφσκι

42. Juan Carlos Tabio, Lista de espera. Σε ένα σταθμό λεωφορείων περιμένουν το λεωφορείο να τους πάει στην Αβάνα. Κάθε ένα που έρχεται έχει μόνο μια κενή θέση, για ένα επιβάτη. Με πολλά χιουμοριστικά επεισόδια, μαθαίνουμε στο τέλος ότι ένα μεγάλο μέρος της ταινίας, που θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε και σαν σοσιαλιστικό όνειρο, είναι πραγματικά όνειρο.

43. Joseph Losey, The gypsy and the gentleman (1958). Δεν είναι το μοτίβο της Σταχτοπούτας ακριβώς, θέλει να τον εκμεταλλευτεί, και στο τέλος, ενώ προσπαθεί να τη σώσει από πνιγμό, όταν βλέπει ότι αγαπάει τον γύφτο την παρασέρνει μαζί του στο βυθό και στο θάνατο.

44. Jaques Deray, Η πισίνα, ιστορία έρωτα και αντιζηλίας. Πολύ καλή.

45. Kim Ki-Duk, κορέα, Έργο που φαίνεται αισθηματικό και εξελίσσεται σε περίπου θρίλερ. Η γυναίκα αλλάζει με πλαστική πρόσωπο γιατί νομίζει ότι ο φίλος της την έχει βαρεθεί με το παλιό, τον βρίσκει και τα φτιάχνουν. Όμως όταν και αυτός θα αλλάξει πρόσωπο, δεν θα καταφέρει να τον εντοπίσει, τον μπερδεύει με άλλους που της κολλάνε. Στο τέλος θα αποφασίσει να αλλάξει ξανά πρόσωπο. Πολύ πρωτότυπο σενάριο.

46. Antony Asquith, The important of being earnest, του Όσκαρ Ουάιλντ, φοβερή κωμωδία, την ξαναείδα. http://www.imdb.com/title/tt0044744/

47. The heroes of the desert storm. Η απώθηση των ιρακινών από το κουβέιτ. Χολιγουντιανό.

48. Saving said, μια οικογένεια αλγερινών στη Γαλλία, με όλα τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει με τα 4 παιδιά της.

49. Jan Svankmajer, Faust (1994)

http://www.imdb.com/title/tt0109781/plotsummary

http://en.wikipedia.org/wiki/Faust_%281994_film%29

Στηριγμένο πάνω στο μύθο του Φάουστ, ο τσέχος σκηνοθέτης κάνει μια ταινία που κινείται ανάμεσα στο σουρεαλισμό και στο θρίλερ. Έχουμε και σύμφυρση τριών ξεχωριστών κόσμων, του πραγματικού, του εξωπραγματικού (Μεφιστοφελής, δαίμονες) και του κουκλοθέατρου.

50. Ξαναβλέποντας τον Woody Allen άφησα το παρακάτω σχόλιο σε μια ανάρτηση στο facebook.

Στο "Ξαναπέξε το Σαμ" ο Woody Allen συνδιαλέγεται με την "Καζαμπλάνκα", ενώ στο "Όλα όσα θα θέλατε να μάθετε για το σεξ" με τον Άμλετ και το Λεωφορείον ο πόθoς. Μόνο ο Όσκαρ Ουάιλντ θα μπορούσε να τον συναγωνιστεί στις έξυπνες ατάκες, ενώ δραματοποιώντας τις φαντασιώσεις, στο "Ξαναπέξε το Σαμ" με τον Bogart, δημιουργεί μια πρωτότυπη αποστασιοποίηση που λειτουργεί κωμικά. Επίσης χρησιμοποιεί πολλά από τα gang του Τσάρλι Τσάπλιν, και γενικά του βωβού. Ακόμη είναι φοβερά επινοητικός στην πλοκή, ιδιαίτερα στον υπναρά, με μια πρωτότυπη επιστημονική φαντασία (Δεν θέλω να γράψω ξεχωριστά, έχουν γραφεί τόσα, έχω γράψει και για τις τελευταίες του ταινίες, περιορίζομαι σε αυτά τα λίγα στο σχόλιο)

Άφησα επίσης στο facebook μια ατάκα από το Midsummer night’ sex comedy: Το σεξ ανακουφίζει το άγχος και ο έρωτας το προκαλεί.

51. My cousin Vinnie, δικαστική κωμωδία, εξαιρετική.

52. Li Yu, 红颜 Dam Street, http://en.wikipedia.org/wiki/Dam_Street ένα δεκάχρονο αγόρι που ερωτεύεται μια γυναίκα που είναι η μητέρα του χωρίς να το ξέρει.

53. The son of Babylon, ιρακινό, αναφέρεται στην εθνοκάθαρση του Σαντάμ. Μια γιαγιά κούρδα με τον εγγονό της αναζητεί το γιο της, αρχικά στις φυλακές, τέλος στους ομαδικούς τάφους.

54. Silent souls, ρώσικο, αναφέρεται σε μια μειονότητα που έχει απορροφηθεί από τους σλάβους, και αγωνίζεται να κρατήσει τις παραδόσεις της. Κάψιμο της νεκρής συζύγου.

55. Sex and the city, η ταινία, πολύ πλάκα, ταξίδι κάπου κοντά στο Ντουμπάι. Δείχνει τη διαφορά νοοτροπίας με τους μουσουλμάνους.

56. Stephen Fung, Jump, μια νεαρή επαρχιωτοπούλα κατακτά τη δόξα χορεύοντας. Πολύ καλή.

57. Serpico, ξανά, ο Αλ Πατσίνο και η διαφθορά της αστυνομίας

58. Κατ Μπαλού, με την Τζέην Φόντα, διασκεδαστικό γουέστερν

59. California Suite, πάλι με την Τζέην Φόντα, κινηματογραφική μεταφορά του εξαιρετικού Νηλ Σάιμον.

60. Spring breakers, νεανική παλαβή ταινία, με 4 παλαβά κορίτσια.

61. Le casse, 1971, Μπελμοντώ και Ομάρ Σαρίφ, περιπέτεια στην Αθήνα, με συνταγή πώς φτιάχνεται ο μουσακάς.

62. Carlito’s case, ξαναειδωμένη και αυτή, υπέροχος ο Αλ Πατσίνο, μετανοημένος γκάγκστερ.

63. Chase, Μάρλον Μπράντο και Τζέην Φόντα. Με κωμικά εφέ.

64. Βαθύ Λαρύγγι, δεν νομίζω να το είδα τότε.

65. Lovelace, η βιογραφία της πρωταγωνίστριας στο Βαθύ λαρύγγι.

66. We’ re the Millers, ευχάριστη κωμωδία, με την Jenifer Aniston, σε μια αποστολή να φέρουν ναρκωτικά από το Μεξικό.

67. For a fistful of dollars, με τον Κλιντ Ίστγουντ

68. Ugly truth, η Κάθλιν Χέιγκλ παραγωγός εκπομπής

69. Chinese box, με τον Jeremy Irons και την 巩俐, εξαιρετικοί και οι δυο, συγκινητική ερωτική ιστορία, ο άνδρας θα πεθάνει από λευχαιμία, αν και με άλυτο σασπένς της δεύτερης ερωτικής ιστορίας.

70. Penny Will, καουμπόικη, με τον Τσάρλτον Ήστον, χωρίς το χάπυ εντ, αρνήθηκε να μείνει με την γυναίκα γιατί λέει γέρασε.

71. Free Angela and all political prisoners, για την Άντζελα Ντέηβις

72. Little tigers, Οι μικροί ιπτάμενοι τίγρεις, παιδική κωμωδία με φόντο την ιαπωνική κατοχή και την κινέζικη αντίσταση

73. Angel of the skies, νοτιοαφρικάνικη, με αεροπλάνα.

74. A moment of love, κινέζικο, οι δυο νέοι δεν επαναλαμβάνουν το σφάλμα των γέρων.

75. Sweet water, με τον εγκληματία ιερωμένο, όπως και στο Penny Will.

76. Eden, πραγματική ιστορία, τράφικιν, την είδα με τον Σοφοκλή

76. Adventureland, με την Kristen Stewart

77. Stalingrand, ρώσικο, πολεμικό

78. Hawking, αυτοβιογραφία

79. Justin Chadwick, Mandela, a long walk to freedom

80. Pulp fiction, δεύτερη φορά.

81. Ο ταξιδιώτης της βροχής, με τον Τσάρλς Μπρόνσον, ξανά, υπέροχη, του Ρενέ Κλεμάν.

82. The Virginian, καουμπόικο, με τον διεφθαρμένο δικαστή, ο συγγραφέας και ο σκληρός, αντίθετα από το Penny Will εδώ με χάπι εντ, τον σκληρό να παντρεύεται την όμορφη.

83. The runaway train, Κοντσαλόφσκι, σε σενάριο πάνω σε σενάριο Κουροσάβα, τυπικός πρώτος Κουροσάβα.

84. Παντελή Βούλγαρη, Ψυχή βαθειά, James Paris αλλά αριστερός, καλό αλλά ψυχοπλακωτικό.

85. Frank Coraci, Blended (2014), Drew Barrimore, κομεντί μόλις υποφερτή.

86. Sofia Coppola, The virgin suicides, από μυθιστόρημα του Τζέφρι Ευγενίδης (το έχω), καλούτσικη.

87. Lords of dogtown με την Laura Ramsey, δευτερόλεπτα η εμφάνισή της, αναφέρεται στο άθλημα της σανίδας.

88. Middle men, για την πορνογραφία στον ίντερνετ, με την Laura Ramsey. Γρήγοροι ρυθμοί, κουραστική, στο τέλος καλή.

89. The covenant, με την Laura Ramsey, θρίλερ, με απογόνους από τις μάγισσες του Σάλεμ.

90. Kill the Irishman, πραγματική ιστορία, η ανέλιξη ενός φτωχού φορτωτή σε επιχειρηματία, με την Laura Ramsey.

91. Hirokin, ο τελευταίος σαμουράι, επιστημονική φαντασία με την Laura Ramsey

92. No one lives, καλό θρίλερ, με την Laura να σκοτώνεται στην αρχή της ταινίας, καστανή αυτή τη φορά.

93. Oba, the last samurai, ένας γιαπωνέζος αξιωματικός που δεν έχει ενημερωθεί για την άνευ όρων παράδοση εξακολουθεί να μάχεται. Την είδα παλιά, αλλά τη θυμήθηκα.

94. Venom, με την Laura Ramsey, θρίλερ, βουντού, φίδια, σκοτώνονται πάλι όλοι, μόνο μια άλλη κοπέλα ζει.

95. The silly manager, κινέζικη χωρίς υπότιτλους, ένας διευθυντής ξενοδοχείου που τα κάνει θάλασσα σε όλες τις σχέσεις του και στο τέλος μένει μόνος.

