Hirokazu Koreeda, Τυχερό αστέρι (Broker, 2022)

Hirokazu Koreeda, Τυχερό αστέρι (Broker, 2022)

 

  Από σήμερα στους κινηματογράφους

  Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνω την αντίληψή μου, «Το σενάριο κάνει τη διαφορά».

  Το κοιτάζω τώρα στη βικιπαίδεια, το σενάριο είναι του Κορεέντα, όπως γίνεται με τις ταινίες των περισσότερων μεγάλων σκηνοθετών.

  Μεγάλος σκηνοθέτης ο Koreeda, το επιβεβαίωσα και με αυτή του την ταινία. Έκανα πολύ καλά που τον είδα πακέτο.

  Πρωτότυπος σεναριακά, όπως και στις άλλες ταινίες του.

  Drama, δηλαδή κοινωνική, χαρακτηρίζει εύστοχα την ταινία η βικιπαίδεια, ενώ το IMDb βάζει πιο πρώτα comedy, crime.

  Το crime δίνει το σασπένς στην ταινία.

  Το comedy δεν είναι παρά άφθονες χιουμοριστικές πινελιές.

  Η πλοκή τοποθετείται στην Κορέα, και παίζουν σ’ αυτήν κορεάτες ηθοποιοί.

  Δυο άτομα έχουν μια θυρίδα με ένα κουτί. Εκεί παρατάνε τα μωρά τους μητέρες, νεαρές συνήθως, που δεν μπορούν να τα κρατήσουν (Παρένθεση: Διάβασα ότι στο Ηράκλειο τα άφηναν στην εκκλησία του Αγίου Μηνά). Αυτοί τα έπαιρναν και τα πουλούσαν, σε ζευγάρια που είχαν πρόβλημα να υιοθετήσουν με τον κανονικό τρόπο.

  Δυο αστυνομικίνες έχουν πάρει χαμπάρι την παράνομη αγοραπωλησία μωρών και τους παρακολουθούν.

  Μια νεαρή κοπέλα αφήνει το μωρό της με ένα σημείωμα, ότι θα περάσει να το πάρει.

  Έρχεται την επομένη και το ζητάει.

  Δεν της το δίνουν, δεν έχει καμιά απόδειξη ότι είναι δικό της.

  Θα το πουλήσουν, θα μοιραστούν τα λεφτά.

  Εν τάξει.

  Η αστυνομικίνες θέλουν να τους πιάσουν επ’ αυτοφώρω. Τους τη στήνουν με ένα δασκαλεμένο ζευγάρι. Όμως αυτοί τα θαλασσώνουν, το μυρίζονται και φεύγουν.

  Τελικά θα τους συλλάβουν;

  Η κοπέλα είναι πόρνη, το παιδί το έκανε με ένα πελάτη της, τον οποίο σκότωσε σε μια έκρηξη θυμού για τη συμπεριφορά του.

  Δεν είναι λοιπόν μόνο η παράνομες υιοθεσίες, είναι και μια υπόθεση φόνου, που δημιουργεί πρόσθετο σασπένς.

  Τι ήταν αυτό που έκανε την ταινία να μου αρέσει τόσο πολύ;

  Ήταν η καλοσύνη και η ευαισθησία που δείχνουν όλα τα άτομα. Το πώς συμπεριφέρονται στο μωρό, το πώς το φροντίζουν, αλλά και τα άλλα παιδιά που μεγαλώνουν κάτω από την εποπτεία μιας μαμάς καθώς είχαν περάσει την ηλικία που θα μπορούσαν να υιοθετηθούν (παίρνουν επίδομα γι’ αυτό) είναι ασύλληπτο. Ένας μικρός μπαίνει κρυφά στο αμάξι τους, θέλει να τον «υιοθετήσουν» αυτοί.

  Αλλά και οι αστυνομικίνες δείχνουν την ίδια ευαισθησία.

  Το τέλος δεν θα μπορούσε να είναι παρά happy, που βέβαια, καθώς πρόκειται για ταινία που θα προβληθεί, δεν θα το αποκαλύψω.

  Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ η ταινία, ελπίζω και σε σας, και σας την συνιστώ ανεπιφύλακτα.

  H προηγούμενη ανάρτησή μας ήταν για την ταινία του «H αλήθεια». Σε κάθε ανάρτησή μου γράφω ποια ήταν η προηγούμενη, καθώς, όπως είπα, τον Κορεέντα τον είδα πακέτο.