Célin Sciamma, Μικρή μαμά (Petite maman, 2021)
Από σήμερα στους κινηματογράφους
Είναι η δεύτερη ταινία της Σελίν Σιαμά που βλέπω μετά το «Πορτραίτο μιας γυναίκας που φλέγεται» (2019) η οποία προβλήθηκε πριν δυο χρόνια στους κινηματογράφους μας.
Πάλι θα μιλήσω για την πρόσληψη.
Drama, fantasy χαρακτηρίζει την ταινία το IMDb, το ίδιο και η βικιπαίδεια. Ποιος άραγε κάνει το χαρακτηρισμό στο IMDb, και ποιος γράφει το σχετικό λήμμα στη βικιπαίδεια;
Γιατί το λέω αυτό.
Προσέλαβα την ταινία μόνο σαν drama, όχι και σαν fantasy. Αν δεν κατάλαβα καλά και υπάρχει πράγματι fantasy, το fantasy είναι πολύ αδύναμο, και εμένα μου φαίνεται σαν ολότελα περιττό.
Η Νέλη έρχεται με τους γονείς της για να αδειάσουν το σπίτι της γιαγιάς της, της μητέρας της μητέρας της, που μόλις πέθανε. Η μαμά δεν αντέχει, φεύγει ξαφνικά για να γυρίσει όμως πάλι. Το κοριτσάκι μένει με τον πατέρα του.
Συναντάει ένα κοριτσάκι στο δάσος. Πιάνουν φιλίες. Πηγαίνει σπίτι της. Ζει με τη μητέρα της η οποία έχει κάποιο πρόβλημα στο πόδι, κουτσαίνει. Κληρονομικό, και για να το αποφύγει το κοριτσάκι όταν μεγαλώσει θα πρέπει να κάνει εγχείρηση. Είχε δρομολογηθεί να γίνει τη μέρα που θα αναχωρήσει και η Νέλη.
Παίζουν διάφορα παιχνίδια. Κάποια στιγμή παίζουν και ένα θεατρικό. Πολυπρόσωπο καθώς είναι, κάθε μια τους υποδύεται τρεις τέσσερις ρόλους. -Τι ωραία που παίζεις!!! -Θέλω να γίνω ηθοποιός.
Αργότερα η Μάριον θα αναλάβει το ρόλο της μητέρας της Νέλης, που έρχεται από το μέλλον. Παίζει ρόλο κατά τη γνώμη μου. Όχι, είναι fantasy, δηλαδή πραγματικό, κατά τη βικιπαίδεια και το IMDb.
Αν απορρίψουμε το φανταστικό δεν συμβαίνει τίποτα το συναρπαστικό. Απολαμβάνουμε τη φιλία των δυο αγαπησιάρικων κοριτσιών – η Νέλη μόλις έχει κλείσει τα εννιά, τη γιορτάζουν η φίλη της με τη μητέρα της με μια τούρτα – με την κάμερα να προσπαθεί μόνιμα να δείξει τα χαριτωμένα προσωπάκια τους σε γκρο πλαν. Πολύ καλή ταινία (7,4 η βαθμολογία της), μια ταινία για μικρούς και για μεγάλους.
No comments:
Post a Comment