96. La herisson, ωραία κωμωδία, το κοριτσάκι που βιντεοσκοπεί συνέχεια, ο γιαπωνέζος και η θυρωρός, αγκάθια απ’ έξω αλλά από μέσα θησαυρός.

97. Silver linings paybook, με τη Jennifer Lawrence

98. Garden party, η πρώτη εμφάνιση της Jennifer Lawrence, ελάχιστα λεπτά, έπρεπε να γυρίσω πίσω για να τη βρω.

99. De l’ autre cote du periph, γαλλική, σαν το «φονικό όπλο», καλούτσικη κωμωδία.

100. Monory nesz andras, Meteo (1990), μια παλαβή επιστημονική φαντασία, που ήταν λέει cult film.

101. Justice for Natalee Holloway, μια απαγωγή, μια δολοφονία, βασισμένο σε αληθινή ιστορία.

102. The wedding game, εύθυμη κομεντί, για διαφημιστικούς λόγους ερωτεύονται ψεύτικα, μετά αληθινά.

103. 2 mais 2, αργεντίνικη ντουμπλαρισμένη βραζιλιάνικα, δυο ζευγάρια που ανταλλάσουν συζύγους.

104. Born into brothels Calcutas red lights, μια αμερικανίδα μαθαίνει τα παιδιά που ζουν στη γειτονιά με τα μπουρδέλα φωτογραφία, και προσπαθεί να τα βγάλει από την αθλιότητα βάζοντάς τα σε οικοτροφεία.

105. Στάλινγκραντ, Stalingrad, Γερμανικό, η φρίκη του πολέμου.

106. Easy A, νεανική κωμωδία που ανακάλυψα ότι την είχα δει, να μην την ξαναδώ. Τελικά ούτε που τη θυμόμουνα πάλι, την ξαναείδα βλέποντας ότι έπαιζε η Emma Stone, και ούτε πάλι θυμήθηκα ότι την είχα ξαναδεί, και μάλιστα δυο φορές. Έγραψα γι’ αυτήν.
107. A fish called wanda, απολαυστική κωμωδία, ληστεία, τραυλός.

108. Come rain, come shine, Την είδα πριν χρόνια, κορεάτικη, το ζευγάρι χωρίζει, εφέ τέλους: όλα θα πάνε καλά, λέει η κοπέλα στη γάτα, αλλά το λέει για τον εαυτό της.

109. Ξέχασα να τη γράψω αυτή, El callejon de los Milagros, από βιβλίο του Ναγκίμπ Μαχφούζ.

110. David Lynch, Mulholland drive, με την Naomi Watts. Ευτυχώς που έπαιζε η όμορφη Ναομί. Παλαβό έργο, μετά τη μέση δεν έβγαζες νόημα. Ίσως είναι παλαβός ο David Lynch

111. Rodrigo García, Mother and child, με την Naomi Watts, πάνω στο πρόβλημα της υιοθεσίας, το να δώσεις το παιδί σου και να είσαι υιοθετημένη. Πολύ καλή. Η Britt Robertson το τυφλό κορίτσι.

112. John Landis, Όσκαρ με τον Σιλβέστερ Σταλόνε, απίθανη κωμωδία, με τις δυο κόρες.

113. Ronald F. Maxwell Little darlings (1980), με την Tatoom o’ Neal, οι δυο εχθρές που γίνονται φίλες, προβλήματα γυναικείας εφηβείας.

114. Virginie Despentes and Coralie Trinh Thi, Baise-moi, βία και σεξ, απαγορεύτηκε σε πολλές χώρες, ψευτοκουλτουριάρικη αηδιαστική, δεν ξέρω αν είναι όλες έτσι της new French extremity

115. Dennis Dugan, Just go with it, με την Jennifer Aniston, καλή κωμωδία, την είδα με το γιο μου.

115. Seth Gordon, Horrible bosses, με την Jennifer Aniston, καταπληκτική κωμωδία, να δολοφονήσουν τα τρία αφεντικά.

116. Για άλλη μια φορά, Norman Jewison, The Russians are coming, με το υποβρύχιο.

117. David Palmer, Dax Shepard, Hit and run, ένας προστατευμένος μάρτυρας με τη φίλη του που όταν μαθαίνει το παρελθόν του τον χωρίζει, αλλά το happy end είναι δεδομένο. Πολύ καλή.

118. Blake Edwards, operation petticoat 1959, Tony Curtis Gary Grant, υποβρύχιο, πολύ πλάκα.

119. Fedor Bondarchuk, 9^th company, devyatava rota, ρώσικο, από τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, την είδα πριν χρόνια.

120. Stephen Chow, Shaolin soccer, κωμωδία από το Χονγκ Κονγκ, καλή.

121. John Landis, An American werewolf in London, Θρίλερ αλλά ο θεός να την κάνει κωμωδία. Την είδα στο σχολείο του σινεμά μετά από μήνες, ή χρόνια, (4-2-2017)

122. Steven Spielberg, 1941, μπουρλέσκα κωμωδία, πρέπει να την είδα για τέταρτη φορά.

123. Jane Fonda, Barbarella, ξέχασα να τη σημειώσω, επιστημονική φαντασία.

124. Edward Munch, Την είδα πριν χρόνια

125. Gene Wilder, Ο μικρότερος αδελφός του Σέρλοκ Χολμς, ξανά.

126. Horrible bosses, Jennifer Aniston, ξεφορτώνονται τα αφεντικά, το ένα σκοτώνει το άλλο και μπαίνει φυλακή, η Jennifer παύει να παρενοχλεί σεξουαλικά, πολύ πλάκα.

127. Alan Pakula, Sophie’s choice (1982) με την Meryl Streep, πριν χρόνια.

128. Mel Brooks, to be or not to be, την είδαμε σε θέατρο με την Δανδουλάκη πρόπερσι, απίθανη κωμωδία. Θα δούμε μάλλον και το original του ’42. Λέω να δούμε και όλες του Μελ Μπρουκς, όχι μόνο αυτές που έχει σκηνοθετήσει. Ένας καλός ηθοποιός κάνει και καλές επιλογές στις ταινίες που παίζει.

129. Gyorgy Dobray, Prostitualtakrol, Documentary dealing with the prostitutes in Budapest as a "product" of a socialist regime. Το είδα πριν καιρό, να μην ξεχάσω ότι το είδα.

130. Ron Underwood, Tremors, Θρίλερ, με προϊστορικούς δράκους να σέρνονται κάτω από το χώμα.

131. Dumb and dumber ΙΙ. Σαχολοκωμωδια, δεν σκοπεύω να δω το Ι.

132. Philippe de Chauveron, Θεέ μου τι σου κάναμε, ωραία κωμωδία, 4 κόρες με γαμπρούς διαφόρων φυλών και θρησκειών.

133. Jim Abrahams, Airplane (1980), φοβερή κωμωδία, το είδα τουλάχιστον για τρίτη φορά.

134. Ken Finkleman, Airplane II, The sequel, συνέχεια του προηγούμενου, θεότρελη μπουρλέσκ κωμωδία με τα ίδια πρόσωπα, και διάφορα εφέ. Εξαιρετική.

135. Hal Needham, The cannonball run, πολύ καλή κωμωδία, ανεπίσημο ράλι.

136. Blake Edwards, The party

137. Mel Brooks, όλος

138. Uli Edel, Christiane F. Ναρκωτικά, την είχα ξαναδεί. (έχει γυρίσει και το Baader Meinhof Komplex)

139. Cyberbully, 2015. Διδακτική, θρίλερ.

140. Cyberbully 2011, διδακτική, ταινία.

141. hyperhondriaque, γαλλική κωμωδία, πολύ καλή

142. The beach, με τον Ντι Κάπριο, πολύ καλή.

143. Λιμουζίνα, του Νίκου Παναγιωτόπουλου, καλούτσικη κουλτουριάρικη περίπου κωμωδία.

144. Γιώργος Λάνθιμος, Κυνόδοντας (2011), Ένας πλούσιος έχει κλείσει την οικογένειά του μέσα στο σπίτι, και τα παιδιά διδάσκονται ανορθόδοξα και λάθος. Φανταστική, νοσηρή.

145. Αλέξανδρος Αβρανάς, Miss violence (2013), νοσηρή όπως ο κυνόδοντας χωρίς το φανταστικό του, ελληνικός Hanecke, ο πατέρας εκδίδει και πηδάει την κόρη, στη συνέχεια την μια εγγονή του και κόρη του ταυτόχρονα, και εκδίδει τη μικρή εγγονή του, μικρό κοριτσάκι.

146.Μάκης Παπαδημητράτος, Τσίου (2006), ωραία κωμωδία, με ναρκωτικά, η αδελφή βάζει το αφεντικό της να βρει για τον αδελφό της, και τελικά την παίρνουν απ’ αυτόν.

147. Γιώργος Σούγιας, Το γάλα (2011) εξαιρετική, με τον παρανοϊκό αδελφό. Εξαιρετικό παίξιμο, αλλά δεν θέλω να γράψω γι’ αυτήν.

148. Αθηνά Ραχήλ Τσαγκάρη, Attenberg (2010). Εκπληκτική ταινία, η κοπέλα που ζει με τον πατέρα της ο οποίος πρόκειται να πεθάνει από καρκίνο, το δέσιμο μαζί του και η υπέρβαση του συμπλέγματος της Ηλέκτρας με την πρώτη της σχέση.

149. Φίλιππος Τσίτος, Ακαδημία Πλάτωνος (2009). για την ξενοφοβία, κωμωδία, εξαίρετος ο Καφετζόπουλος.

149. Γιώργος Λάνθιμος, Άλπεις (2011). Μια ήπια εκδοχή του κυνόδοντα. Ακαταλαβίστικο, ανερμάτιστο, παρανοϊκό, μάλλον είναι ο έλληνας Χάνεκε. Τελικά δεν είμαι ο μόνος που έχει αυτή την άποψη. Μια ομάδα υποδύονται απόντες ή πεθαμένους για τους δικούς τους. Είμαι περίεργος να δω το Κινέτα.

150. Πάνος Κούτρας, Strella (2009), πώς ο πατέρας τελικά αποδέχεται τον ομοφυλόφιλο γιο του. Πολύ καλή.

151. Γιάννης Οικονομίδης, Σπιρτόκουτο (2003), πρωτότυπη ταινία, που δείχνει τους πάντες να τσακώνονται μεταξύ τους.

152. John Torturro, Fading Gigolo, κομεντί, ο Γούντι Άλεν στο ρόλο του προαγωγού, κάποιες ατάκες σίγουρα δικές του, από τον κόσμο των εβραίων.

