Darya Charusha, Ο μαραθώνιος των επιθυμιών (Марафон желаний, 2020)
Η ταινία έχει βαθμολογία 5,3 στο IMDb. Όμως αποφάσισα να τη δω.
Για δυο λόγους.
Ο πρώτος, το όνομα της σκηνοθέτιδας.
Ο δεύτερος, είναι ρώσικη, και θέλω να βλέπω κατά καιρούς ρώσικες ταινίες για να κάνω εξάσκηση στα ρώσικά μου.
Οριστική η απόφασή μου, δεν πρόκειται να εμπιστευθώ ποτέ ξανά το IMDb για κωμωδίες. Η κωμωδία αυτή ήταν από τις πιο απολαυστικές που έχω δει. Γρήγοροι ρυθμοί και φοβερά πρωτότυπες καταστάσεις. Αυτήν θα τη δούμε μέσα σε κουτί συσκευασίας, για να περάσει απαρατήρητη σε ένα ιδιωτικό τζετ. Και τους δυο θα τους δούμε να περνάνε, για να ξεφύγουν, μέσα από έναν αεραγωγό.
Το μοτίβο του «Αρχικά δεν χωνευόμαστε και μετά τα φτιάχνουμε» είναι εδώ ιδιαίτερα εντυπωσιακό.
Πρέπει να πιάσει τα βυζιά της… (δεν θυμάμαι ποιας) για να πραγματοποιηθούν οι επτά επιθυμίες της. Γνωρίζεται μ’ αυτόν επεισοδιακά στο αεροδρόμιο, και καθώς κάθε φορά παρουσιάζεται ένα πρόβλημα σβήνει κάποια από τις επτά επιθυμίες της για να προσθέσει την καινούρια, που είναι να ξεφύγει από την δυσάρεστη κατάσταση στην οποία βρίσκεται.
Αυτός θέλει να πάρει μέρος στο διαγωνισμό ενός Ιταλού σεφ. Αν προσληφθεί, θα απογειωθεί η καριέρα του ως μάγειρας. Μα πώς να προλάβει που έρχεται αυτή και, με τον παράξενο, επαρχιώτικο χαρακτήρα της, δημιουργεί διάφορα επεισόδια; Ή θα χάσουν το αεροπλάνο ή θα αναβληθεί η πτήση. Πάει, έχασε το διαγωνισμό.
Είπαμε, το σασπένς στην κωμωδία είναι ψευτο-σασπένς, είναι «σασπένς του πώς» θα φτάσουμε στο happy end, που φυσικά είναι διπλό: και θα προσληφθεί σ’ αυτή τη θέση και θα τα φτιάξουν. Αυτό βέβαια στο τέλος, που θα τους δούμε επί τέλους να φιλιούνται.
Το έχω ξαναγράψει, ένα από τα μότο μου είναι να μη φοβάσαι να διαφέρεις. Και η εικονογράφησή του: μια φωτογραφία που ανάμεσα σε ένα πλήθος που σηκώνουν το δεξί τους χέρι στον ναζιστικό χαιρετισμό, αυτός μένει με σταυρωμένα τα χέρια.
Στο IMDb της έβαλα 8.
Απολαυστικότατη η Ντάρια, που επίσης πρωταγωνιστεί.
No comments:
Post a Comment