Lana και Lilly Wachowski, The Matrix (1999)

Lana και Lilly Wachowski, The Matrix (1999)

  Από χθες στα Village, σε επανέκδοση.

  Δεν είμαι καθόλου φαν των έργων επιστημονικής φαντασίας αν και έγραψα ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, δεν μου αρέσει η παιδική λογοτεχνία αν και έγραψα ένα βιβλίο για παιδιά, δεν διαβάζω κριτικές παρά αφού θα έχω γράψει τη δική μου, δεν θέλω να επηρεάζομαι.

  Για το «The Matrix» είχε γίνει μεγάλος ντόρος και γι’ αυτό αποφάσισα να το δω. Και η έκπληξή μου ήταν μεγάλη όταν είδα ότι η ιδέα του ήταν παρόμοια με την ιδέα του δικού μου μυθιστορήματος, που το έγραψα το 1990 αλλά εκδόθηκε 25 χρόνια αργότερα. Το πλάνο με την μπαταρία είναι το πιο χαρακτηριστικό. Ήθελα να ξαναδώ αυτή την ταινία για να επισημάνω καλύτερα τις ομοιότητες, και η ευκαιρία δόθηκε τώρα με την επανέκδοσή της.

  Το Matrix είναι πανταχού παρόν και ελέγχει τις κινήσεις των ανθρώπων, χωρίς οι ίδιοι να το αντιλαμβάνονται. Όμως υπάρχει ένα μέρος που οι άνθρωποι διατηρούν την ελευθερία τους και έχουν αποδυθεί σε μια προσπάθεια εξουδετέρωσής του. Στον αγώνα τους στρατολογούν και άτομα από τη γη που ελέγχει το Matrix.

  Ο Μορφέας που είναι επικεφαλής τους ψάχνει να βρει τον εκλεκτό (αυτό θυμίζει Θιβέτ), που θα ηγηθεί της προσπάθειας. Υπάρχουν υποψήφιοι, όμως αυτός είναι σίγουρος για τον Κιάνου Ριβζ.

  Υπάρχει μια προφήτης (αυτό θυμίζει Παλαιά Διαθήκη) που προλέγει διάφορα για τους υποψήφιους, χωρίς να αποφαίνεται για τον εκλεκτό.

  Τελικά είναι ή δεν είναι αυτός ο εκλεκτός;

  Το Matrix έχει στην υπηρεσία του τους πράκτορές του, με υπερανθρώπινες δυνάμεις, σαν αυτές που έχουν και εκείνοι που βρίσκονται στην ομάδα του Μορφέα. Και θα υπάρξει μια αμείλικτη σύγκρουση ανάμεσά τους, κατά την οποία θα απολαύσουμε άφθονο πιστολίδι και Kong Fu, ενώ τα ακροβατικά τους θυμίζουν κινέζικη ταινία. Και βέβαια υπάρχει και ο έρωτας (αυτό δεν θυμίζει τίποτα αλλά και τα πάντα, δεν υπάρχει ταινία – σχεδόν – που να μην υπάρχει ο έρωτας, σαν το πιο βασικό συστατικό της συνταγής).

  Παρά λίγο να ξεχάσω τον προδότη, πολύ συχνά υπάρχει ένας τέτοιος στα έργα δράσης.

  Η επιτυχία της ταινίας ήταν τέτοια που υπήρξαν δυο sequels, το «The Matrix reloaded» και «The Matrix revolutions».
 

  Πάει, γέρασα, πριν δυο χρόνια την ξαναείδα την ταινία και έγραψα, αλλά δεν το θυμόμουν. Μάλιστα βλέπω ότι είχα επιλέξει και το ίδιο frame. Δεν θα το αλλάξω, έχω ήδη αναρτήσει, απλά θα προσθέσω και αυτή τη συμπλήρωση.

  Μπορείτε να διαβάσετε τι έγραψα τότε για την ταινία πατώντας εδώ.