153. Sophie Lelouche, Paris Manhattan, κομεντί, μια φανατική θαυμάστρια του Woody Allen.

155. Nicolas Cuche, La chance de ma vie (2011), Ο μαύρος γάτος του έρωτα, απίθανη, με τον γρουσούζη που τελικά δεν ήταν.

156. Zack and Miri make a porno, την είδα πριν χρόνια

157. Richie rich, παιδική κωμική περιπέτεια, με τον μικρό που έπαιζε Μόνος στο σπίτι.

158. Craig Johnson, The skeleton twins (2014) Αδελφική αγάπη, οι δίδυμοι που κάνουν σχεδόν ταυτόχρονα απόπειρα, ο gay αδελφός, η αδελφή που του συμπαραστέκεται, στο τέλος αυτός σε αυτήν.

159. Olivier Nakache and Éric Toledano, The intouchables (2011), ο τετραπληγικός με το μαύρο που τον περιποιείται, ελαφρά κομεντί.

160. Dany Boon, Welcome to the sticks (2008), Ο ταχυδρομικός διευθυντής που πήγε στο Βορρά και πέρασε ζωή και κότα.

161. Stephen Frears, Hero (1992), με τον Dustin Hofmann, αναφέρθηκα σ’ αυτή γράφοντας για το ιρανικό remake της

162. 50 first dates, (2004) η Drew Barrymore που δεν θυμάται.

163. Mamma mia, με την Amanda Seyfried, με τους τρεις πιθανούς πατεράδες.

164. Calin Peter Netzer, Child’s pose, Ο νεαρός που σκότωσε σε τροχαίο το παιδί, και η μητέρα του που κάνει τα πάντα για να τον ξεμπλέξει, ενώ αυτός τη βρίζει. Καημένες μανάδες!

165. Letters to Julliet, με την Amanda Seyfried. Ένα γράμμα που στέλνει μετά από 50 χρόνια η Amanda στην Βανέσσα Ρεντγκρέιβ, έχει σαν αποτέλεσμα να τρέξει να βρει τον Φράνκο Νέρο που τότε τον παράτησε. Θα τον βρει, χήροι κι οι δυο θα παντρευτούν, η Amanda θα γράψει την ιστορία τους και θα παντρευτεί τον εγγονό της.

166. Jérôme Enrico, Paulette, μου τη σύστησε ο Αλέξανδρος, με τη γιαγιά που πουλάει ναρκωτικά, πολύ καλή.

167. Mark Waters, Mean girls, Γυναικοκαυγάδες σε ένα σχολείο, με την Amanda Seyfried, 17χρονη, στο ρόλο της χαζούλας. Πρωταγωνίστρια η Lindsay Lohan, όπως ανακάλυψα αργότερα, κοιτάζοντας να ξαναδώ την ταινία.

168. Justin Zackham, The big wedding, με Amanda Seyfried, de Niro, Heigle, Keaton, Saranton, τον συγχωρεμένο τον Robin Williams. Περίπλοκη ιστορία αλλά απολαυστική.

169. Rob Epstein, Jeffrey Friedman, lovelace αυτοβιογραφική με την Amanda Seyfried, το βαθύ λαρύγγι. Την είχα ξαναδεί, όπως και το βαθύ λαρύγγι επί τη ευκαιρία. Δεν το είχα δει τότε.

169b Elizabeth Allen Rosenbaum, Aquamarine (2005), με την Emma Roberts, η γοργόνα.

170. Natalie, και το remake του Atom Egoyan, Chloe, με την Amanda Seyfried. Ο Egoyan πηγαίνει πέρα από την αποκάλυψη. Η Amanda ερωτεύεται τη γυναίκα του, και στο τέλος σκοτώνεται σε ατύχημα, λογοφέρνοντας μαζί της.

171. Fernando Solanas, Το χρονικό μιας λεηλασίας, η κρίση στην Αργεντινή.

172. Seth MacFarlane, A million ways to die in the west, απίθανη κωμωδία, η Αμάντα παρατάει τον Σεθ που ερωτεύεται την Σαρλίν γυναίκα του πιστολά Λίαμ.

173. Seth MacFarlane, Ted, είχα καταλάβει από το «A million ways to die in the west» ότι ο τύπος έχει καταπληκτικό χιούμορ, αυτό το κοπρολαγνικό που πολύ μου αρέσει. Σκατά και κλανιές θα εμφανιστούν αρκετές φορές στο έργο.

174. Mark Webber The end of love, Η σχέση του πατέρα με τον μικρούλη γιο του, αψηφώντας δυο φορές το κλισέ του ρομάντζου. Πολύ καλή. Ο Μαρκ με το γιο του, διαβάζω τώρα στη βικιπαίδεια.

175. Seth MacFarlane, Ted 2. Απίθανος ο τύπος, κοπρολογικό χιούμορ α λα Ραμπελαί, με την Amanda Seyfried

176. Brian Crano, A bag of hammers Δεν το είδα

177. Lasse Hallström, Dear John, Η Αμάντα που ερωτεύεται τον στρατιώτη, αλλά μετά παντρεύεται τον καρκινοπαθή. Πολύ ωραίο ρομάντζο.

178. Alejandro Gómez Monteverde,The little boy, ο μικρός νάνος με τον γιαπωνέζο, κατά τη διάρκεια του 2^ου παγκόσμιου πόλεμου

179. Peter Sattler, Camp x-ray, με την Kristen Stewart, Guantanamo

180. Olivier Assayas, Clouds of Sils Maria με την Kristen Stewart και την Ζιλιέτ Μπινός, Η γυναίκα που παρά τα 40 της εξακολουθεί να έχει μέλλον.

181. Richard Glatzer and Wash Westmoreland, Still Alice, Kristen Stewart και Julianne Moore για το Αλτσχάιμερ, πολύ καλή.

182. Dan Fogelman Danny Collins, Al Pacino και Melissa Benoist, ο ροκ σταρ που τελικά συμφιλιώνεται με το γιο του, εξαιρετικός ο Αλ Πατσίνο. 21, 49, 1.17

183. Damien Chazelle, Whiplash, Για τον νεαρό μουσικό και τον δύσκολο δάσκαλο, με την Melissa Benoist, 33

184. John Cameron Mitchell, Rabit hole, με τη Nicole Kidman, τι σημαίνει το να χάνεις το παιδί σου.

185. Aaron Woodley, Tennessee, με την Melissa Benoist, συγκινητική, αδελφική αγάπη, ο αδελφός που έχει λευχαιμία.

186. George Tillman, Jr. The longest ride, Χολιγουντιανό για τον έρωτα, δυο παράλληλες ζωές, το ροντέο, Scott Eastwood, Melissa Benoist και Britt Robertson.

187. Jon Kasdan, The first time, με την Britt Robertson, ωραία κομεντί.

188. Allison Burnett, Ask me anything, με την Britt Robertson που πήρε και βραβείο, αλλά η ταινία διαβάζω δεν πήγε καλά. Το τέλος δεν δένει με την ιστορία. Η Britt γράφει για τη ζωή της, με ψευδώνυμο, στο blog που άνοιξε. Είναι η ζωή μιας όμορφης κοπέλας με κατακτήσεις, αλλά και προβλήματα. Στο τέλος εξαφανίζεται. Κάποιος την πήρε τηλέφωνο, και μετά πήρε το αυτοκίνητό της και δεν έδωσε σημεία ζωής. Η μητέρα της την αναζητεί. Στην τελευταία σκηνή του έργου λέει: Διαβάζω και ξαναδιαβάζω όλα τα μηνύματα που της στείλατε, ακόμη και τα πιο vicious. Αναρωτιέται: ποιος θα μπορούσε να βλάψει από εσάς την κόρη μου; Και ακούω την απάντηση: όλοι σας. Το μήνυμα; Το διαδίκτυο είναι επικίνδυνο. Αν και δεν μαθαίνουμε αν αυτός που της τηλεφώνησε ήταν διαδικτυακός φίλος ή φίλος από την real life.

189. Scott Marshall, Keeping up with the Steins, μια εβραίικη διαβατήρια τελετή, και ο πατέρας που συμφιλιώνεται με τον παππού που τους είχε εγκαταλείψει, με την Britt Robertson στην πρώτη της εμφάνιση, ευχάριστη κωμωδία.

190. Peter Hedges, Dan in real life, Ο αδελφός που ερωτεύεται την κοπέλα του αδελφού του, τη Juliette Binoche, χωρίς να το ξέρει, ούτε αυτός ούτε αυτή. Με την Britt Robertson μια από τις τρεις κόρες του.

191. Phedon Papamichael Jr., From within, Θρίλερ με την Britt Robertson, μια μαγεία εκδίκησης που κάνει τους ανθρώπους να αυτοκτονούνε, βλέποντας ένα φασματικό εχθρικό ομοίωμά τους, που καμιά φορά τους σκοτώνει το ίδιο.

192. Jeffrey Fine, Cherry, ο νεαρός φοιτητής που ερωτεύεται τη μαμά, αλλά τον ερωτεύεται η κόρη, η Britt Robertson.

193. Stuart Gillard, Avalon High, με την Britt Robertson, σε μια ιστορία πάνω στο μύθο του βασιλιά Αρθούρου.

194. Tim McCann, White rabbit, με την Britt Robertson, ένα θρίλερ που αναφέρεται στο bullying που υπέστη ένας νεαρός με αποτέλεσμα να αρχίσει να σκοτώνει αδιάκριτα στο σχολείο του. Σκοτώνει όμως; Ή τα βλέπει στη φαντασία του; Δεν μου αρέσουν τα θρίλερ, αυτό ακόμη περισσότερο.

195. Takashi Koizumi, The professor and his beloved equation, o καθηγητής και ο μαθητής της παραδουλεύτρας του που τον πήρε υπό την προστασία του, πολύ ωραία.

196. Vivi Friedman, The family tree, απίθανη κωμωδία, με την Britt Robertson, η οικογένεια με τα προβλήματά της, στο τέλος η ληστεία.

197. Ken Scott, Delivery man, ο πατέρας με τα πεντακόσια τόσα παιδιά, με την Britt Robertson, ωραία κωμωδία.

198. Brad Bird, Tomorrowland, με την Britt Robertson, επιστημονική φαντασία.

199. Pascal Franchot, Triple dog, με την Britt Robertson, ξεκινάει με το παλαβό παιχνίδι κάποιων τρελοκόριτσων, δεν με τράβηξε, αλλά στο τέλος γίνεται συγκινητικό. Όλες αδελφωμένες.

200. Patrick Tobin, Cake, με την Jennifer Aniston, Anna Kendrick και Britt Robertson, καταθλιπτική ταινία, με θέμα την αυτοκτονία και τη σκέψη πάνω σ’ αυτήν.

