Teemu Nikki, Ο τυφλός που δεν ήθελε να δει τον τιτανικό (The blind man who did not want to see titanic, 2021)

Teemu Nikki, Ο τυφλός που δεν ήθελε να δει τον τιτανικό (The blind man who did not want to see titanic, 2021)

 

  Από την Πέμπτη που μας πέρασε στους κινηματογράφους.

  Γιατί δεν ήθελε να δει τον «Τιτανικό» του James Cameron;

  E, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, κάπου το έχω γράψει, σε ένα αυτοβιογραφικό μου κείμενο.

  Εγώ βέβαια τον είδα, οικογενειακά, και παρόλο που μου αρέσουν τα romance δεν έχω διάθεση να τον ξαναδώ-εξαιτίας του unhappy end. Ακόμη και σε επανέκδοση δεν σκοπεύω να τον ξαναδώ.

  O Jaakko είναι όχι μόνο τυφλός αλλά και παγιδευμένος σε αναπηρικό καρότσι. Επικοινωνεί με το κινητό. Έχει καθημερινή επαφή με την Sirpa. Όταν μαθαίνει για τις χημειοθεραπείες της αποφασίζει να πάει να τη συναντήσει.

  Δεν είναι καθόλου εύκολο να πάει μόνος του. Αυτή που τον φροντίζει, για κάποιες ώρες την ημέρα, έχει και άλλους ασθενείς, δεν μπορεί να τον συνοδεύσει, αν θέλει να περιμένει δυο μέρες.

  Όχι, δεν μπορεί να περιμένει.

  Και ξεκινάει μια οδύσσεια που δεν είναι επιστροφή στην Πηνελόπη αλλά ταξίδι στην Ιθάκη για να γνωρίσει από κοντά την Πηνελόπη.

  Πολλές φορές διαφωνώ με τους χαρακτηρισμούς του IMDb (7,7 είναι η βαθμολογία της) καθώς και της βικιπαίδειας.

  Περιέργως δεν υπάρχει αγγλικό λήμμα στη βικιπαίδεια παρά μόνο φινλανδικό. Οι πληροφορίες που δίνει για τον πρωταγωνιστή είναι άκρως ενδιαφέρουσες. Μεταφράζω από το translate.google.com

  «Ένας τυφλός που δεν ήθελε να δει τον Τιτανικό είναι μια κωμωδία του 2021 σε σκηνοθεσία και σενάριο Teemu Niki. Η ταινία είναι μια μαύρη κωμωδία που αφηγείται τη ζωή και τον κόσμο της εμπειρίας ενός τυφλού που χρησιμοποιεί αναπηρικό καροτσάκι. Το κύριο μέρος της ταινίας υποδύεται ο Petri Poikolainen, ένας ηθοποιός που αποφοίτησε από την Ακαδημία Θεάτρου το 2000, για τον οποίο ο ρόλος είναι ο πρώτος και πιθανότατα ο τελευταίος πρωταγωνιστικός ρόλος σε ταινία. Ο Ποϊκολάινεν πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας και τη στιγμή της ολοκλήρωσης της ταινίας βρισκόταν σε αναρρωτική άδεια για οκτώ χρόνια. Ο Poikolainen, όπως και ο χαρακτήρας του, είναι τυφλός και δεν μπορεί να κινηθεί».

  Πάντως είναι σε καλύτερη κατάσταση από ό,τι ήταν ο γνωστός μας Stephen Hawking κινητικά.

  Πολλές φορές διαφωνώ με τους χαρακτηρισμούς που δίνουν σε μια ταινία. Υπάρχουν ελάχιστες πινελιές χιούμορ σ’ αυτή την ταινία, κατά τη γνώμη μου όχι αρκετές για να τη χαρακτηρίσουν κωμωδία, έστω και μαύρη, όπως τη χαρακτηρίζει η βικιπαίδεια.

  Σίγουρα είναι drama, σίγουρα είναι romance, όπως την χαρακτηρίζει επί πλέον το IMDb, όμως αυτό που την κάνει συναρπαστική δεν είναι τόσο το σασπένς του romance, αν και πώς θα τα καταφέρει να συναντηθούνε, αλλά το σασπένς του crime. Ναι, δέχεται βοήθεια από διάφορους αλλά θα πέσει πάνω σε δυο κακούς σε επεισόδια που καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος της ταινίας.

  Θυμάμαι τότε που έκανα το διδακτορικό μου που είχα συνομιλίες, τσατ καλύτερα, σε περιβάλλον dos. Αυτό ήταν μέσα στην τριετία 1993-1996. Από την ymfi2y (αυτό, όπως μου εξήγησε η κοπέλα που είχε αυτό το username, σήμαινε you must finish in two years: το διδακτορικό της, για να μην ξεχνιέται) έμαθα ότι ένας άλλος στην παρέα με τον οποίο κάναμε τσατ ήταν τυφλός. Αυτό που ανακάλυψα προχθές για το τσατ στο messenger, ότι μιλάς και το κινητό γράφει (για την ακρίβεια μου το είπε ο γιος μιας φίλης) υπήρχε σαν τεχνολογία από τότε. Μιλούσε και τα λόγια που έλεγε γραφόταν σαν κείμενο στο τσατ. Θυμάμαι ότι με εξέπληξε ιδιαίτερα.

  Φυσικά μου άρεσε η ταινία, και θα σας συνιστούσα να τη δείτε.

  Και μη με ρωτήσετε για το τέλος, εγώ σαν τον Ποκοπίκο που δεν μαρτυράει μυστικά δεν κάνω σπόιλερ, όμως δεν είναι δύσκολο να το μαντεύσετε.