Δήμος Θέος (10/10/1935-28/10/2018), Καπετάν Μεϊντάνος (1987)

Δήμος Θέος (10/10/1935-28/10/2018), Καπετάν Μεϊντάνος (1987)

  Εις μνήμην.

  Μετά τη «Διαδικασία» και το «Κιέριον» σειρά έχει σήμερα ο «Καπετάν Μεϊντάνος», η τρίτη ταινία του Δήμου Θέου.

  Είχα διαβάσει για τους κλέφτες και τους αρματωλούς, ότι κάποιοι απ’ τους αρχηγούς τους τη μια ήταν κλέφτες και την άλλη αρματωλοί. Οι τούρκοι κάνανε τον κλέφτη αρματωλό, δηλαδή αστυνόμο, για να γλιτώσουν απ’ αυτόν.

  Ο καπετάν Μεϊντάνος είναι αρχικά κλέφτης, στη συνέχεια διορίζεται αρματωλός για να ξαναγίνει πάλι κλέφτης, πράγμα το οποίο θα αποβεί μοιραίο γι’ αυτόν: κάποια στιγμή θα πέσει στα χέρια των τούρκων που θα τον εκτελέσουν.

  Η ιστορία εκτυλίσσεται σε δυο χρονικά επίπεδα με τρεις ιστορίες. Η μια είναι στο παρόν. Ένας πρώην διπλωμάτης αναζητεί βιογραφικά στοιχεία του Μεϊντάνου. Κάποιοι καλόγεροι θα του δώσουν πληροφορίες που έχουν υπόψη τους, ορισμένες από τις οποίες είναι αλληλοσυγκρουόμενες. Μαζί του έχει και έναν ερασιτέχνη βοτανολόγο, που ψάχνει για βότανα στα βουνά. Οι άλλες δυο εκτυλίσσονται γύρω στα τέλη του 17^ου αιώνα. Η μια είναι η κύρια ιστορία που καταλαμβάνει και το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας, η ιστορία του Μεϊντάνου. Μέσα σ’ αυτή θα δούμε και μια ιστορία αγάπης. Η άλλη είναι η ιστορία μιας εικόνας που έμεινε μισοτελειωμένη και κλήθηκε ένας άλλος αγιογράφος να την τελειώσει.

  Μου άρεσε η ταινία, και ας γιουχαΐστηκε στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Από φίλο έμαθα χθες βράδυ ότι το γιουχάισμα είχε ενορχηστρωθεί από κάποιον άλλο σκηνοθέτη. Φυσικά δεν θα γράψω το όνομά του, και όχι μόνο γιατί δεν μπορώ να επιβεβαιώσω την πληροφορία. Εμένα πάντως η ταινία μου άρεσε. Άρχισα να τη βλέπω λίγο πριν την ώρα που κάνω σιέστα, και δεν μου έκανε όρεξη να την σταματήσω και να δω τη συνέχεια αφού ξυπνήσω.