201. Margarethe von Trotta, Hanna Arendt. Και ένα σχόλιο που έκανα σε ανάρτησή μου για μια ατάκα της Άρεντ στην ταινία: Τέλειωσα την ταινία. Δεν θέλω να συζητήσω για την περίπου υπεράσπιση του Άιχμαν, σίγουρα δεν συμφωνώ με τα σκεπτικά της. Διαβάζω στα γράμματα τέλους: Το πρόβλημα του κακού έγινε το θεμελιώδες θέμα για την Άννα Άρεντ. Ξαναγύριζε σ' αυτό ξανά και ξανά και πάλευε μαζί του ακόμη και την ώρα του θανάτου της. Όχι, δεν σκοπεύω να διαβάσω κανένα βιβλίο της, παρόλο που έχω κάποια. Εγώ είμαι νιτσεϊστής, πέραν του καλού και του κακού. Οι αντιρρήσεις: Στο επιχείρημά της ό,τι εκτελούσε διαταγές, υπάρχει ο αντίλογος ότι τις εκτελούσε με προθυμία, και ότι αν οδηγήσεις το επιχείρημα στα άκρα, όλοι εκτελούσαν εντολές του Χίτλερ. Επίσης το ψυχολογικό: να πεις κάτι διαφορετικό, ένας πειρασμός για όλους τους πανεπιστημιακούς. Μια εβραία να υπερασπίζεται τον Άιχμαν, αυτό κι αν είναι διαφορετικό.

202. Scott Graham, Shell. Η γυναίκα του τους εγκατέλειψε όταν η Shell ήταν 4 χρονών. Τώρα είναι 17. Ζουν στην ερημιά, δουλεύοντας το πρατήριο. Αναπτύσσουν αιμομικτικά αισθήματα. Ο πατέρας αντιστέκεται. Όταν κάποια στιγμή ενδίδει ελάχιστα, από τύψεις πέφτει μπροστά σε ένα φορτηγό και αυτοκτονεί. Είναι και επιληπτικός, ταλαιπωρεί την κόρη του. Ένας νεαρός με τον οποίο είχε μια περιστασιακή επαφή μένει μαζί της. Αυτή όμως φεύγει. Πολύ καλή ταινία.

203. Noah Baumbach, While we’re young (2014), με την Naomi Watts και την Amanda Seyfried, πρέπει να μην ξεχνώ να γράφω τις ταινίες για τις οποίες δεν κάνω ανάρτηση. Την είχα ξαναδεί πρόσφατα και δεν την είχα σημειώσει.

204. Andrei Kravchuk, Admiral (2008), η ιστορία του Alexander Kolchak, ηγέτη των αντεπαναστατών στη ρώσικη επανάσταση.

205. Xavier Beauvoir, Of gods and men (2010) Αλγερία, η δολοφονία των καλόγερων από τους ισλαμιστές.

206. Staffan Lindberg, En gang I Phuket (2011) Σουηδική κωμωδία, την είδα για δεύτερη φορά, το ταξίδι στην Ταϋλάνδη, η τρελοκαμπέρω και αυτή που ήθελε «διάλειμμα» από τη σχέση της. Εξαιρετική.

207. James Clavell, To sir with love, (1967) μια ακόμη φορά.

208. Robert Altman, Fool for love, ο έρωτας των ετεροθαλών, με την Kim Basinger, από θεατρικό του Σαμ Σέπαρντ που πρωταγωνιστεί.

209. Michel Leclerc, The names of love, με τη Sara Forester, ωραία κομεντί, που κάνει έρωτα με τους δεξιούς και τους φασίστες για να τους στρέψει στην αριστερά.

210. Sergej Moya, Hotel desire (2011), γερμανικό, 39 λεπτά, καλλιτεχνική τσόντα, η ανύπαντρη μητέρα, καμαριέρα, είχε να κάνει έρωτα από τότε που την άφησε ο φίλος της, 7 χρόνια, και ο τυφλός ζωγράφος. Στο drama ή στα γερμανικά.

211. Antti Jokinen, Puhdistus (2012), Σε δυο επίπεδα, με τη ρώσικη κατοχή και το trafficking. Η εγγονή ξεφεύγει από τους διώκτες της στο σπίτι της θείας της, και σε αναδρομή βλέπουμε την ιστορία της. Πολύ καλή.

212. Arnaud Larrieu and Jean-Marie Larrieu, Love is the perfect crime (2013). Ο καθηγητής που διδάσκει creative writing και σκοτώνει μια φοιτήτριά του, η αστυνομικός που του παρουσιάζεται ως μητέρα της, η μητρική καταπίεση που τον οδήγησε στα 11 του χρόνια να βάλει φωτιά στο σπίτι και να κάψει τους γονείς του, και στην αιμομικτική σχέση με την αδελφή του μετά.

213. Peter Webber, The emperor (2012), η παράδοση της Ιαπωνίας, ο έρωτας του στρατηγού με τη γιαπωνέζα.

214. Daniel Ribeiro, Hoje eu quero soltar sozihno (2014), Το τυφλό ομοφυλόφιλο αγόρι, happy end με ένα συμμαθητή του.

215. Vladimir Khotinenko, Pop (2010), με τον ορθόδοξο παπά στη Λετονία κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο

216. Naji Abu Nowar, Theeb Ο λύκος (2014), τον νεαρό άραβα που του σκότωσαν οι ληστές τον αδελφό του, που πήγαινε ως οδηγός τον αδελφό του και έναν άγγλο.

217. Bedazzled 1967 και 2000, εμπνευσμένες από τον Φάουστ.

218. Noah Baumbach, Greenberg (2010), με την Brie Larson και την Greta Gerwig.

219. Adam Brooks, Definitely, maybe (2008), το κοριτσάκι με τον χωρισμένο μπαμπά, που τους έκαναν σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, με τη Isla Fischer και την Elizabeth Banks

220. Jose Montesinos, Barely legal (2011) τρεις δεκαοκτάρες που θέλουν να σπάσουν την παρθενιά τους, μια θρησκόληπτη, πολύ πλάκα.

221. Leslye Headland, Bachelorette (2012), Η χοντρή νύφη και η τρεις φίλες που της κατάστρεψαν κατά λάθος το νυφικό και προσπαθούν να προλάβουν να το φτιάξουν πριν το γάμο. Με την Isla Fischer.

222. P. J. Hogan, Shopaholic (2009) Η ψωνισμένη με τα ψώνια Isla Fisher.

223. Noah Baumbach, Mistress America (2015), Με την Greta Gerwig, οι δυο παραλίγο αδελφές, που δεν παντρεύτηκαν οι γονείς τους.

224. Gabriele Muccino, Fathers and daughters (2015), με την Amanda Seyfried, ο συγγραφέας με την επιληψία, η κόρη του που πηγαίνει με όλους για μια βραδιά για τα ψυχολογικά της προβλήματα, φοιτήτρια ψυχολογίας, το κοριτσάκι που επαναφέρει, happy end.

225. David Dobkin, Wedding crashers (2005) με την Isla Fisher, οι δυο που πηγαίνουν στους γάμους για να ψαρεύουν γκόμενες αλλά τελικά ερωτεύονται. Την ξανάδα με το Μανώλη και έγραψα.

226. David S. Ward, Down periscope (1996), τον πλοίαρχο του υποβρυχίου με το τατουάζ στο πουλί.

227. Francis Ford Coppola, Peggy Sue got married (1986), με την Kathleen Turner, χωρίζει, μένει κλινικά νεκρή όπου αναβιώνει την τελευταία χρονιά της στο λύκειο και τη σχέση της με τον Nicola Cage, συνέρχεται, και ο Cage είναι στο πλευρό της και τα ξαναφτιάχνουν. Αρκετά σαχλή ταινία, αλλά πολύ καλή ηθοποιός η Turner.

228. Jenny Deller, Future weather (2012), με την Perla Haley-Jardine, το κοριτσάκι που ασχολείται με το περιβάλλον, και που το εγκατέλειψε η μητέρα του και το ανέλαβε η γιαγιά του. Ξαναγύρισε όμως, σε happy end.

229. Jason Reitman, Juno (2007), με την Ellen Page, η μαθήτρια που έμεινε έγκυος και έδωσε το μωρό για υιοθεσία σε ένα ζευγάρι, που όμως χώρισε πριν η ίδια γεννήσει. Καλή ηθοποιός, μέτρια ταινία.

230. Anne Fletcher, Hot pursuit (2015), με την Reese Witherspoon και τη Sofia Vengara, η αστυνομικίνα που συνοδεύει τη μάρτυρα, η οποία όμως δεν θέλει να μαρτυρήσει εναντίον του αλλά να τον σκοτώσει, γιατί σκότωσε τον αδελφό της. Η λατίνα είχε πολύ πλάκα.

231. Robert Mulligan, The man in the moon (1991), Με την Reese Witherproof, τα δυο κορίτσια που ερωτεύονται το ίδιο αγόρι που στο τέλος σκοτώνεται. Πολύ καλή.

232. Jessie Nelson, Love the coopers (2015) Με την Amanda Seyfried και την Olivia Wilde, Χριστουγεννιάτικη, η Ολίβια που πείθει τον νεαρό να πάνε μαζί στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι των δικών της. Πολύ ευχάριστη, έξυπνοι διάλογοι.

233. Jonathan Lynn My cousin Vinny (1992), Οι δυο νεαροί που κατηγορήθηκαν για φόνο, με τη Marisa Tomei, την είχα ξαναδεί, εξαιρετική.

234. John Landis Oscar(1991), οι τσάντες με τα λεφτά, τα εσώρουχα και τα κοσμήματα, με τον Sylvester Stalone και τη Marisa Tomei, την είχα ξαναδεί και γι’ αυτό την ξαναείδα, καταπληκτική, από θεατρικό.

235. Eduard Molinaro, Oscar (1967), καλύτερο από του Landis.

236. Nancy Meyers, What Women Want (2000) WWW), Με τον Mel Gibson, Helen Hunt και Marisa Tomei, που άκουγε τις σκέψεις των γυναικών. Καλούτσικη.

237. Peter Segal, Anger management (2003), με τους Adam Sadler, Jack Nicholson και Marisa Tomei, στήσιμο ενός παιχνιδιού για να ελευθερώσουν τον Σάντλερ από τα συμπλέγματά του. Στην αρχή σαχλή αλλά μετά καλή.

238. Walt Becker, Wild hogs (2007) με τους 4 μεσόκοπους μηχανόβιους, με τη Marisa Tomei.

239. Andy Fickman, Parental guidance, οι παππούδες που ήλθαν να κάνουν babysitting, με τη Betty Midler και τη Marisa Tomei.

240. Tamara Jenkins, Slums of Beverly hills (1998), ο ανεπρόκοπος αδελφός με την κόρη και το μικρό γιο που ζει με τη βοήθεια του αδελφού του, καθώς «φιλοξενεί» την κόρη του, τη Marisa Tomei, που είναι φρικιό. Πολύ καλή.

