Todd Haynes, Σκοτεινά νερά (Dark waters, 2019)

Todd Haynes, Σκοτεινά νερά (Dark waters, 2019)

  Από σήμερα στους κινηματογράφους.

  Μετά τον «Αγώνα για δικαιοσύνη» έχουμε ένα ακόμη δικαστικό δράμα, τα «Σκοτεινά νερά». Όμως το θέμα δεν είναι εδώ η θανατική ποινή και οι φυλετικές διακρίσεις αλλά η μόλυνση του περιβάλλοντος, και όχι μόνο.

  Η Dupont παράγει μια αντικολλητική ουσία, το τεφλόν. Εκεί που ρίχνει τα απόβλητά της μολύνοντας τον υδροφόρο ορίζοντα, πεθαίνουν τα γελάδια που πίνουν νερό από το διπλανό ποταμάκι. Όμως θύμα δεν είναι μόνο τα γελάδια αλλά και ο κτηνοτρόφος, που λίγα χρόνια αργότερα θα προσβληθεί από καρκίνο και θα πεθάνει. Ο δικηγόρος που ξεκινάει την έρευνα δεν φανταζόταν τις υπόλοιπες επιπτώσεις. Έγκυες γυναίκες που εργάζονταν στο εργοστάσιο γέννησαν μωρά με σωματικές παραμορφώσεις. Και βέβαια, το πιο εντυπωσιακό, το ίδιο το τεφλόν που χρησιμοποιείται κυρίως ως αντικολλητική ουσία σε μαγειρικά σκεύη είναι τοξικό, και μπορεί να προκαλέσει έξι ασθένειες, αν θυμάμαι καλά. Στα γράμματα τέλους διαβάζουμε ότι το 99% των κατοίκων όλης της γης είναι μολυσμένο με την χημική ουσία που αποτελεί τη βάση της παραγωγής του τεφλόν, μια χημική ουσία μη βιοδιασπώμενη, που μένει δηλαδή για πάντα στον οργανισμό.

  Έψαξα στο διαδίκτυο και βρήκα μια ιστοσελίδα που αναφέρει τις πιθανές επιπτώσεις στην υγεία από το τεφλόν που βρίσκεται στα αντικολλητικά σκεύη τεφάλ. Βέβαια είναι το mademi.gr, ανταγωνιστικής εταιρείας στην τεφάλ, όμως γράφει αυτά που άκουσα και στην ταινία.

  Έχω ένα τηγάνι τεφάλ, αγορασμένο το 2004, πολύ πριν αποκαλυφθούν οι επιπτώσεις του τεφλόν στην υγεία. Τώρα, να το αλλάξω ή να μην το αλλάξω; To risk or not to risk? Γνώμες.