Εν όψει της προβολής
της «Σκιάς» στις 14 Μαρτίου.
Και πάλι έχουμε μια ταινία
εποχής που διεκτραγωδεί τη μοίρα της γυναίκας.
Η Gong Li πηγαίνει στο πανεπιστήμιο.
Όταν όμως πεθαίνει ο πατέρας της και τα οικονομικά τους έχουν πάρει την κάτω
βόλτα αναγκάζεται να το παρατήσει, έχοντας φοιτήσει μόλις έξι μήνες. Τι άλλο
της μένει να κάνει από το να παντρευτεί;
Θα πάρει τον άρχοντα.
Όμως θα είσαι παλλακίδα του, της λέει η μητέρα. «Και λοιπόν; Αυτή δεν είναι η
μοίρα της γυναίκας;», της απαντάει. Και τα δάκρυα αρχίζουν να κυλάνε από τα
μάγουλά της.
Είναι η τέταρτη
γυναίκα του άρχοντα αυτού. Παρακολουθούμε τα διάφορα τυπικά που ακολουθούνται
σ’ αυτές τις αριστοκρατικές οικογένειες, όπως εκείνο με τα κόκκινα φανάρια που υψώνονται
στο σπίτι της γυναίκας με την οποία θα περνούσε ο άρχοντας το βράδυ του.
Η δυστυχία μπορεί να
εκθρέψει την καλοσύνη, όμως και την κακία. Βλέπουμε την δεύτερη και την τρίτη
σύζυγο να μηχανορραφούν, με θύμα την Gong Li. Προσπαθεί να αντιδράσει, όσο μπορεί, μια φορά με μοιραία
αποτελέσματα.
Ένα δωματιάκι στην
κορυφή του αρχοντικού κινεί την περιέργειά της. Τελικά θα μάθει, εκεί κρεμούσαν
τις γυναίκες του άρχοντα που είχαν ερωτικές σχέσεις με άλλους. Είχαν κρεμαστεί,
της λένε, δύο όλες κι όλες, κάποιων προγόνων του τωρινού άρχοντα. Όταν θα πέσει
θύμα και η τρίτη σύζυγος, μια πρώην τραγουδίστρια (την ακούμε να τραγουδάει κάποιες
άριες από την Όπερα του Πεκίνου) που τα είχε φτιάξει με ένα γιατρό, η Gong Li θα
τρελαθεί. Τρελή θα περιφέρεται πια στο αρχοντικό.
Η γυναίκα,
συνειδητοποιώ τώρα φέρνοντας στο νου μου και άλλες ταινίες του Γιμόου που έχω
δει, αποτελεί τον κεντρικό χαρακτήρα στα έργα του. Τον συγκινεί η μοίρα της
γυναίκας; Ή μήπως επιλέγει ιστορίες (και αυτή η ταινία του είναι μεταφορά από
μυθιστόρημα) όπου κεντρικός χαρακτήρας είναι μια γυναίκα, για να βάλει την
όμορφη γυναίκα του να πρωταγωνιστήσει; Άβυσσος η ψυχή του Τζανγκ Γιμόου.
Η προηγούμενη
ανάρτησή μας ήταν για την ταινία «Ju Dou».
No comments:
Post a Comment