241. Mira Nair, The Perez family (1978) με τη Marisa Tomei, οι κουβανοί μετανάστες.

242. Garry Marshall, The flamingo kid, με τον νεαρό που δούλευε στην παραλία σαν cabana boy και δεν ήθελε να σπουδάσει, με την Marisa Tomei, πρώτη της ταινία, για δευτερόλεπτα.

243. Guy Ritchie, The man from uncle, Με τον αμερικανό και τον ρώσο κατάσκοπο, με την Alicia Vikander

244. Mikael Salomon, A far off place (1993), με τη Reese Witherspoon, στην Αφρική, εμπόριο ελεφαντοστού, με ένα άλλο αγόρι και ένα αγόρι από την Αφρική, περνούν την έρημο Καλαχάρι για να ξεφύγουν.

245. Jay Duplass, Mark Duplass, Cyrus (2010) με τη Marisa Tomei, με τον περίεργο γιο που έμπαινε εμπόδιο στη σχέση της. Τώρα αυτός που χαρακτήρισε αυτό το έργο δραματική κωμωδία πρέπει να είναι βλάκας. Στα ελληνικά υπάρχει η λέξη «κοινωνικό» για τέτοιου είδους έργα.

246. Kill Bill, ένα και δύο, Uma Thurman, έργα εκδίκησης.

247. Tony Gatlif, Gadjo Dilo (The crazy stranger)

248. Thomas Vinterberg, Submarino (2010) τα δυο αδέλφια που κουβαλάνε μια προβληματική παιδική ηλικία που καταστρέφει τις ζωές τους. Ο ένας αποτυχημένος, ο άλλος πρεζάκιας που θα καταλήξει στη φυλακή και την αυτοκτονία, αφήνοντας μόνο τον γιο του που τον υπεραγαπά. Θα τον αναλάβει ο θείος. Πολύ καλή, καταθλιπτική.

249. Ντένης Ηλιάδης, Hardcore (2004). Το είδα για το θέμα, πόρνες σε ροζ αγγελίες. Δυο κοπέλες λεσβιακός έρωτας, φόνοι, και στο τέλος η μια σκοτώνει την άλλη πλακώνοντάς τη με το μαξιλάρι για να της κλέψει τον γκόμενο, όπως η ποια δεν θυμάμαι ταινία του Χένεκε, εξίσου παρανοϊκή.

249. Gabriele Muccino, Playing for Keeps (2012), με την Jessica Biel, το χωρισμένο ζευγάρι, ο παλιός ποδοσφαιριστής, ο γιος, ξανασμίγουν τελικά.

250. Scott Culver, How to make love to a woman (2010), αισθηματική κομεντί, πάνω στο πρόβλημα της πρόωρης εκσπερμάτωσης, της ψυχρότητας και της μη έκφρασης αισθημάτων.

251. Steven Brill, Walk of shame (2014), Απίθανη κωμωδία, με την Elizabeth Banks, η γυναίκα με τα κίτρινα που προσπαθεί να φτάσει στον τηλεοπτικό σταθμό για να πει τις ειδήσεις και της συμβαίνουν ένα σωρό απρόοπτα.

252. Fanfan la tulipe, και τις δυο, η τελευταία καλύτερη, αλλά γκομενάρα ο Λολομπρίτζιτα, σ’ εκείνη του 1952.

253. Ken Kwapis, He’s just not that into you (2009) με την Τζένιφερ Άνιστον και την Σκάρλετ Γιόχανσον, απλώς δεν σε γουστάρει, επεισόδια πάνω σ’ αυτό το θέμα, με το αναπόφευκτο για κωμωδία χάπι εντ.

254. Tom Vaughan, What happens in Vegas (2008), με την Cameron Diaz, που κερδίζουν το τζακ ποτ, προσπαθούν να μείνουν παντρεμένοι για να πάρουν τα λεφτά, αλλά στο τέλος ερωτεύονται.

255. Elizabeth Allen Rosenbaum, Aquamarine (2006) Emma Roberts, με τη γοργόνα

256. Nick Moore, Wild child (2008) Emma Roberts, εσώκλειστη, από τον πατέρα της, κάνει ό,τι μπορεί για να φύγει αλλά τελικά μένει.

257. Derick Martini, Lymelife (2008). Βλέποντας ότι μου άρεσε η ταινία θυμήθηκα ότι μια από όλες ήταν ανεξάρτητου κινηματογράφου. Είδα να χαρακτηρίζεται ως comedy-drama, αλλά comedy δεν είδα καθόλου. Δυο παιδιά, που ο πατέρας του αγοριού τα έχει με την μητέρα του κοριτσιού. Τα φτιάχνουν, όμως ο δράμα καραδοκεί. Τον πυροβολισμό τον ακούμε όταν πέφτουν τα γράμματα. Ο πατέρας του κοριτσιού πυροβολεί τον πατέρα του αγοριού.

258. Barry Tubb, Grand champion (2002), Με το μοσχάρι που κέρδισε το βραβείο, το βάζουν σε πλειστηριασμό για να μαζέψουν λεφτά για να πάει η αδελφή του στο Πανεπιστήμιο, αλλά όταν ο πιτσιρικάς μαθαίνει ότι θα το σφάξουν το κλέβει. Οικογενειακή, ευχάριστη, η πρώτη της Emma Roberts, με τη θεία της guest star. Φαντάζομαι είπε ότι δεν θέλει να πληρωθεί, αρκεί να πάρουν την ανιψιά της για το ρόλο.

259. Andrew Fleming, Nancy Drew (2007), Η Emma Roberts νεαρή ντέτεκτιβ.

260. Thor Freudenthal, Hotel for dogs (2009). Η Emma Roberts με ένα πιτσιρικά περιμαζεύουν τα σκυλιά σε ένα παλιό ξενοδοχείο. Μου θύμισε την ταινία του Kornel Mundruczo, Λευκός θεός.

261. Gavin Wiesen, The art of getting by (2011), με τον δειλό νεαρό που είναι κακός μαθητής. Στο τέλος όμως θα τα καταφέρει και θα κερδίσει την Emma Roberts.

262. Lee Toland Krieger, Celeste and Jesse for ever (2012). Χωρίζουν, αλλά μένουν ερωτευμένοι. Μάλλον αυτή την πάτησε, και αυτός τώρα που η φίλη του είναι έγκυος δεν μπορεί να την παρατήσει. Με την Emma Robertson σε μικρό ρόλο. Τώρα που ξαναδιαβάζω τον Όμηρο, μόνο κωμωδίες με μια ωραία ηθοποιό μπορώ να δω, για ξεκούραση. Μου μένουν 7 του Ozu, αλλά αν τις δω θα πρέπει μετά να γράφω γι’ αυτές και δεν θέλω να πάει πίσω ο Όμηρος. Τουλάχιστον μέχρι να τελειώσω την Ιλιάδα.

263. Glenn Ficarra, Whisky tango foxtrot (2016), βασισμένη στα απομνημονεύματα μιας δημοσιογράφου στο Αφγανιστάν, μετά την ανατροπή των Ταλιμπάν.

264. Gia Coppola, Palo Alto (2013), limited release, πολύ καλό έργο, δεν είναι μόνο δική μου γνώμη, διαβάζω στη βικιπαίδεια, πολύ καλή η Emma Roberts. Εξαιρετικός ο ποιητικός τρόπος που δίνει την ερωτική σκηνή η Gia Coppola. Εικόνες από τη ζωή τελειόφοιτων εφήβων, με ένα soft happy end.

265. Roger Donaldson, Cadillac man (1990), απίθανη κωμωδία, με τον πωλητή αυτοκινήτων και τον απατημένο σύζυγο που μπούκαρε με το όπλο και τους κρατούσε ομήρους. Ωραίος ο συγχωρεμένος ο Robin Williams.

266. Stuart Blumberg, Thanks for sharing (2013), ομάδες συγκέντρωσης με τους sex addicted.

267. Tony McNamara, Ashby (2015), Ο νεαρός και ο δολοφόνος της CIA, με την Emma Roberts συμμαθήτρια.

268. Joel Schumacher, Twelve (2010), πλουσιόπαιδα με ψυχολογικές διαταραχές που πέφτουν στα ναρκωτικά. Στο τέλος στο πάρτι ο ψυχωτικός αδελφός αρχίζει το μακελειό. Πολύ καλή ταινία, κι ας λένε. Η Emma Roberts σε μικρό ρόλο. Εξάλλου όλοι οι ρόλοι είναι μικροί εκτός από του Μάικ.

269. Ted Demme, Blow (2001), βιογραφική ταινία, του George Jung, λαθρέμπορου ναρκωτικών. Ο απόλυτος ρεαλισμός. Με την Emma Roberts.

270. Joe Roth, America’s sweethearts (2001). Απολαυστική κωμωδία, με τον Κούζακ που τον απατάει η γυναίκα του, τον χωρίζει, αλλά τελικά τα φτιάχνει με την αδελφή της. Η ανιψιά Emma Roberts στο πίσω τραπέζι, εκτός πλοκής, για ελάχιστα δευτερόλεπτα. Κάτι ανάλογο θυμάμαι με την πρώτη ταινία της Marisa Tomei.

271. Dito Montiel, Empire State (2013), Βασισμένο σε πραγματική ιστορία, μια ληστεία από ομογενείς, ακούμε ελληνικά. Η Emma Roberts σε μικρό ρόλο.

272. Grant Heslov, The men who stare at goats (2009). Παλαβή ταινία, με κάτι πειράματα παραψυχικά, στο Ιράκ.

273. Noel Clarke and Mark Davis, 4.3.2.1. (2010). Τέσσερα κορίτσια, στην ίδια ιστορία, που την παρακολουθούμε χωριστά, για κάτι κλεμμένα διαμάντια, με την Emma Roberts.

274. Stanley Kubrick, Dr. Strangelove (1964), μια παραλίγο πυρηνική σύγκρουση, κωμωδία, με τον Πήτερ Σελερς.

275. Wes Craven, Scream 4 (2011), θρίλερ, με την Emma Roberts η κακή.

276. Anna Boden και Ryan Fleck, «It’s a kind of a funny story» (2011), με την Emma Roberts, τον νεαρό που ήθελε να αυτοκτονήσει και βρέθηκε σε μια ψυχιατρική κλινική.

