Akira Kurosawa, Ran (1985)
Το «Ραν» (θα πει χάος) είναι μια «μεταφορά» του «Βασιλιά Ληρ» του Σαίξπηρ, προσαρμοσμένη στα ιαπωνικά δεδομένα, με κύρια αλλαγή το ότι αντί για θυγατέρες ο βασιλιάς Ληρ έχει γιους.
Επίσης ο ένας αδελφός εξοντώνει τον άλλο, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να σκοτώσει τον πατέρα του. Ο καλός γιος τον αναζητεί στους αγρούς όπου περιπλανιόταν με τον γελωτοποιό του. Ο τυφλός είναι εδώ ένας αδελφός, ενώ στον Σαίξπηρ ένας πατέρας.
Και η αποδόμηση, που ίσως ήταν μέσα στις προθέσεις του Κουροσάβα: ενώ ο σαιξπηρικός Ληρ εμπνέει τον οίκτο μας, ο Ληρ του Κουροσάβα, σε μένα τουλάχιστον, δεν τον εμπνέει. Ήταν ένας σκληρός βασιλιάς με αιματοβαμμένα τα χέρια του. Στο γάμο του γιου του σκότωσε τους συμπεθέρους του. Η νύφη του όμως θα εκδικηθεί.
Και εδώ οι σκηνές μάχης είναι εντυπωσιακές, οι τελευταίες του Κουροσάβα. Δεν θα ξαναγυρίσει έργα εποχής.
Και ένα σχόλιο: πώς η παραβίαση του ρεαλισμού είναι συχνά ιδιαίτερα εντυπωσιακή.
Υπάρχει μια σκηνή, ολότελα αντιρεαλιστική, που ο γιος μου την ειρωνεύτηκε. Από αυτή έχω βάλει το frame. Σύντομο πλάνο, κρατάει ελάχιστα δευτερόλεπτα, που όμως το βλέπουμε τέσσερις πέντε φορές.
Μα είναι δυνατόν, τόσα πυκνά βέλη και σφαίρες, να μην τον βρει καμιά;
Αντιρεαλιστικό, αλλά τόσο υπέροχο κινηματογραφικά!!!
Η προηγούμενη ταινία του ήταν ο «Καγκεμούσα».
No comments:
Post a Comment