Duccio Tessari, Ο Ζορρό κτυπά κάθε αυγή (Zorro, 1975)

Duccio Tessari, Ο Ζορρό κτυπά κάθε αυγή (Zorro, 1975)

 

  Όταν ήμουν μαθητής ο Ζορρό ήταν το αγαπημένο μου ανάγνωσμα. Στη συνέχεια τα καουμπόικα, Γερόλυκος και Γεράκι. Τα αστυνομικά δεν μου άρεσαν καθόλου. Ποτέ δεν διάβασα ντετέκτιβ Χ.

  Για να ξαναθυμηθώ τα παιδικά μου χρόνια είπα να δω τον «Ζορρό» με τον Αλέν Ντελόν και τον Οτάβια Πίκολο, που τόσο μου είχε αρέσει στον «Σεραφίνο», ταινία που είδα πρωτοετής φοιτητής. Πρέπει να την ξαναδώ.

  Και τον «Ζορρό» τον είχα ξαναδεί, το θυμήθηκα όταν είδα τον «Δολοφόνο», το φοβερό μπουλντόγκ. Αλλά πού να θυμάμαι, έχουν περάσει τόσα χρόνια.

  Ο διεφθαρμένος στρατιωτικός Χουέρτα (προφανώς παππούς του άλλου Χουέρτα, εκείνου που πρόδωσε τη μεξικάνικη επανάσταση σκοτώνοντας τον πρόεδρο Μαδέρος και πέθανε στις αμερικάνικες φυλακές, νικημένος από τον Πάντσο Βίλλα) δολοφόνησε τον παλιό κυβερνήτη, δολοφόνησε και τον ανιψιό του πριν καν μεταβεί στη Νέα Αραγονία για να αναλάβει καθήκοντα κυβερνήτη. Στο πόδι του πηγαίνει ο φίλος του ο Diego, υποκρινόμενος ότι είναι ο νέος κυβερνήτης.

  Ο Ζορρό θα κτυπήσει την αδικία, ο Χουέρτα θα τον κυνηγήσει αλλά φυσικά κάθε φορά θα του ξεφύγει.

  Και η όμορφη Οτάβια;

  Είναι κόρη ευγενών που ξέπεσαν, γιατί ο Χουέρτα κατάφερε και τους έκλεψε την περιουσία.

  Τη θέλει για νύφη, πες το ναι, οι γονείς σου θα αποκατασταθούν.

  Εν τάξει, αγαπάει τους γονείς της, αλλά να παντρευτεί αυτό το καθίκι; Ποτέ.

  Ο Χουέρτα την αγκαλιάζει και τη φιλάει με τη βία, ενώ αυτή προσπαθεί να του ξεφύγει.

  Και τότε εμφανίζεται ο Ζορρό σαν ο από μηχανής θεός. Θα τον υποχρεώσει να ζητήσει συγνώμη γονατιστός.

  Η μισή ταινία είναι συγκρούσεις, με την ξιφομαχία να βρίσκεται σε πρώτο πλάνο. Το τελευταίο επεισόδιο που ο Ζορρό σκοτώνει τον Χουέρτα κράτησε ένα ολόκληρο δεκάλεπτο, με κούρασε αφάνταστα.

  Και το πιο απογοητευτικό: νόμιζα ότι ο κυβερνήτης θα παντρευόταν την όμορφη Οτάβια. Όμως στο τελευταίο πλάνο τον βλέπουμε να φεύγει σαν ένας φτωχός και μόνος καουμπόι.

  Αγόρασα τον «Zorro» της Ιζαμπέλ Αλιέντε, στα ισπανικά, πριν χρόνια. Είπα να τελειώνω με τον Ζορρό, το έψαξα, δεν το βρήκα με το χάος που κυριαρχεί στα βιβλία μου. Φοβάμαι πως όταν κάποια στιγμή τον ξετρυπώσω θα μου έχει περάσει η όρεξη.