277. Lisa Addario, Joe Syracuse, Amateur night (2016), με τον άνεργο αρχιτέκτονα που βρήκε δουλειά μεταφέροντας πόρνες.

278. Boris Sagal «The thousand plane raid» (1969), ωραία πολεμική, με αεροπλάνα.

279. Klint Eastwood, «American sniper» (2014), Ιράκ, ελεύθεροι σκοπευτές.

280. David Miller, Flying tigers (1942), εθελοντές αεροπόροι στην Κίνα.

281. Guy Hamilton, Battle of Britain (1969).

282. Gordon Douglas, Bombers B-52 (1957), με τον μηχανικό αεροσκαφών, την κόρη και το σμηναγό, τότε που βγήκαν αυτά τα βομβαρδιστικά.

283. Michael Kurtiz, Dive bomber (1941), για τις έρευνες πάνω στα προβλήματα υγείας των πιλότων στα μεγάλα ύψη.

284. Enzo G. Castellari, Eagles over London (1969), η μάχη της Αγγλίας με κατασκοπία. Κάποιοι γερμανοί διεισδύουν.

285. Gennaro Nunziante «Quo Vado» (2016), σάτιρα για τους δημόσιους υπάλληλους, με τον Checco Zalone.

286. Henry Joost and Ariel Schulman, Nerve (2016), με την Emma Roberts, ένα επικίνδυνο διαδικτυακό παιχνίδι.

287. Melanie Laurent, Respire (2014). Δυο έφηβες με προβληματικές οικογένειες, γίνονται κολλητές. Η μια όμως (Lou de Laâge), απρόβλεπτη στη συμπεριφορά της, θα φέρει την άλλη (Joséphine Japy) στα όρια της υπομονής της και θα την πνίξει. Σχέσεις και συμπεριφορές της εφηβείας, με το δραματικό τέλος, καλή αλλά εμένα δεν μου άρεσε.

288. Anne Fontaine, The innocents (2016), με τις καλόγριες που έμειναν έγκυες από βιασμούς γερμανών και ρώσων. Πολύ καλή. Με την Lou de Laâge σαν γιατρό του ερυθρού σταυρού. Ήταν στις κινηματογραφικές, γράψαμε.

289. Fritz Lang, The hangmen also die (1943). Ξανάγινε επίκαιρη μετά το «Anthropoid», που αναφέρεται επίσης στην εκτέλεση του «δήμιου της Πράγας». Το σενάριο έγινε από μια ιστορία που έγραψε ο Bertlolt Brecht ειδικά για να γίνει ταινία. Τα γεγονότα δεν ήσαν γνωστά και έτσι ο Brecht λαθεμένα αποδίδει την εκτέλεσή του σε μέλος της αντίστασης, ενώ έγινε από αλεξιπτωτιστές.

289. Metodi Antonov, The goat horn (1971) «Το κατσικίσιο κέρατο» είναι ένα έργο εκδίκησης αλλά και ματαιωμένης αγάπης. Βιάζουν τη γυναίκα μπροστά στα μάτια του μικρού κοριτσιού και τη σκοτώνουν. Ο πατέρας βάζει φωτιά στο σπίτι και πηγαίνει στο βουνό με την κόρη του, που την μεγαλώνει σαν αγόρι για να πάρει εκδίκηση. Σκοτώνουν τρεις, εκείνη ερωτεύεται κάποιον, ο πατέρας της τον σκοτώνει, η κόρη βάζει φωτιά στο σπίτι του αγαπημένου της και κλείνεται μέσα για να αυτοκτονήσει, ο πατέρας της προλαβαίνει και βγάζει το νεκρό της σώμα. Απελπισμένος.

290. Kieran and Michel Mulroney, Paperman (2009), Ο μοναχικός συγγραφέας που σχετίζεται με ένα μοναχικό κορίτσι. Προσφέρουν και οι δυο ο ένας στον άλλο, τρέφουν αισθήματα, μένουν πλατωνικά. Πολύ καλή, και επίσης καλοί ο Jeff Daniels και η Emma Thomson.

291. Briar Robins, Meet Dave (2008), Φαντασίας, εξωγήινοι στον εγκέφαλο του Eddie Murphy, με την Elizabeth Banks.

292. Claude Chabrol, La ceremonie (1995), οι δυο γυναίκες που καθαρίζουν το ζευγάρι και τα παιδιά τους.

293. Christian Duguay, Jappeloup (2013), με το άλογο, χρυσό στους ολυμπιακούς της Σεούλ, με την Lou de Laage.

294. Mark Mylod, Ali G Indahouse (2002), με τον Sacha Bahon Cohen, αναρχικό χιούμορ, υποτυπώδης πλοκή, χιουμοριστικά επεισόδια, οι δυο συμμορίες κ.ά.

295. Philippe Grandrieux, La vie nouvelle (2002). Ένας δήθεν ποιητικός κινηματογράφος, πιο μούγκα και από του Αγγελόπουλου, δεν την άντεχα, έκανα δουλειές ταυτόχρονα, δεν νομίζω να έχασα και τίποτα, ένας που ερωτεύεται μια πουτάνα με θλιβερές συνέπειες.

296. Μιχαήλ Τσουχράι, The thief (1997), εξαιρετική ταινία, με τον κλέφτη που παριστάνει τον αξιωματικό, τον μικρό και τη μητέρα του.

297. Peter Greenaway, The cook, the thief, his wife and her lover (1989). Την αρχή μου φάνηκε μια σουρεαλιστική, γκροτέσκα παλαβομάρα, αλλά μετά μου άρεσε. Τα έργα εκδίκησης μου αρέσουν γενικά. Η εκδίκηση: να φάει το πτώμα εκείνου που σκότωσε. Είπα ότι δεν θα ξαναδώ έργο του, αλλά θυμήθηκα ότι κάποιο είχα δει. Έψαξα και το βρήκα, «The baby of Macon». Πολλά από αυτά που είχα γράψει για εκείνη την ταινία ισχύουν και γι’ αυτήν. Η Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου την κατέταξε έκτη στις δέκα καλύτερες ταινίες του ευρωπαϊκού κινηματογράφου. Τελικά ή θα συμφωνήσω απόλυτα με τους κριτικούς ή θα διαφωνήσω, επίσης απόλυτα. Συμφωνώ με τον Θίασο στην πρώτη θέση αλλά διαφωνώ με τον Κυνόδοντα, στην πέμπτη θέση στις ελληνικές. Σε καθόλου θέση. Διαφωνώ με το Cache του Χάνεκε στην πέμπτη θέση (σε καθόλου θέση) αλλά συμφωνώ με το «Κάποτε στην Ανατολία» του Νούρι Μπίλγκε Τσεϊλάν στην έβδομη θέση. Εγώ βέβαια θα την έβαζα σε πιο πάνω θέση.

298. Frank Capra, It happened one night (1934), η πλούσια που το έσκασε γιατί ο πατέρας της δεν ενέκρινε το γάμο της και τα έφτιαξε με αυτόν που βρήκε στο ταξίδι. Απίθανη κωμωδία.

299. Michael Cimino, Thunderbolt and lightfoot 1974). Ο Klint Eastwood και ο Jeff Bridges, ληστεύουν μια τράπεζα, ξεφεύγουν, και βρίσκουν τα λεφτά από την προηγούμενη ληστεία της ίδιας τράπεζας πίσω από τον πίνακα ενός σχολείου.

300. Billy Wilder, Double indemnity, Τον σκότωσαν για να εισπράξουν την ασφάλεια, δήθεν ατύχημα στο τραίνο.

301. Oliver Stone, Snowden (2016), Ο πράκτορας της CIA που αποκάλυψε τις παρακολουθήσεις.

302. Philippe Falardeau, Mr. Lazhar (2011) Η δασκάλα που αυτοκτόνησε, ο αλγερινός που ζήτησε πολιτικό άσυλο, εστιάτορας αλλά δίδαξε στη θέση της δασκάλας. Πολύ καλή.

303. Lenny Abrahamson, The room (2015), ωραίο θρίλερ με τη μητέρα που την κρατάει φυλακισμένη ένας άντρας, τη βιάζει, και κάνει ένα παιδί. Στο τέλος καταφέρνουν να ξεφύγουν.

304. Brian Percival, The book thief (2013), με τη Sophie Nelisse, το κοριτσάκι με την κομουνίστρια μητέρα που το υιοθέτησαν δυο γερμανοί, ο εβραίος στο υπόγειο, βομβαρδισμός, αλλά αυτή γλίτωσε.

305. Regis Roinsard, La populaire (2012), με την Déborah François, να κερδίζει το παγκόσμιο πρωτάθλημα δακτυλογράφησης.

306. Gennaro Nunziante, Cado dale nubi (2009), Ο Checco Zalone που πάει στο Μιλάνο να γίνει τραγουδιστής. Μένει στον ξάδελφο που είναι αδελφή. Τελικά τα καταφέρνει, όπως καταφέρνει τελικά και την κοπέλα που του άρεσε.

307. Gennaro Nunziante, Sole a Catinelle (2013), ο μπαμπάς με το γιο, σε διάσταση, διακοπές, πωλητής ηλεκτρικών σκουπών.

308. Harry Langdon, Tramp, tramp, tramp (1926), Ο γιος του παπουτσή που θα του κάνουν έξωση, ερωτεύεται την κόρη ενός επιχειρηματία που κατασκευάζει παπούτσια, παίρνει μέρος σε μια κούρσα οδοιπορίας, κερδίζει, και τα χρήματα και την κοπέλα που αγαπά. Ωραίο το επεισόδιο στο παγκάκι που δείχνει την αμηχανία του όταν αναγνωρίζει στην κοπέλα το πρόσωπο της αφίσας και το επεισόδιο με τον ανεμοστρόβιλο.

309. Frank Capra, The strong man (1927) με τον Harry Langdon, Ο βέλγος στρατιώτης που τον «απαγάγει» στο μέτωπο ο γερμανός, τον πηγαίνει στην αμερική και παίζουν σε ένα τσίρκο. Ψάχνει την κοπέλα που του γράφει, η οποία είναι τυφλή. Τη βρίσκει. Και το τελευταίο επεισόδιο, με το κανόνι, καταστρέφει το μπαρ, άντρο της διαφθοράς, ενώ έξω παρελαύνει ο στρατός της σωτηρίας.

Harry Langdon, Όσα είδα.

1. Fiddlesticks, παίζει άθλια, τους πετάνε αντικείμενα, τα μαζεύει ένας παλιατζής.

310. Alessio Maria Federici, Lezioni di cioccolato 2 (2011), ξεκαρδιστική κωμωδία, η Nabiha Akkari κόρη ενός αιγύπτιου που φτιάχνει σοκολάτες, δεν πέφτει εύκολα στην αγκαλιά του Ματία, ενός γκομενιάρη, αλλά στο τέλος θα τη ζητήσει σε γάμο. Ξεκαρδιστική κωμωδία, ιταλική, σε αντίθεση με τη γαλλική

311. Éric Lavaine, Barbecue (2014) όπου μόλις εμφανίζεται, μια γαλλική κομεντί με λεπτό χιούμορ, σε αντίθεση με την ιταλική. Μια παρέα φίλων, με τις μικροκακίες τους, τους μικροτσακωμούς τους αλλά και τις αγάπες τους, και δυο ζευγάρια που στο τέλος μονιάζουν, και ο φίλος τους στο σέρβις που μας λέει ότι πάει να τα φτιάξει με την Nabiha, σε ένα happy end.

