Gene Wilder, Η γυναικάρα με τα κόκκινα (The woman in red, 1984)

Gene Wilder, Η γυναικάρα με τα κόκκινα (The woman in red, 1984)

 

  Είναι τουλάχιστον η τρίτη φορά που βλέπω την ταινία.

  Γιατί την ξαναείδα;

  Για να παραθέσω τον σύνδεσμο σε μια άλλη ανάρτηση που θα κάνω.

  Αγαπημένος ο Gene Wilder, τον έχουμε απολαύσει όλοι, κυρίως σε ταινίες του Mel Brooks, να μην τις θυμίζω τώρα. Όμως γύρισε και τέσσερις ταινίες ο ίδιος, μια από τις οποίες είναι και η «Γυναικάρα με τα κόκκινα». Εβδομηντάρης πια, έγραψε και πέντε βιβλία: τρία μυθιστορήματα, μια συλλογή διηγημάτων και μια αυτοβιογραφία.  

  Ο εκδότης μου εξέδωσε το «Φίλα με σαν ξένος» που είναι η αυτοβιογραφία του και το μυθιστόρημα «Η γυναίκα που δεν ήθελε». Μου ζήτησε να του πάρω συνέντευξη. Δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία.

  Σύμπτωση: Μόλις έγραψα για τον «Μέτελο» (1970) του Μάουρο Μπολονίνι όπου βλέπουμε το τσιλιμπούρδισμα. Εδώ το βλέπουμε εις διπλούν: ενός φίλου του Τεό και το δικό του. Όταν το ανακαλύψει η γυναίκα του θα τον παρατήσει, παίρνοντας όλα τα έπιπλα του σπιτιού και τα παιδιά. Απαρηγόρητος ο φίλος.

  Αργότερα θα παρηγορηθεί, γιατί θα επιστρέψει.

  Ο Τεό μαγεύεται από τη γυναικάρα με τα κόκκινα, που τη βλέπει σε μια σκηνή αντιγραμμένη από μια ταινία της Μέριλιν Μονρόε, δεν θυμάμαι ποια, που από κάποια σχάρα ο αέρας που φυσάει της σηκώνει ψηλά το φουστάνι.

  Θα κάνει τα αδύνατα δυνατά να την κατακτήσει, σε απολαυστικά επεισόδια. Και όταν τα καταφέρει, θα έχει άλλο πρόβλημα: πώς να μην τον πάρει χαμπάρι η γυναίκα του.

  Γκαντεμιά, όλο και κάτι συμβαίνει. Όμως αυτή τη φορά είναι τυχερός, βρίσκεται στο κρεβάτι μαζί της. Επί τέλους!!!

  Κτυπάει το θυροτηλέφωνο. Ποιος είναι; Ο άντρας της.

  Γρήγορα στο περβάζι, αν τον ανακαλύψει θα τον κάνει τόπι στο ξύλο.

  Τι να κάνει, στο περβάζι.

  Από κάτω μαζεύεται κόσμος. Νομίζουν ότι ετοιμάζεται να αυτοκτονήσει. Έρχονται οι κάμερες, θα είναι φοβερό θέαμα να τον δείξει η τηλεόραση live να κάνει το σάλτο μορτάλε.

  Οι πυροσβέστες έχουν απλώσει το σεντόνι, πήδα του φωνάζουν όλοι. Θα πηδήξει μόνο όταν δει την όμορφη δημοσιογράφο που του κλείνει το μάτι.

  Αδιόρθωτος.

  Εδώ σταματάει τη ταινία.

  Δεν θα μάθουμε ποτέ τι παραμύθι είπε στη γυναίκα του που τον είδε στην τηλεόραση, και αν έπιασε.

  Απολαυστικά επεισόδια με αρκετά απρόοπτα, από τις καλύτερες κωμωδίες που έχω δει. Τόσο πολύ μου άρεσε που αποφάσισα να δω και την ταινία του Yves Roberts «Un éléphant ça trompe énormément» (1976) της οποίας είναι remake.

  Θυμήθηκα:

  Καλοκαίρι, είχε έλθει στο χωριό, να δει τη θεία της. Έμεινε αρκετό διάστημα. Μόλις είχαμε τελειώσει το εξατάξιο γυμνάσιο. Ήταν η γυναικάρα με τα κίτρινα, ένα χρόνο πιο μεγάλη από μας. Τη βαφτίσαμε: The yellow dress.