István Szabó, Mephisto (1981)

 

István Szabó, Mephisto (1981)

 

  Είναι η τρίτη φορά που βλέπω τον «Mephisto». Η ευκαιρία δόθηκε όταν είδα ότι στον «Ασπροδόντη», την κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του Τζακ Λόντον από τον Randal Kleiser, πρωταγωνιστεί αυτός ο εξαιρετικός ηθοποιός, ο Klaus Maria Brandauer, που τόσο με είχε εντυπωσιάσει στο «Mephisto».

  Είναι ηθοποιός σε ένα επαρχιακό θίασο, και φιλοδοξεί να παίξει στο Βερολίνο. Του δίνεται η ευκαιρία. Όμως τότε είναι που ανεβαίνουν στην εξουσία οι ναζί.

  Είναι αριστερός στις πεποιθήσεις, όμως έχει τη φιλοδοξία να αναδειχθεί ως ηθοποιός. Πόσο μπορεί να συμβιβάσει τις αρχές του με τη φιλοδοξία του;

  Εγώ είμαι ένας απλός ηθοποιός, λέει κάπου στα μέσα της ταινίας.

  Είναι δύσκολο σε τέτοιους καιρούς να είσαι ουδέτερος. Η γυναίκα του τον προτρέπει να φύγουν, αυτός αρνείται.

  Παίρνει τη θέση του διευθυντή ενός θεάτρου. Μόλις που καταφέρνει να σώσει τη φιλενάδα του. Είναι μιγάς, από πατέρα Γερμανό και μητέρα μαύρη.

  Δεν πα να ’ναι, για τους ναζί μετράει η καθαρότητα της φυλής.

  Για χατίρι του της δίνουν διαβατήριο για να φύγει για το Παρίσι.

  Όταν συναντιώνται εκεί του το αναγνωρίζει. Αν δεν ήσουν εσύ ή θα ήμουν νεκρή ή θα είχα καταλήξει σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης.

  Μα τι θέλουν τέλος πάντων από μένα, εγώ είμαι παρά ένας ηθοποιός, επαναλαμβάνει την ατάκα που είχε πει και πιο πριν, στο τέλος της ταινίας.

  Του λένε να προχωρήσει στο κέντρο της πλατείας ενός θεάτρου, και ξαφνικά πέφτουν οι προβολείς πάνω του. Τον θαμπώνουν.

  Τους απολαμβάνεις αυτούς τους προβολείς, ε; του φωνάζει ο πρωθυπουργός, ειρωνικά, για τους προβολείς της δημοσιότητας.

  Ήθελε να του σπάσουν τον τσαμπουκά.

  Είχε μεσολαβήσει με επιτυχία για ένα φίλο του, όχι όμως μια δεύτερη φορά. Ο πρωθυπουργός εξοργίζεται μαζί του. Αργότερα μαθαίνει ότι ο φίλος του ήταν ήδη νεκρός.

  Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται η παροιμία, δεν μπορείς να έχεις και την πίττα σωστή και το σκύλο χορτάτο.