Krzysztof Kieślowski, Τρία χρώματα: η μπλε ταινία (Trois couleurs: bleu, 1993)

Krzysztof Kieślowski, Τρία χρώματα: η μπλε ταινία (Trois couleurs: bleu, 1993)

 

  Από σήμερα στους κινηματογράφους, σε επανέκδοση.

  Η Μπλε ταινία είναι η πρώτη της τριλογίας, και θεματικά βρίσκεται πιο κοντά στην Λευκή παρά στην Κόκκινη. Και εδώ έχουμε το θέμα της απιστίας, αλλά και το θέμα του μεγάλου έρωτα, που όμως δεν αναπτύσσεται στην έκταση που αναπτύσσεται στην Λευκή ταινία. Αυτό που κυριαρχεί βασικά είναι η προσωπογραφία της Ζιλιέτ Μπινός, καθώς προσπαθεί να διαχειριστεί το πένθος της για την απώλεια όχι μόνο του άντρα της αλλά και της κορούλας τους. Μου το είπε ο άντρας σου, είσαι μια πολύ καλή γυναίκα, της λέει η ερωμένη του όταν την συναντάει, και που είναι έγκυος από τον άντρα της. Τη μεγαλοψυχία της θα τη δείξει η Μπινός, όχι μόνο απέναντί της αλλά και σε διάφορα άλλα δεικτικά επεισόδια της ταινίας που δείχνουν τον καλό της χαρακτήρα, με πιο χαρακτηριστικό αυτό με την πόρνη, που αρνείται να υπογράψει να τη διώξουν από την πολυκατοικία.

  Η πρώτη αντίδραση της Μπινός, όταν βρισκόταν ακόμη στο νοσοκομείο και έχοντας μάθει το θάνατο του άντρα της και της κόρης της, είναι να αυτοκτονήσει. Όμως θα το μετανιώσει αμέσως, δεν θα καταπιεί τα χάπια που είχε βάλει στο στόμα της. Το θέμα της αυτοκτονίας το είδαμε βέβαια και στη Λευκή ταινία. Όμως πιο εντυπωσιακό είναι στην ταινία «Bez Κonca» (1985). Στα ρώσικα «без конца», χωρίς τέλος. Σλάβικα τα πολωνικά, η μόνη σλάβικη γλώσσα με την οποία δεν ασχολήθηκα. Δοκίμασα να ασχοληθώ αλλά με αποθάρρυναν αυτά τα διαδοχικά σύμφωνα στη σειρά, όπως στο όνομα του Κισλόφσκι. Έτσι κι αλλιώς δεν είχα σκοπό να προχωρήσω πέρα από το Teach yourself books.

  Θυμάμαι ότι μου άρεσε πολύ η ταινία και μια και δεν έχω γράψει γι’ αυτήν, θα την ξαναδώ.