Διαφέρω

 

Διαφέρω (updated)

Πολλές φορές μου το έλεγε η Βάσω: εσύ διαφέρεις από τους άλλους ανθρώπους, χωρίς να μου διευκρινίζει το πώς.

Το 2004 μια escort μου είπε ότι σε πολλούς άντρες αρέσει αυτή η ζωή, με νέες κοπέλες, όμως όταν φτάσουν τα εβδομήντα νιώθουν μοναξιά, θα ήθελαν έναν σύντροφο.

Με έπιασε τρόμος.

Λες κι εγώ μετά από 16 χρόνια να νιώθω έτσι;

Έκλεισα τα εβδομήντα, και το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα ήταν συγκατοίκηση με μια γυναίκα. Όμως ξέρω και γυναίκες και άντρες που σ’ αυτή την ηλικία θα ήθελαν πολύ τη συγκατοίκηση με έναν/μία σύντροφο.

Τρεις φίλοι μου που διάβαζαν πολύ μου εξομολογήθηκαν ότι δεν έχουν πια καμιά διάθεση για διάβασμα, θέλουν να βλέπουν μόνο ταινίες.

Εγώ περνάω στην άλλη άκρη: Πρώτη προτεραιότητά μου είναι το διάβασμα. Αν βλέπω ταινίες είναι είτε γιατί θέλω να τιμήσω την κάρτα διαπίστευσης (δημοσιογραφική ταυτότητα) βλέποντας ταινίες που θα προβληθούν προσεχώς, είτε πρόκειται για ιρανικές ταινίες, μιας και έχω βάλει τώρα στόχο να τελειώσω πια αυτή την Εισαγωγή στον ιρανικό κινηματογράφο. Θα δω και άλλες ταινίες, είτε γιατί σπρώχθηκα σ’ αυτές από άλλες ταινίες (Το «Mephisto» για παράδειγμα από την κινηματογραφική μεταφορά του «Ασπροδόντη»), είτε γιατί μου τη συνέστησε με θερμά λόγια ένας φίλος.

Και ένα ακόμη (ίσως είναι και άλλα ): Ενώ το καλοκαίρι η πίεση πέφτει και μειώνουμε τις δόσεις των αντιυπερτασικων φαρμάκων, εμένα ανεβαίνει.

  Και πάλι συμπληρώνω, μετά από τηλεφωνική συζήτηση με το φίλο μου τον Νίκο.

  Όλος ο κόσμος, λέει, έβλεπε σήμερα τα ξημερώματα τον τελικό Βραζιλία-Κολομβία [Τελικά ήταν Αργεντινή-Κολομβία, μου λέει ο γιος μου].

  Εγώ του λέω όχι.

  Δεν βλέπω ποδόσφαιρο.

  Μια φορά μόνο πήγα σε γήπεδο, φοιτητής, και αυτό για λόγους πατριωτικούς, να δω τoν ΟΦΗ. 

  Ακόμη:
  Τηλεόραση δεν βλέπω, σε αντίθεση με όλο τον κόσμο. Την έχω σαν δεύτερο μόνιτορ του υπολογιστή μου, για να βλέπω ταινίες.
  Επίσης:
  Σήριαλ πια δεν βλέπω, σε αντίθεση με πάρα πολύ κόσμο.  

  Τα παραπάνω έχουν μεγάλο εύρος, τώρα θα προσθέσω, μετά από πέντε μέρες, δυο με το ελάχιστο εύρος.

  Χθες τέλειωσα τη «Γιάμα» του Αλεξάντρ Κούπριν. Διαβάζω στη βικιπαίδεια γι’ αυτήν.

  The first part of this novelistic study of prostitution appeared in 1909, the second in 1914, and the third in 1915. Part I, as it came out, provoked widespread controversy; parts II and III were met with almost universal indifference.

  Εμένα όμως μου άρεσαν περισσότερο το δεύτερο και το τρίτο μέρος.

  Μεθαύριο Πέμπτη θα προβληθεί στις αίθουσες η ταινία «Συμπέθεροι από σόι», οπότε και θα αναρτήσω. Η βαθμολογία της στο IMDb είναι 5,8, ο μέσος όρος της βαθμολογίας 1.200 που βαθμολόγησαν.

  Παρόλο που ξέρω ότι συχνά διαφωνώ με τις βαθμολογίες του IMDb, την είδα με καχυποψία. Όμως τελικά αποφάσισα να τη δω, γιατί με την ζέστη δεν είχα όρεξη να συνεχίσω το «Le Jardin d’ Epicure» του Ανατόλ Φρανς.

  Τελικά ήταν μια από τις πιο ξεκαρδιστικές κωμωδίες που έχω δει. Έβαλα 8.

  Ίσως κάνω και άλλο update.