312. Gennaro Nunziante, Cado delle nubi (2009), με τον Checco Zalone, ο τραγουδιστής που πήγε να κάνει καριέρα στο Μιλάνο, ερωτεύεται τη Μαρίκα, αυτή δύσκολη, στο τέλος θα την καταφέρει. Και ο ομοφυλόφιλος ξάδελφος που κι αυτός θα δυσκολευτεί μέχρι να αποδεχτούν οι γονείς του τη σχέση του.

313. Gennaro Nunziante, Que bella giornata (2011) με τον Checco Zalone και την Nabiha Akkari, αυτός σεκιουριτάς, αυτή με τον αδελφό της θέλουν να ανατινάξουν το καμπαναριό, σαν εκδίκηση για τον θάνατο τον γονιών τους και θα τον χρησιμοποιήσουν, αυτός την ερωτεύεται, αυτή συγκινείται, και από τη συμπεριφορά των δικών του, και στο τέλος αντί να ανατινάξει το καμπαναριό ανατινάζει ένα παλιόσπιτο για το οποίο της είπε ότι θα κόστιζε 10.000 για να το κατεδαφίσει, και στη βαλίτσα που θα ήταν η βόμβα βρίσκει σχέδια (αυτή είναι αρχιτέκτονας) για την κατασκευή του.

314. Gennaro Nunziante, Sole a Catinelle (2013), με τον Checco Zalone, πηγαίνει διακοπές με το γιο του, με τη γυναίκα του είναι σε διάσταση, πολλά χιουμοριστικά επεισόδια, στα τέλος θα τα ξαναφτιάξει μαζί της.

315. Todd Philips, War dogs (2016), με τους δυο νεαρούς εμπόρους όπλων που ανέλαβαν να προμηθεύσουν όπλα στους αμερικανούς στο Αφγανιστάν.

316. Marcel Carné, Τα παιδιά του παραδείσου (1945), στο σχολείο του σινεμά, μια από τις καλύτερες ταινίες. Les enfants du paradis θα μεταφραζόταν καλύτερα «Τα παιδιά της γαλαρίας», το λαϊκό κοινό του θεάτρου. Μια γυναίκα που την αγαπάνε τέσσερις άντρες: ο μίμος, ο ηθοποιός, ο κόμης και ένας γκάγκστερ. Αυτή αγαπάει τον μίμο. Τον μίμο αγαπάει και η Μαρία Κασάρες. Μετά από χρόνια τον παντρεύεται και κάνουν ένα γιο. Ο γκάγκστερ θα σκοτώσει τον κόμη, η γυναίκα φεύγει για να μη χωρίσει ο μίμος, αυτός τρέχει πίσω της, την ψάχνει στο πλήθος, δεν θα τη βρει. Έχει περάσει τη βραδυά μαζί της. Αυτή πηγαίνει να βρει, όπως μας έχει πει, τον ηθοποιό. Σάτιρα των θεατρικών συγγραφέων που δεν θέλουν να τους αλλάζουν γραμμή από αυτά που γράφουν.

Κάποιοι είδαν το τέλος ως ανοιχτό, δηλαδή μπορεί και να βρέθηκαν, μπορεί και όχι. Εγώ δεν το είδα ως τέτοιο.

317. Preston Sturges, The lady Eve (1941). Ωραία κωμωδία, με την χαρτοκλέφτρα που ερωτεύεται το πλούσιο θύμα της. Την είδαμε στο σχολή του κινηματογράφου.

318. Jean-Jacque Annaud, Wolf totem (2015), με τους λύκους, δυο μαθητές που η πολιτιστική επανάσταση τους έστειλε στην εσωτερική Μογγολία.

319. Terence Davies, Sunset song (2015), Σκωτία, ο αυταρχικός πατέρας, η γυναίκα του που αυτοκτονεί με τα δυο μωρά, η κοπέλα, ο άντρας της που λιποτακτεί και εκτελείται.

Από μυθιστόρημα, κακή μεταφορά.

320. Frank Capra, Platinum blond (1931), Ο δημοσιογράφος σταχτοπούτος που παντρεύεται την πλούσια, όμως καταλήγει στην ξανθιά συνάδελφο που τον αγαπάει. Τελικά δεν ήταν το μοτίβο του σταχτοπούτου.

321. Frank Capra, Mr. Deeds goes to town (1936), Ο τρομπετίστας που είχε μια πλούσια κληρονομιά και θέλουν να του τη φάνε βγάζοντάς τον τρελό επειδή τη δίνει σε φτωχούς αγρότες. Η δημοσιογράφος που του κολλάει για να βγάζει ειδήσεις, τον ονομάζει Σταχτοπούτο, αλλά τον ερωτεύεται, όπως και αυτός βέβαια.

322. Frank Capra, You can’t take it with you (1938), ο πλούσιος γόνος ερωτεύεται τη γραμματέα του, από φτωχή οικογένεια, διάφορα τραγελαφικά, στο τέλος βέβαια happy end. Το μοτίβο στης σταχτοπούτας.

323. Frank Capra, Arsenic and old lace (1944), οι δυο αδελφές είναι ψυχασθενείς δολοφόνοι, κάτι σαν την φόνισσα του Παπαδιαμάντη, δηλητηριάζοντας μοναχικούς ηλικιωμένους που ζητάνε να νοικιάσουνε δωμάτιο. Ο αδελφός τους είναι ψυχοπαθής και νομίζει ότι είναι ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ενώ ένας άλλος αδελφός είναι σήριαλ κίλερ. Ο Κάρι Γκραντ, νιόπαντρος, βλέποντας όλα αυτά, χαίρεται απίστευτα ανακαλύπτοντας ότι δεν είναι γνήσιος γόνος της οικογένειας, αλλά γιος της μαγείρισσάς τους που τον υιοθέτησαν. Από τις πιο καλές που είδα ποτέ, κι αυτή από θεατρικό έργο.

324. Frank Capra, a pocketful of miracles (1961). Απίθανη κωμωδία, με την γριά ζητιάνα Betty Davis, που τα μήλα της είναι γουρλίδικα για τον Glenn Ford, ένα γκάγκστερ. Μαζεύει «προστασία» από άλλους ζητιάνους, που αργότερα εμείς μαθαίνουμε ότι καταβάλουν πρόθυμα τον οβολό τους γιατί τα λεφτά τα στέλνει στην κόρη της που μεγαλώνει στην Ισπανία. Υποτίθεται ότι μένει σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο αλλά τα προβλήματα υγείας της δεν την αφήνουν να ταξιδέψει να δει την κόρη της. Όταν όμως η κόρη της της στέλνει γράμμα ότι θέλουν να τη γνωρίσουν οι μελλοντικοί συμπεθέροι, αριστοκράτες, πανικοβάλλεται. Όμως ο Glenn Ford θα την «μεταμορφώσει» σε κυρία. Το ίδιο και τους μπράβους του, που θα παρουσιαστούν σαν φίλοι της στη δεξίωση που θα δοθεί όταν θα καταφτάσουν στη Νέα Υόρκη. Θα συναντήσουν περιπλοκές, αλλά τελικά το κόλπο θα πετύχει, και ο Glenn Ford θα παρατήσει το γκαγκστεριλίκι και θα πάει να ζήσει με την κοπέλα του στο σπίτι που αγόρασε εκείνη, στην πατρίδα της. Η μητρική αγάπη σε πρώτο πλάνο, το ρομάντζο έρχεται δεύτερο.

325. Frank Capra, Long pants (1927). Του Harry, μόλις βάζει μακριά παντελόνια, του ετοιμάζουν προξενιό με μια κοπέλα που τον αγαπά. Αυτός όμως ερωτεύεται μια γκαγκστερίνα. Κωμικά επεισόδια, εκεί που θέλει να σκοτώσει τη γυναίκα που ετοιμάζεται να παντρευτεί μέσα στο δάσος, στο επεισόδιο με την άλλη που έχει δραπετεύσει και είναι μέσα σε ένα κασόνι, και ειδικά όταν σε λάθος κασόνι βρίσκεται ένας κροκόδειλος. Τελικά θα γυρίσει στην οικογένειά του και στην κοπέλα που τον αγαπά.

326. Frank Capra, Ladies of leasure (1930) με την Barbara Stanwyck, σταχτοπούτα, ποζάρει για τον ερασιτέχνη πλούσιο, η μητέρα του προσπαθεί να τους χωρίσει, φεύγει με άλλον για Χαβάνα, πέφτει από το πλοίο για να αυτοκτονήσει, πείθει για την αγάπη της.

327. Frank Capra, The miracle woman (1931), Barbara Stanwyck κόρη του πάστορα που πεθαίνει, ένας απατεώνας την παρασύρει να κάνει δήθεν θαύματα, μπαίνει σε ένα κελί με λιοντάρια και δεν την τρώνε, σ’ αυτό μπαίνει και ο τυφλός, τον ερωτεύεται, απειλείται από τον απατεώνα, πυρκαγιά, στο τέλος παντρεύεται τον τυφλό.

328. Frank Capra, American madness (1932). Η τράπεζα ληστεύεται, όλοι τρέχουν να πάρουν τα λεφτά τους νομίζοντας ότι θα χρεοκοπήσει, αλλά οι άνθρωποι που εξυπηρετήθηκαν από τον πρόεδρο της τράπεζας τρέχουν να καταθέσουν για να αποτρέψουν τη χρεοκοπία. Το θέμα το έχει πραγματευθεί και σε μεταγενέστερη ταινία του ο Κάπρα, το θέμα της (καλής) πίστης.

329. Frank Capra, The power of the press (1928). Φόρτωσαν τον φόνο στην κόρη ενός υποψήφιου δήμαρχου, ενώ τον είχε διαπράξει ο μπράβος του αντίπαλού του. Ο δημοσιογράφος θα διαλευκάνει την υπόθεση. Για πρώτη φορά βλέπω καταδίωξη αυτοκινήτων.

330. Frank Capra, Dirigible (1931), ο αεροπόρος που περνάει με το αεροπλάνο του τον Νότιο Πόλο, και ο φίλος του που τον σώζει με αερόστατο. Καλός φίλος, δεν του κλέβει τη γυναίκα.

