Paul Verhoeven, Benedetta (2021)

Paul Verhoeven, Benedetta (2021)

 

  Από σήμερα στους κινηματογράφους.

  Το βασικό ένστικτο είναι το σεξουαλικό, το οποίο είναι παντοδύναμο. Είναι δύσκολο να του αντισταθεί κανείς, πρέπει να καταβάλει τεράστιες προσπάθειες, όπως ο άγιος Αντώνιος. Μετά το «Βασικό ένστικτο» ο Πωλ Βερχόφεν επιστρέφει σ’ αυτό με την «Μπενεντέτα», στο ρόλο της οποίας είναι η εξαιρετική Virginie Efira, η οποία πρωταγωνιστούσε και στην προηγούμενη ταινία του, «Εκείνη».

  Δύσκολο να του αντισταθείς!!!

  Και γιατί να του αντισταθείς;

  Μα όταν είσαι αφιερωμένος στο θεό, έτσι πρέπει, να αντιστέκεσαι στους πειρασμούς της σάρκας.

  Ξέρουμε για τις παιδοφιλίες των καθολικών ιερωμένων, κατά καιρούς βγαίνουν σκάνδαλα στα φόρα, όμως για την ομοφυλοφιλία, και ιδιαίτερα τη γυναικεία, υπάρχουν άραγε στοιχεία;

  Α, ναι, θυμήθηκα τώρα μια συνέντευξη του Κίμωνα Φράιερ στο «Διαβάζω», πριν χρόνια, που είπε ότι πήρε την παρθενιά ενός καλογέρου.

  Παραθέτω ένα απόσπασμα από το βιβλίο μου «Η λαϊκότητα της κριτικής λογοτεχνίας».

  «Οι ιερωμένοι εκείνη την εποχή, φαίνεται πως είχαν αναπτύξει με υπερβολικό ζήλο τέτοιες θεάρεστες δραστηριότητες. Όταν ο Σαχλίκης αποκαλεί την Κουταγιώταινα «φραρογαμημένη» (φράρος=καθολικός καλογερος), σίγουρα χρησιμοποιεί λέξη που ήταν του συρμού στην εποχή του. Έκφραση ενός ανάλογου λαϊκού αντικληρικαλισμού είναι και η παροιμιακή φράση που παραθέτει ο Καζαντζάκης στον «Αλέξη Ζορμπά»: «Ο Θεός να σε φυλάει από τα πισινά του μουλαριού και από τα μπροστινά του καλόγερου».

  Η περίπτωση της Μπενεντέτα είναι ιδιάζουσα καθώς, όπως διατείνεται, αρραβωνιαστικός της είναι ο Ιησούς, και μάλιστα σε μια κρίση καταληψίας εμφανίζονται τα στίγματα του σταυρωμένου Χριστού στα χέρια και τα πόδια της.

  Την εποχή εκείνη αρκετές πόλεις της Ιταλίας είχαν πληγεί από την πανώλη. Θα τη γλιτώσει άραγε η Pescia, η πόλη όπου βρίσκεται το μοναστήρι; Και, καθώς ουδέν κρυφόν υπό τον ήλιον, ποια θα είναι η μοίρα της Μπενεντέτας όταν η Βαρθολομαία πιέζεται να μαρτυρήσει τη σχέση τους;

  Τώρα μου ήλθε, γράφοντας τη λέξη «μαρτυρήσει». Μάρτυρας είναι εκείνος που υφίσταται βασανιστήρια για την πίστη του και δεν την απαρνιέται. Όμως η λέξη «μαρτυριάρης», αυτός που αποκαλύπτει μυστικά, έχει την ίδια ετυμολογία και σίγουρα έχει τη βάση της στο ότι κάποιοι δεν αντέχουν τα βασανιστήρια, λέξη συνώνυμη με τα «μαρτύρια».

  Αντιγράφω ένα απόσπασμα από τον «Ερωτόκριτο».

  Βάνει με πάλι η μοίρα μου σήμερο ’ς κι άλλα βάρη·

μαγάρι ας είμαι μοναχή και το κορμί μου ας πάρει

ό, τι κριτήρια δύνεται άνθρωπος να βαστάξει

και μια σταλαματιά κακό στον αγαπώ μη στάξει.

  Κριτήρια, άλλο συνώνυμο. Νόμιζα ότι ήταν μαρτύρια.  

  Εύκολο να βρει κανείς ποια ήταν η μοίρα της Μπενεντέτας διαβάζοντας τη βικιπαίδεια. Αν δεν την διαβάσετε, θα έχετε το «σασπένς του τι» θα γίνει στο τέλος. Αν την διαβάσετε, θα έχετε το «σασπένς του πώς», φτάσαμε σ’ αυτό το τέλος, το σασπένς της αρχαίας τραγωδίας στην οποία ο θεατής ξέρει εκ των προτέρων την ιστορία. Ό,τι και αν επιλέξετε, η ταινία θα σας συναρπάσει με την καταπληκτική σκηνοθεσία (μεγάλος ο Βερχόφεν) και τις εξαιρετικές ερμηνείες.

  Ένα αλάνθαστο κριτήριο για το αν μου αρέσει μια ταινία είναι το κατά πόσο κρατάει αδιάπτωτο το ενδιαφέρον μου, δεν με «νυστάζει», όπως γίνεται συχνά μπροστά στην τηλεόραση, την οποία πολλοί την έχουν για υπνωτικό. Δεν μου έκανε καρδιά να αφήσω στη μέση την ταινία καθώς έπρεπε την επομένη να σηκωθώ νωρίς. Ξύπνησα με το ξυπνητήρι, αλλά χαλάλι. Της έβαλα 8 στο IMDb, που βέβαια δεν επηρέασε τη βαθμολογία της, 6,7.