Yasujiro Ozu10.I was born, but… Otona no miru ehon, Umarete wa mita keredo, 1932)

Yasujiro Ozu10.I was born, but… Otona no miru ehon, Umarete wa mita keredo, 1932)

  Αυτό το έργο με άφησε σε αμηχανία. Το βρήκα πολύ απαισιόδοξο. Το θέμα του συμβιβασμού/μη συμβιβασμού το πραγματεύτηκα στο διδακτορικό μου. Βρήκα σε όλα τα έργα τον μη συμβιβασμό να προβάλλεται ως αξία, αν και καταδικασμένος. Εδώ δεν είδα κάτι τέτοιο.

  Ο Kennosuke είναι μεγάλος γλείφτης. Φτάνει στο σημείο να μετακομίσει σε ένα προάστιο όπου ζει ο προϊστάμενός του, προκειμένου να βρίσκεται πιο συχνά μαζί του. Όμως τα παιδιά στο καινούριο τους σχολείο υποφέρουν από το bullying ορισμένων συμμαθητών τους. Κάποια στιγμή βέβαια τα ψιλοβρίσκουν.

  Παρακολουθούν μαζί με τους μεγάλους στο σπίτι αυτού του προϊσταμένου ένα φιλμ στο οποίο καταγράφονται διάφορα επεισόδια. Σε ένα από αυτά ο Kennosuke κάνει περίπου τον κλόουν, για να ευχαριστήσει τον προϊστάμενό του. Τα παιδιά το βλέπουν και αποχωρούν ταπεινωμένα. Τελικά ο πατέρας τους δεν είναι ο δυνατός που φαντάζονταν. Στο σπίτι, όταν επιστρέφει, του φέρονται με σκαιότητα. Το αποτέλεσμα είναι να αρπάξουν ένα γερό μπερντάχι. Αποφασίζουν να κάνουν απεργία πείνας από αύριο. Τους εξηγούν, δεν ξέρουμε αν έχουν καταλάβει. Την επομένη η μητέρα τους ετοιμάζει βώλους με ρύζι, κατ’ εντολή του πατέρα. Δεν το αγγίζουν αρχικά, όμως μετά υποχωρούν.

  Στο δρόμο προς το σχολείο βλέπουν το αυτοκίνητο του προϊσταμένου σταματημένο μπροστά στις ράγες. Περνάει τραίνο. Ο Kennosuke κάνει πως δεν το βλέπει και προσπαθεί να ανάψει τσιγάρο. Το ένα σπίρτο σβήνει μετά το άλλο. Τα παιδιά τον προτρέπουν να πάει να χαιρετήσει τον προϊστάμενο, πράγμα που κάνει. Στο τέλος του έργου βλέπουμε τα παιδιά, μαζί με τον γιο του προϊσταμένου, να πηγαίνουν αγκαλιασμένα στο σχολείο. 

  Σε κάποια φάση τα παιδιά συζητάνε για το τίνος ο πατέρας είναι πιο δυνατός.

  Και θυμήθηκα ένα ανέκδοτο.

  Τρία παιδιά, ένα γερμανάκι, ένα αγγλάκι και ένα ελληνάκι συζητούν για το τίνος ο πατέρας είναι πιο γρήγορος. Το γερμανάκι λέει ότι ο πατέρας του είναι οδηγός υπερταχείας και πηγαίνει από το Βερολίνο στη Βόννη σε τόσες ώρες. Το αγγλάκι λέει ότι ο πατέρας του είναι πιλότος και πηγαίνει από το Παρίσι στο Λονδίνο σε μια ώρα. Και το ελληνάκι λέει ότι ο δικός του πατέρας είναι ο πιο γρήγορος, γιατί είναι δημόσιος υπάλληλος, σχολάει στις τρεις και στις δυόμισι είναι σπίτι.

  Την ταινία μπορείτε να τη δείτε στο youtube με αγγλικούς υπότιτλους.

  Η προηγούμενη ανάρτησή μας ήταν για την ταινία «Tokyo chorus».