331. Frank Capra, Forbidden (1932). Απαγορευμένος έρωτας, για την Barbara Stanwyck, μια και ο άνδρας που αγάπησε ήταν γερουσιαστής, παντρεμένος, και κινδυνεύει η καριέρα του αν αποκαλυφθεί η σχέση τους. Σκοτώνει τον άντρα της, δημοσιογράφο, που θέλει να τον εκθέσει. Την κόρη που έκανε μαζί του την δίνει τάχα για υιοθεσία. Όταν αυτός πεθαίνει της αφήνει στη διαθήκη του τη μισή του περιουσία. Αυτή τη σχίζει. Δεν θέλει να σπιλωθεί η μνήμη του. Διάβασα την περίληψη, το αρχείο ήταν κομματιασμένο από το youtube, είδα λίγο παραπάνω από τη μισή, αν την πετύχω να την ξαναδώ όλη.

332. Rovert Vince, Spymate (2003). Η δωδεκάχρονη Emma Roberts, επιστήμονας, ανακαλύπτει ένα τρυπάνι με κάποιο χημικό στοιχείο. Ένας επιστήμονας θέλει να το χρησιμοποιήσει για να τρυπήσει τη γη στο κέντρο της, και να βγάλει ενέργεια. Η δόκτωρ Αμούρ όμως πιστεύει ότι αυτό θα καταστρέψει τον κόσμο, και θα τινάξει στον αέρα την Ιαπωνία, από όπου θα το χρησιμοποιήσει. Απαγάγει την Έμμα. Ο πατέρας της, πρώην κατάσκοπος μαζί με ένα χιμπαντζή, εκπαιδευμένο κατάσκοπο, θα καταφέρουν να το αποτρέψουν. Χαμηλή βαθμολογία, ίσως γιατί ψήφισαν οι μεγάλοι ενώ το κοινό της είναι τα δωδεκάχρονα.

333. Norman Jewison, Only you (1994). Κάνουνε μια πλάκα στη Marisa Tomei (το μαθαίνουμε στο τέλος), σε ένα παιχνίδι ποιο είναι το όνομα του ανθρώπου που της είναι προορισμένος να παντρευτεί. Αυτή το έδεσε κορδόνι, και όταν κάποτε πέφτει σε αυτό το όνομα, τρέχει να τον συναντήσει στην Βενετία. Εκεί θα συναντήσει τον πραγματικό έρωτα, που βέβαια δεν έχει αυτό το όνομα.

333. Frank Capra, The bitter tea of general Yen (1933). Ωραίος ο Κάπρα, έστησε μια ερωτική ιστορία ανάμεσα σε ένα κινέζο πολέμαρχο και μια αμερικανίδα ιεραπόστολο. Ο πολέμαρχος, προδομένος, αυτοκτονεί όταν έχει πια κερδίσει την καρδιά της Barbara Stanwyck.

329. Frank Capra, Broadway bill (1934). Αυτό είναι το όνομα του αλόγου. Το αφεντικό του δεν ασχολείται με την επιχείρηση του πεθερού του, θέλει με το άλογό του να πάρει μέρος στις κούρσες. Κερδίζει, αλλά πέφτει νεκρό από την προσπάθεια. Τελικά με τις ευλογίες του πεθερού θα ασχοληθεί με τα άλογα, και η κουνιάδα του που του συμπαραστάθηκε θα πάει μαζί του. Η γυναίκα του προφανώς τον χωρίζει. Πλάκα ο κόκορας, που πάνω στο λαιμό του αλόγου το ντοπάριζε.

330. Frank Capra, Lost horizon (1937), Μια ουτοπική πολιτεία, κάπου στο Θιβέτ περικυκλωμένα από ψηλά βουνά αποκομμένα έτσι από τον έξω κόσμο. Τον ήρωα τον απαγάγουν, μαζί με άλλους, αντικαθιστώντας τον πιλότο του αεροπλάνου, για να διαδεχτεί τον ηγέτη τους, ένα βέλγο νομίζω ιεραπόστολο 200 χρόνων. Οι χριστιανικές αρχές, η καθυστέρηση της γήρανσης επικρατούν εκεί. Ο αδελφός του θα τον πείσει να φύγουν, η γυναίκα που πίεζε να τους ακολουθήσει, με το που φεύγουν από τα σύνορα, χάνεται το νεανικό της πρόσωπο και πεθαίνει. Τρομοκρατημένος αυτός τρέχει και πέφτει σε χαράδρα. Η ήρωας καταφέρνει να φτάσει στον έξω κόσμο, όμως κάνει τα αδύνατα δυνατά να επιστρέψει. Θα τα καταφέρει.

331. Tony Bill, Untamed heart (1993). Ένας ντροπαλός νεαρός, με ταλαιπωρημένα παιδικά χρόνια, που δουλεύει μαζί με την Marisa Tomei σε ένα εστιατόριο, είναι κρυφά ερωτευμένος μαζί της. Την παρακολουθεί κάθε βράδυ για να βεβαιωθεί ότι θα φτάσει με ασφάλεια στο σπίτι της. Όμως ένα βράδυ καθυστερεί λίγο, αλλά προλαβαίνει να την γλιτώσει από τους βιαστές. Θα τα φτιάξει μαζί της. Αυτοί τον μαχαιρώνουν αργότερα.

Περιμένουμε το happy end ενός γάμου, αλλά δυστυχώς έχουμε ένα νέο love story. Ο νεαρός, που υποφέρει από καρδιακό νόσημα, ξεψυχάει στο κάθισμα του συνοδηγού.

Τρυφερή ταινία, πολύ μου άρεσε, δεν θα ήθελα το unhappy end.

332. Pavel Kodachnikov, Snegurochka (1969), Την ξαναείδα, παραμύθι του Νικολάι Οστρόφσκι, η Χιονάτη που λιώνει όταν νοιώθει την αγάπη και αντικρίζει τον ήλιο. Ήταν εξαιρετική, θυμόμουνα πάντα ότι μου άρεσε. Πολύ φολκρόρ, ποιητική.

333. Frank Capra, Lady for a day (1933), το ορίτζιναλ από το οποίο ο ίδιος ο Κάπρα έκανε remake το «A pocketful of miracles». Βλέπω ότι το remake ήταν πιστότατο, με εξαίρεση την παράπλευρη ιστορία με τον γκάνγκστερ που θα κάνανε συμφωνία.

334. Patricion Guzmán, Nostalgia de la luz (2010), ντοκιμαντέρ, αναζήτηση του παρελθόντος, από τους αστρονόμους και από τους συγγενείς των εξαφανισθέντων από τη δικτατορία του Πινοτσέντ.

335. Yann Gozlan, Un homme ideal (2015), Ο συγγραφέας που αντέγραψε το βιβλίο, ο εκβιασμός, το αυτοκινητιστικό που σκότωσε τον εκβιαστή, έβαλε στην τσέπη του τα δικά του χαρτιά και έβαλε φωτιά στο αμάξι. Θρίλερ, στο τέλος ενδιαφέρον.

336. Frank Capra, Riding high (1950), Remake του Broadway bill, με πιο κωμικά επεισόδια.

337. Frank Capra, Here comes the groom (1951), η τελευταία που μας έμεινε.

338. Philippe Haïm, Secrets of state (2008), Με την Naviha Giocante, που έπαιζε στο Lila says του Ziad Doueiri. Κατασκοπία, ισλαμιστές και γαλλικές μυστικές υπηρεσίες. Με κάποια απρόοπτα, και μια ψυχογραφία των δυτικών που εντάσσονται στους ισλαμιστές, ταλαιπωρημένες ψυχές.

339. Neil Jordan, The company of wolves (1984), με την κοκκινοσκουφίτσα να γίνεται λύκος.

340. Agnes Varda, Sin toit sin loi, Με την άστεγη κοπέλα που ζει σε σκηνή χειμώνα, και στο τέλος πεθαίνει, μεθυσμένη, μέσα στο κρύο.

341. Martin Scorsese, After hours (1985), με τον νεαρό που μπλέκει σε κωμικοτραγικές καταστάσεις, θέλοντας να επισκεφτεί μια τύπισσα που συνάντησε στο μπαρ.

342. Howard Hawks, Monkey business (1952), μια ηλίθια screwball κωμωδία, που όμως σε αποζημιώνουν τα τελευταία 20 λεπτά. Την είδα επειδή διαβάζω την «Ξανθιά» της Joyce Carol Oates, να δω πώς ήταν η Marilyn Monroe στα νιάτα της. Εντάξει, απλά όμορφη, αλλά με εντυπωσιακά μεγάλα βυζιά.

343. Howard Hawks, Gentlemen prefer blondes (1953), Χαριτωμένο μιούζικαλ, καλύτερη ταινία από την προηγούμενη, μου έφυγε η νύστα, την είδα ευχάριστα 12.00-1.30. Οι δυο χορεύτριες, ο πλούσιος νεαρός, ο κατάσκοπος που βάζει ο πατέρας του και που ερωτεύεται τη φίλη της Μέριλιν.

344. Seven years itch.

344. The prince and the showgirl (1957)

345. Jaco Van Dormael, Le tout nouveau testament, To κοριτσάκι που ξεφεύγει από τον πατέρα της το Θεό που ζει με τη μητέρα της στις Βρυξέλλες, σε αναζήτηση έξι ακόμη αποστόλων. Ωραία κωμωδία.

346. John Huston, The misfits (1961). Και όλες οι υπόλοιπες της Merilyn Monroe που είχα, και έγραψα δυο λόγια γι’ αυτές στη βιβλιοκριτική για την «Ξανθιά».

347. Chantal Akerman, Jeanne Dielman, 23 quai du Commerce, 1080 Bruxelles, ταινία που επηρέασε τον φεμινιστικό κινηματογράφο. Την είδαμε χθες 8 Μάρτη σε ελεύθερη προβολή στο Σχολείο του σινεμά, με την ευκαιρία για την ημέρα της γυναίκας. Μια γυναίκα με το γιο της στην καθημερινότητά της. Δέχεται βίζιτες για να τα βγάλει πέρα. Στο τέλος θα καρφώσει ένα ψαλίδι στο λαιμό ενός πελάτη. Μινιμαλιστικός κινηματογράφος.

348. Jane Campion, The piano (1993), ξανά, στο σχολείο του σινεμά, στη Νέα Ζηλανδία, ο άνδρας και ο εραστής.

349. Edgar Wright, The world’s end (2013), πέντε άνδρες που θα κάνουν μια διαδρομή σε δώδεκα ταβέρνες πίνοντας, κάτι που δεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν στα νιάτα τους. Πέφτουν όμως πάνω στα ρομπότ. Λίγο κωμωδία λίγο περιπέτεια φαντασίας.

350. Edgar Wright, Hot Fuzz (2007), τον αστυνομικό που μετατέθηκε στο Στράτφορντ για να ανακαλύψει ότι ένα σωρό απ’ αυτούς ήσαν δολοφόνοι.