Kiumars Pourahmad, Shame (1992)

Kiumars Pourahmad, Shame (1992)

 

  Όπως το «Bibi Chelcheleh» έτσι και η "Ντροπή" είναι μια ταινία στην οποία κεντρικό πρόσωπο είναι ένα παιδί.

  Το βλέπουμε να περιφέρεται με μια κάμερα. Θέλει να γυρίσει ταινία.

  Στοιχειώδης αφηγηματικός ιστός: Του ζητάει λεφτά που του οφείλει, τα έδωσε για πάρτη του, 100 τομάν. -Και γιατί του τα έδωσες; Εμείς είχαμε συμφωνήσει να του δώσω μόνο 50.

  Στην αρχή δεν ήθελε να του δώσει τίποτα.

  Μου φάνηκε αφηγηματικά αρκετά ασαφής η ταινία, και γι’ αυτό ίσως δεν υπάρχει σχετικό λήμμα στο βικιπαίδεια και ούτε περίληψη της πλοκής στο IMDb.

  Κάποια πλάνα μόνο σαν σκέψη ή φαντασίωσή του μπορούν να ερμηνευτούν.

  Κάπου προς το τέλος βλέπουμε ότι αυτή η ιστορία με τα λεφτά είναι το σενάριο μιας ταινίας που γυρίζει.

  Ή μήπως όχι;

  Δεν είμαι εντελώς σίγουρος αν όλα τα πλάνα που έχουν να κάνουν με τα λεφτά είναι στο σενάριο ή όχι.

  Φυσικά όλα τα λεφτά είναι το τέλος της ταινίας.

  Θα δανειστώ όρους της αφηγηματολογίας.

  Ο εξωκειμενικός σκηνοθέτης γίνεται ενδοκειμενικός.

  Τον βλέπουμε να γυρίζει την ταινία στην οποία πρωταγωνιστεί ο πιτσιρικάς, που πραγματικά είναι απίθανος.

  Κάποια στιγμή ο πιτσιρικάς ξεσπάει, κουράστηκε πια με αυτή την ταινία, έχει χάσει και μαθήματα στο σχολείο.

  -Μπράβο, πολύ ωραία τα είπες, του λέει ο Πουραχμάντ.

  -Σοβαρά τα λέω, δεν τα λέω για την ταινία.

  Δεν μπορώ να θυμηθώ ποια ήταν η ταινία, ιρανική και αυτή, με ένα κοριτσάκι με σπασμένο χέρι, στο γύψο, που στο τέλος μαθαίνουμε ότι γυρίζει ταινία, το χέρι του δεν είναι σπασμένο. Νομίζω βγάζει το γύψο, λέει δεν αντέχω πια μ’ αυτά τα γυρίσματα και σηκώνεται και φεύγει.

  Η κάμερα στο εξής το παρακολουθεί από μακριά.

  Αν θυμόμουνα ποια ήταν η ταινία (για να την ψάξω θα είναι σαν να ψάχνω ψύλλους στα άχυρα) θα ήξερα ποιος είχε πάρει την ιδέα από ποιον, ο Πουραχμάντ από τον άλλο σκηνοθέτη ή ο άλλος σκηνοθέτης από τον Πουραχμάντ.

  Βάζω ένα frame στην ανάρτηση όπου είναι και ο Πουραχμάντ.  

  Ο οποίος, δυστυχώς, αυτοκτόνησε στις 5 Απριλίου, σε ηλικία 73 χρονών.

  Βλέπω πακέτο τους ιρανούς σκηνοθέτες, αλλά αυτόν τον έβαλα σε προτεραιότητα, in memoriam. Είχα δει μόνο δυο ταινίες του, τώρα θα δω και άλλες.

  Η προηγούμενη ανάρτησή μας ήταν για την ταινία του «Bibi Chelcheleh».