Alfred Hitchcock, Το κυνήγι του κλέφτη (To catch a thief, 1955)

Alfred Hitchcock, Το κυνήγι του κλέφτη (To catch a thief, 1955)

  Από την Πέμπτη που μας πέρασε στους κινηματογράφους, σε επανέκδοση.

  Ο Κάρι Γκραντ είναι πρώην διαρρήκτης. Στη διάρκεια της κατοχής διακρίθηκε ως μέλος της Αντίστασης και έτσι κατάφερε να μείνει εκτός φυλακής μετά την απελευθέρωση, όπως και κάποιοι άλλοι συνάδελφοί του στο επάγγελμα, που κι αυτοί είχαν συμμετάσχει στην Αντίσταση. Δουλεύουν όλοι τους στο ίδιο εστιατόριο, εκτός από τον Κάρι Γκραντ που είχε κονομηθεί με τα κλοπιμαία και έχει τη βιλάρα του, πάνω στο βουνό.

  Ξαφνικά κάποιος αρχίζει να κλέβει με τον τρόπο που έκλεβε ο Κάρι Γκραντ πριν την Κατοχή, σαν γάτα, πράγμα που του είχε δώσει την προσωνυμία «Ρόμπι η γάτα». Όμως δεν έκλεβε  τηλεοράσεις, υπολογιστές (εν τάξει, τότε δεν είχαν εμφανιστεί ακόμη) ή χρήματα, αλλά πολύτιμα κοσμήματα, όπως και ο Τοτό λε Μόκο στο «Αλγέρι», που παίζεται και αυτό από την Πέμπτη που μας πέρασε στους κινηματογράφους. Στόχος του ήταν πάμπλουτες γυναίκες. 

  Ξανάρχισε την παλιά του τέχνη σκέφτεται η αστυνομία και πηγαίνει να τον συλλάβει. Το σκάει. Και βάζει σαν στόχο να αποκαλύψει τον κλέφτη και να καθαρίσει το όνομά του.

  Στο δρόμο του συναντάει την όμορφη Γκρέης Κέλι με τη ψιθυριστή, βελούδινη φωνή, την μετέπειτα πριγκίπισσα του Μονακό. Η μητέρα της ψάχνει να της βρει γαμπρό, αυτή ψάχνει απλά για γκόμενο αλλά, όπως συμβαίνει στα ρομάντζα, θα καταλήξει να τον ερωτευθεί. 

  Στο έργο υπάρχουν όλες οι απιθανότητες που μπορεί να φανταστεί κανείς, αλλά λειτουργούσαν κατά κάποιο τρόπο αποστασιοποιητικά. Δεν ένιωσα καμιά αγωνία (σασπένς) βλέποντας να απειλούνε τη ζωή του Κάρι Γκραντ. Ακόμη και αυτό το ενοχλητικό κλισέ, το κυνηγητό με τα αυτοκίνητα, δεν με ενόχλησε αυτή τη φορά. Ίσως γιατί οδηγούσε η όμορφη Γκρέης. Οδηγούσε και όταν συνέβη εκείνο το τροχαίο, το 1982, που της έκοψε το νήμα της ζωής στα 53 της χρόνια. Έπαθε εγκεφαλικό και έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου. Μάταια η κόρη της που ήταν στη θέση του συνοδηγού δοκίμασε να τον ανακτήσει. Έτσι διαβάζω στη βικιπαίδεια.

  Τώρα να κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου και να πω ότι δεν υπήρξε κανένα εγκεφαλικό, ότι στην πραγματικότητα πλήρωσε το χόμπι της για την ταχύτητα; Πολλοί που έχουν αυτό το χόμπι το πληρώνουν με τη ζωή τους, γι’ αυτό άλλωστε υπάρχουν και οι κάμερες, για αποτροπή. Ο άλλος που έρχεται από απέναντι δεν σου φταίει σε τίποτα.

  Απόλαυσα προχθές την «Παρί» σε θερινό σινεμά. Δεν ξέρω πού παίζεται η ταινία του Χίτσκοκ, αλλά επιλέξτε θερινό. Αν έχετε ήδη δει την ταινία, πηγαίνετε και δείτε την «Παρί».