Mauro Bolognini, Metello

 

 

Mauro Bolognini, Metello (1970)

 

  Θα ’δινε ποτέ κρητικός στο γιο του το όνομα Μέτελος; Ποτέ των ποτών, είναι αυτός που κατέκτησε την Κρήτη. Όμως αυτό το όνομα έδωσε ο αναρχικός πατέρας στο γιο του.

  Ο γιος δεν έγινε αναρχικός, έγινε σοσιαλιστής. Δούλεψε στις οικοδομές την εποχή που άρχισε να ανδρώνεται το συνδικαλιστικό κίνημα και ο σοσιαλισμός, τέλη του 19^ου αιώνα. Κάποια στιγμή τα έφτιαξε με μια πλούσια χήρα.

  Επιστρέφοντας από το στρατό τη βρίσκει παντρεμένη. Έχει ένα γιο, που δεν αποκλείεται να είναι και δικός του. Όχι, η σχέση τους τέλειωσε, να το ξεχάσει.

  Ένας οικοδόμος πέφτει από την οικοδομή και σκοτώνεται. Στην κηδεία του πλακώνει η αστυνομία ζητώντας να απομακρυνθούν οι σημαίες. Οι οικοδόμοι αρνούνται. Θα γίνει συμπλοκή, ο Μέτελος θα συλληφθεί, θα δικαστεί και θα καταδικαστεί. Αλληλογραφεί με την Ερσίλια, την κόρη του σκοτωμένου. Όταν αποφυλακίζεται την παντρεύεται. Κάνουν ένα παιδί.

  Του την πέφτει η γειτόνισσα. Ανταποκρίνεται. Το αντιλαμβάνεται η Ερσίλια. Ο γάμος του κινδυνεύει. Μπορεί να της έδωσε το σώμα του, της λέει, όμως η καρδιά του έμεινε πιστή σ’ αυτήν. Τον συγχωρεί.

  Τα οικονομικά τους προβλήματα έχουν οξυνθεί από μια παρατεταμένη απεργία. Η Ερσίλια πιάνει την παλιά της δουλειά, φτιάχνει τεχνητά άνθη. Δύσκολα τα βγάζουν πέρα.

  Μια μέρα ένα αγοράκι της κτυπάει την πόρτα, της δίνει ένα φάκελο και φεύγει σαν σφαίρα. Η Ερσίλια παρακολουθεί από το παράθυρο. Μια κυρία το περιμένει στη γωνία.

  Η τέως χήρα δεν ξέχασε τον παλιό της έρωτα, που δεν αποκλείεται να είναι πατέρας του γιου της, και θέλει να τον βοηθήσει. Στο φάκελο υπάρχει ένα σεβαστό ποσό.

  Έρωτας και πολιτική τα θέματα της ταινίας. Συνδικαλιστικοί αγώνες και τσιλιμπούρδισμα, περίπου σε ίσες αναλογίες. Ιταλία, τέλη του 19^ου αιώνα αρχές του 20^ου.

  Πολύ καλή ταινία, πήγε στις Κάννες όπου η Ottavia Piccolo απέσπασε το βραβείο γυναικείας ερμηνείας.