Kornél Mundruczó, Το φεγγάρι του Δία (Jupiter’s moon, 2017)

 

Kornél Mundruczó, Το φεγγάρι του Δία (Jupiter’s moon, 2017)

 

   Ο λόγος που είδα την ταινία ήταν γιατί σ’ αυτήν παίζει η Natasa Stork, που τόσο τη θαύμασα στην ταινία «Προετοιμασίες να είμαστε μαζί άγνωστο για πόσο» (Τελικά προβάλλεται και αυτή την βδομάδα, ίσως και την επόμενη). Διαβάζοντας την πλοκή είδα και ένα άλλο θέμα που μου αρέσει: τους λαθρομετανάστες. Σύριοι, μέσω Σερβίας προσπαθούν να περάσουν στην Ουγγαρία. Ένας αδίστακτος αστυνομικός πυροβολεί και σκοτώνει τον νεαρό. Ο πατέρας του και άλλοι πνίγονται. Οι συνθήκες διαβίωσης στο στρατόπεδο συγκέντρωσης των προσφύγων είναι οι γνωστές, δεν χρειάζεται να τις αναφέρουμε.

  Όμως, περιέργως, ο νεαρός δεν σκοτώνεται, αλλά αποκτάει την ικανότητα της μετεώρισης.

  Ένας γιατρός που αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα βρίσκει την ευκαιρία να χρησιμοποιήσει τον νεαρό σαν επίδειξη. Θα μοιράζονται τα λεφτά.

  Ο αστυνομικός όμως που τον πυροβόλησε τους καταδιώκει. Θέλει να εξαλείψει κάθε ίχνος της εγκληματικής του ενέργειας. Ο γιατρός τον είχε ήδη απειλήσει.  

  Δεν θα επεκταθούμε περισσότερο στην πλοκή, απλά θα πούμε ότι το πιο εντυπωσιακό στην ταινία είναι τα επεισόδια με τη μετεώριση του νεαρού. Αντί γι’ αυτό θα παραθέσω ένα απόσπασμα από το πρώτο βιβλίο μου «Παραψυχολογία, μύθος ή πραγματικότητα» που αναφέρεται στη μετεώριση.

  «Σ’ αυτό το κεφάλαιο θα μιλήσουμε με συντομία για κάποια ακόμη παραψυχικά φαινόμενα.

  Και πρώτα πρώτα για τη «μετεώριση». Υπάρχουν άτομα τα οποία έχουν την ικανότητα να σηκώνονται στον αέρα, να στέκουν εκεί επί αρκετά λεπτά και έπειτα να ξανακατεβαίνουν.

  Τέτοιες μαρτυρίες υπάρχουν από την αρχαιότητα. Λέγεται ότι κάποτε ένας μάγος προκάλεσε τον Απόστολο Παύλο σε επίδειξη ικανοτήτων, για να του αποδείξει ότι ο θεός του ήταν ένα τίποτα. Σηκώθηκε λοιπόν στον αέρα, και από εκεί άρχισε να ειρωνεύεται τον Απόστολο Παύλο. Αυτός τότε αυτοσυγκεντρώθηκε και προσευχήθηκε. Σε λίγο ο μάγος έπεσε και γκρεμοτσακί­στηκε από το ύψος που βρισκόταν.

Σήμερα, η πιο χαρακτηριστική περίπτωση που υπάρχει είναι του Μιχαήλ Ντρογκζένοβιτς από τη Στάρα Ζαγκόρα της Βουλγαρίας. Αυτός, μπροστά σε επιστήμονες παρατηρητές, έκανε την παρακάτω επίδειξη. Αυτοσυγκεντρώθηκε μερικά λεπτά, και μετά άρχισε να σηκώνεται σιγά σιγά στον αέρα, μέχρι που έφτασε σε ύψος ενάμισι μέτρο. Τα μάτια του ήταν κλειστά πράγμα που απέκλεισε το ενδεχόμενο να είχε υποβάλλει μαζικά τους θεατές. Έμεινε στον αέρα κάπου δέκα λεπτά, και έπειτα ξανακατέβηκε στη γη. Όπως επιβεβαίωσαν οι μάρτυρες, δεν χρησιμοποίησε κανένα μηχανικό μέσο (σκοινί ή σύρμα) στην προσπάθειά του αυτή. «Μόλις βρεθώ στον αέρα», λέει, «δεν μπορώ να αλλάξω πια θέση. Βρίσκομαι εκεί με τη δύναμη της θέλησής μου».

  Η μετεώριση δεν είναι παρά η ακραία βαθμίδα μιας ικανότητας που κατέχουν όλοι οι άνθρωποι σε κάποιο βαθμό. Κάποιες μικρότερες βαθμίδες κατέχουν οι μοναχοί του Θιβέτ, οι οποίοι μπορούν και καλύπτουν τεράστιες αποστάσεις, τρέχον­τας πάνω από 24 ώρες με τεράστιες δρασκελιές, χωρίς να κουράζονται. Οι Ινδοί Γιόγκι μπορούν και μετεωρίζονται ξαπλωμένοι οριζόντια, όμως μόνο για ένα δευτερόλεπτο και σε πολύ μικρή απόσταση από το έδαφος. Για τον διάσημο χορευτή Νιζίνσκυ, είναι γνωστό ότι το μυστικό της τέχνης του, — πέρα από την μεγαλοφυή ερμηνεία — δεν ήταν τόσο το ότι σηκωνόταν στον αέρα ψηλότερα απ' τους άλλους, όσο το ότι κατέβαινε πιο αργά, δηλ. ενάντια στο νόμο της βαρύτητας».

  Την μετεώριση την έχω δει και σε άλλες ταινίες, μάλιστα έβαλα το frame στην ανάρτησή μου για μια απ’ αυτές.

  Θα κάνω ένα σπόιλερ.

  Στο τελευταίο επεισόδιο βλέπουμε τον κόσμο να κοιτάζει ψηλά τον νεαρό που μετεωρίζεται.

  Είδα μια ανάλογη σκηνή, τελευταία σκηνή, νομίζω όμως με κορίτσι, δεν θυμάμαι σε ποια ιρανική ταινία.