Michel Franco, Μνήμη (Memory, 2023)

 

Michel Franco, Μνήμη (Memory, 2023)

 

  Από σήμερα στους κινηματογράφους

  Σκληρά θέματα, με ένα πάρα πολύ happy end.

  Αυτή: κακοποιημένη σεξουαλικά από τον πατέρα της.

  Αυτός: με πρόωρη άνοια.

  Κατά διαστήματα έχει κρίσεις.

  Δυο δυστυχισμένες υπάρξεις, που η μοίρα θα τους ενώσει.

  «Κακοποιημένη σεξουαλικά από τον πατέρα της». Δεν φαντάζεστε πόσο στενοχωρέθηκα όταν το έμαθα αυτό για…

  Η τέχνη αντιγράφει τη ζωή, γνωστό αυτό.

  Η βαθμολογία της ταινίας στο IMDb είναι 6,6.

  Εγώ έβαλα 8.

  Το έχω γράψει κάμποσες φορές ότι για μένα το σενάριο είναι που μετράει. Για τις αφηγηματικές τεχνικές και το ύφος θα γράψω μόνο όταν κάτι πέσει στην αντίληψή μου. Εδώ βλέπω τον Franco (δεν θυμάμαι στις άλλες δυο ταινίες του που έχω δει, ισπανόφωνες αυτές) να προτιμάει τα μακριά πλάνα μεγάλης διάρκειας.

  Εμένα, το έχω ξαναγράψει, μου αρέσουν μεν τα πλάνα μεγάλης διάρκειας που δίνουν αργούς ρυθμούς στην ταινία και δεν μου θολώνουν την πλοκή όπως κάνουν συχνά οι ταινίες με τα σύντομα πλάνα, όμως μου αρέσουν περισσότερο τα γκρο πλαν, αγαπημένα του Μπέργκμαν. 

  Και μια ευχάριστη έκπληξη: ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια, που κομμάτια του ακούμε στη διάρκεια της ταινίας και ολόκληρο με τα γράμματα τέλους, το «A whiter shade of pale» των Procol Harum, 1967.