Fereydoun Goleh, Under the skin of the night (1974)

 

Fereydoun Goleh, Under the skin of the night (1974)

 

  Οι περισσότεροι σκηνοθέτες του Νέου Κύματος δείχνουν τους ταπεινωμένους και καταφρονεμένους της ιρανικής κοινωνίας. Ένας τέτοιος είναι ο νεαρός Γκασέμ. Πουλάει εισιτήρια σε κινηματογράφο, και το βράδυ κοιμάται στα καθίσματα του σινεμά.  Τη μέρα την περνάει γυρνώντας στους δρόμους. Στην αρχή της ταινίας τον βλέπουμε να τσακώνεται με κάποιους οι οποίοι τον ξυλοκοπούν. Μια καλή γυναίκα, υπηρέτρια, του δίνει φαγητό από την καγκελόπορτα της αυλής του πλουσιόσπιτου όπου εργάζεται. Προσπαθεί να κάνει καμάκι, οι γυναίκες δεν τον αποτρέπουν, κολακεύονται, αλλά όταν φτάνουν σπίτι το λένε στον άντρα τους ο οποίος τον κυνηγάει οργισμένος.

  Και τότε συναντάει μια αμερικανίδα τουρίστρια. Φεύγει τα ξημερώματα, στις τέσσερις, επιστρέφει στην πατρίδα της. Συνεννοούνται με χειρονομίες, κάπως τα καταφέρνουν.

  Το American dream του Γκασέμ είναι να την πηδήξει. Και αυτή βέβαια θέλει να πηδηχτεί μαζί του. Οι δυο φίλοι στους οποίους απευθύνεται μήπως του παραχωρήσουν δωμάτιο, αρνούνται. Η καλή γυναίκα όταν τον βλέπει με την τουρίστρια τον διώχνει. Σε μια γωνιά που ξεμοναχιάζονται, επί τέλους θα το κάνουν στα όρθια, τους παίρνουν χαμπάρι και φεύγουν κυνηγημένοι.

  Μπροστά στη βιτρίνα ενός καταστήματος με είδη κρεβατοκάμαρας, τη φαντασιώνεται γυμνή πάνω στο κρεβάτι.

  Καταλήγουν σε ένα πλουσιόσπιτο που έχει πισίνα. Η τουρίστρια μπαίνει μέσα, κολυμπάει, μαζί με τον ένα από τους δυο άντρες που είναι εκεί. Ο άλλος καθισμένος σε μια πολυθρόνα τους κοιτάζει.

  Ναι, θέλει να πηδηχτεί μαζί του. Φεύγουν για την κρεβατοκάμαρα. Ο Γκασέμ μετά από λίγο μπαίνει μέσα και τους βρίσκει. Αυτή είναι έτοιμη να το κάνει μ’ αυτόν με τον οποίο κολύμπαγε, και που πιθανόν είναι ο ιδιοκτήτης του σπιτιού. Οι δυο άντρες τον αρπάζουν και τον ξυλοκοπούν ενώ η τουρίστρια προσπαθεί να τους εμποδίσει. Φεύγει μαζί του ενώ οι άλλοι προσπαθούν να την εμποδίσουν.

  Τελικά, εκεί που καταφέρνουν να ξεμοναχιαστούν, το φορτηγό που είναι μπροστά φεύγει. Κάποιοι τους βλέπουν, πλησιάζουν, τσακώνονται μαζί του. Καταφτάνει η αστυνομία, και αυτή την μεταφέρουν στο αεροδρόμιο ενώ τον ίδιο τον πάνε στο κελί. Αυνανίζεται αναπολώντας τις στιγμές που πέρασε μαζί της και τις φαντασιώσεις που είχε. Θα εκσπερματώσει όταν το αεροπλάνο απογειώνεται, σε μια ειρωνική μεταφορά.

  Εδώ ο Φερεϊντούν Γκολέ (νομίζω μακρινός θείος του συνονόματού μου, του τραγουδιστή) δεν παρουσιάζει απλώς τη φτώχια, αλλά τη φτώχια που γίνεται αφόρητη καθώς αντιστικτικά παρουσιάζεται ο πλούτος μιας μεγαλοαστικής τάξης που της είναι απρόσιτος.

  Η βαθμολογία της στο IMDb είναι 7,2.