Ildikó Enyedi, Tamas and Juli (1997)

Ildikó Enyedi, Tamas and Juli (1997)

 

  Εν όψει της προβολής της ταινίας «Η ιστορίας της γυναίκας μου» (2021) την ερχόμενη Πέμπτη είπαμε να δούμε την Ildiko Enyedi πακέτο.

  O «Θωμάς και η Ιουλία» είναι ένα εξηντάλεπτο φιλμ που γυρίστηκε στα πλαίσια του project «Seen by…» που θέμα έχει την έλευση της τρίτης χιλιετίας.

  Έχουμε δει δυο ακόμη ταινίες στα πλαίσια αυτού του project, την «Η ζωή πάνω στη γη» του μαυριτανού σκηνοθέτη Abderrahmane Sissako τον οποίο έχω δει πακέτο, και το «Η πρώτη μέρα» (Στα αγγλικά κυκλοφόρησε με τον τίτλο «Midnight») του βραζιλιάνου Walter Salles που κι αυτόν τον έχω δει πακέτο.  

  Romance χαρακτηρίζει το έργο η βικιπαίδεια ενώ το IMDb δίνει επί πλέον το χαρακτηρισμό και του drama.

  Ενώ το drama μεταφράζεται κυρίως σαν κοινωνική ταινία, εδώ είναι δράμα, όπως το εννοούμε εμείς οι έλληνες. Ναι, πρόκειται για μια ρομαντική ιστορία, που όμως δεν έχει happy end.

  Βλέπουμε το διστακτικό φλερτ και τη σχέση.

  Όλα καλά μέχρι εδώ.

  Μετά αρχίζουν οι ζήλειες.

  Αυτό είναι τυπικό της Enyedi. Τα romance της έχουν τον ρεαλισμό της ζωής. Και ενώ στα romance έχουμε το ευτυχές τέλος, οι ασυνεννοησίες ανάμεσα στο ζευγάρι ξεπερνιούνται και στο τέλος τους βλέπουμε happy together, όπως λέει και το τραγούδι των turtles, στα έργα της Enyedi δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Δεν βλέπουμε ευτυχισμένο τέλος στην «Ιστορία της γυναίκας μου», ενώ και στον «Μαγικό κυνηγό» το τέλος δεν ξέρουμε πόσο ευτυχισμένο θα είναι, αν θα μπορέσει ο άντρας να ξεπεράσει τη ζήλεια του, που δεν ήταν καθόλου χωρίς λόγο.

  Την έχει στήσει. Όμως αυτή περιμένει. Στο τέλος αποφασίζει να μπει σε ένα καφέ. Εκεί πέφτει πάνω στην εκπομπή για τον καινούριο χρόνο με τον οποίο αρχίζει η τρίτη χιλιετία. Η ρεπόρτερ παίρνει συνέντευξη από κάποιον που είχε την ατυχία να μείνει βάρδια μαζί με τέσσερις άλλους στο ανθρακωρυχείο. Στο βάθος βλέπει το φίλο της.

  Δεν την είχε στήσει, τον κράτησαν για βάρδια.

  Τρέχει στο ανθρακωρυχείο. Τον βλέπει. Τρέχουν και αγκαλιάζονται.

  Όμως πώς βρέθηκε αυτός σ’ αυτό το σημείο;

  Είχαν ακουστεί κάτι περίεργοι θόρυβοι, και έτρεξαν κάποιοι από αυτούς να δουν τι συμβαίνει.

  Στις πρωινές ειδήσεις ακούμε για την κατάρρευση στο ανθρακωρυχείο.

  Δεν αναφέρονται νεκροί.

  Είναι σίγουρα πολύ νωρίς.

  Σε πολλά αμφιλεγόμενα τέλη παίζονται οι πιθανότητες.

  Πόσο πιθανόν είναι να μην υπήρξαν θύματα;

  Δεν ήταν υποχρεωτικό να βάζει η σκηνοθέτις το ανθρακωρυχείο να καταρρέει, όμως ένα δραματικό τέλος είναι σίγουρα πιο εντυπωσιακό.   

  Αλλά το αφήνει εν μέρει αμφιλεγόμενο.

  Αφού η εκφωνήτρια των ειδήσεων δεν αναφέρει για θύματα, μπορεί και να τη γλίτωσαν.

  Η προηγούμενη ανάρτησή μας ήταν για την ταινία «Ο μαγικός κυνηγός» (1994)