Hiroshi Shimizu, Τα κορίτσια του λιμανιού (Japanese girls at the harbour, 1933)

Hiroshi Shimizu, Τα κορίτσια του λιμανιού (Japanese girls at the harbour, 1933)

 

  Θα προβληθεί στο Στούντιο αύριο Τρίτη 6 Ιουνίου στις 20.00, συνοδεία ζωντανής μουσικής

  Πριν 12 χρόνια είδα και την ταινία του «Το λεωφορείο της αυτοκτονίας» (1998).

  Τελικά η ταινία, όπως διαπίστωσα, είναι ενός άλλου Hiroshi Shimizu. Πρώτη φορά βλέπω συνωνυμία σε σκηνοθέτες.

  Το «Μια γυναίκα, δύο άντρες» γίνεται εδώ «Δυο γυναίκες, ένας άντρας».

  Είναι ακόμη μαθήτριες, αγαπημένες, αχώριστες. Όμως ξαφνικά η σχέση τους περνάει μια κρίση. Αγαπάνε τον ίδιο άντρα, τον Henry.

  Αρχικά αυτός δείχνει να προτιμάει τη Dora, όμως τελικά θα προτιμήσει τη Sunako.

  Τη Sunako;

  Δεν θα πολυκαιρήσει η σχέση, θα της τον πάρει η Υοκο.

  Δεν ήταν έκρηξη ζήλειας, η Sunako ήταν αποφασισμένη. Πηγαίνει στην εκκλησία (είναι φαίνεται καθολικοί όλοι τους), ξέροντας ότι βρίσκεται εκεί με τον Henry, και την πυροβολεί.

  Και βέβαια μετά εξαφανίζεται.

  Για να καταλήξει πόρνη σε ένα μπαρ. Συζεί με έναν ζωγράφο (γιατί θυμήθηκα τον Τουλούζ Λωτρέκ;)

  Ο Henry θα παντρευτεί τελικά την Dora.

  Αλλά θα ξαναβρεθούν.

  Και θα δούμε την αμφιταλάντευση ανάμεσα στον έρωτα, στη ζήλεια, στη φιλία.

  Επίσης και στη μεγαλοψυχία.

  Να πω κι άλλα;

  Α, όλα κι όλα, εγώ σαν το Ποκοπίκο που κρατάει μυστικά δεν κάνω σπόιλερ. Το μόνο που μπορώ να σας πω είναι ότι η μεγάλη σποϊλερτζού είναι η βικιπαίδεια.

  Πάντα γράφω για την πλοκή σχολιάζοντας, ενώ για το ύφος σπάνια, αν είναι κάτι που με εντυπωσιάζει. Εδώ με εντυπωσίασαν τα συχνά τράβελινγκ που χρησιμοποιεί ο Shimizu. Και τα μεσαίας διάρκειας πλάνα που δίνουν αργό ρυθμό στην ταινία και δεν κουράζουν μου αρέσουν πάντα.

  Πολύ καλός σκηνοθέτης, κρίμα που δεν έχω την πολυτέλεια να δω κι άλλες ταινίες του. Έχω να δω πακέτο τον αμέσως μετά την τριάδα Όζου-Μιτζόγκουτσι-Κουροσάβα Μίκιο Ναρούσε και έχω μείνει στην πρώτη του ταινία. Ελπίζω να καταφέρω κάποια στιγμή να τον τελειώσω.