Terence Young, Μονομαχία στον κόκκινο ήλιο (Soleil rouge, 1971)

Terence Young, Μονομαχία στον κόκκινο ήλιο (Soleil rouge, 1971)

  Από σήμερα στους κινηματογράφους.

  Είδα τουλάχιστον για τρίτη φορά τη «Μονομαχία στον κόκκινο ήλιο», μια ταινία που μου άρεσε πάρα πολύ, και όχι μόνο γιατί έπαιζαν ο Charles Bronson, ο πιο αγαπημένος μου  ηθοποιός, ο Αλέν Ντελόν, εξαιρετικός κι αυτός που πρόσφατα ξαναείδαμε στην «Πισίνα», και ο Τοσίρο Μιφούνε, τον οποίο απολαύσαμε όλοι σε πάρα πολλές ταινίες του Κουροσάβα, αλλά και για το εξαιρετικό σενάριο (το τόσο υποτιμημένο) και την εξαιρετική σκηνοθεσία του Τέρενς Γιανγκ. Αν μη τι άλλο, το καλοκαίρι απολαμβάνουμε εξαιρετικές επανεκδόσεις.

  Με την ταινία «Και οι επτά ήσαν υπέροχοι» η Δύση απέτισε φόρο τιμής στην Ανατολή κάνοντας remake τους «Επτά σαμουράι» του Ακίρα Κουροσάβα, ενός σκηνοθέτη του οποίου ξαναείδα όλες τις ταινίες, δυστυχώς χωρίς να γράψω γι’ αυτές, και θα ήθελα να ξαναδώ αυτές για τις οποίες δεν έγραψα για να γράψω και γι’ αυτές, μια και έχω γράψω για όλες τις ταινίες των έτερων της γιαπωνέζικης τριανδρίας Γιασουτζίρο Όζου και Κέντζι Μιτζόγκουτσι. Με την ταινία «Μονομαχία στον κόκκινο ήλιο» η Δύση συναντάει την Ανατολή αποτίοντας και πάλι φόρο τιμής σ’ αυτή, με τον «δυτικό» Τσαρλς Μπρόνσον να υποκλίνεται μπροστά στο υψηλό ήθος του σαμουράι Μιφούνε.

  Ο Ντελόν είναι αδίστακτος δολοφόνος σε αντίθεση με τον συνεργό του Τσαρλς Μπρόνσον. Συνεννοείται με τους υπόλοιπους της σπείρας να τον καθαρίσουν, κατακρατώντας το μερίδιό του από τη λεία της ληστείας ενός τραίνου που μετέφερε χρήματα. Οι δυο εγκέφαλοι της ληστείας είχαν μεγαλύτερο μερίδιο. Ο Ντελόν θα αρπάξει και ένα χρυσό ξίφος σαμουράι, δώρο του αυτοκράτορα της Ιαπωνίας στον αμερικανό πρόεδρο, αφού σκοτώσει τον ένα από τους δυο σαμουράι της συνοδείας του γιαπωνέζου πρέσβη.

  Ο Ντελόν θα βρει στο τέλος το θάνατο.

  Τρεις ήταν οι λόγοι. Ο πρώτος, ο Μπρόνσον γλίτωσε την απόπειρα. Ο δεύτερος, ο Μιφούνε θα τον αναζητήσει για να πάρει πίσω το ξίφος. Έχει ορισμένη προθεσμία από τον πρέσβη, αν δεν τα καταφέρει θα κάνουν χαρακίρι και οι δύο. Ο τρίτος, σερσέ λα φαμ. Ο Μπρόνσον ξέρει ότι θα πάει να βρει την φίλη του, την Ούρσουλα Άντρες, που δουλεύει σε ένα πορνείο.

  Θα δούμε τα ωραία της στήθη, καθώς και μιας άλλης κοπέλας που εργάζεται εκεί και η οποία θα «εξυπηρετήσει» τον Μιφούνε.

  Και θυμήθηκα.

  Στο φροντιστήριο αγγλικών του κυρίου Σταυρακάκη φέραμε στην τάξη την κουβέντα για την Ούρσουλα Άντρες, πιθανότατα κάποια ταινία της θα παιζόταν σε ένα από τα σινεμά της Ιεράπετρας -σήμερα δεν υπάρχει κανένα. Ο καθηγητής μας ο Τζων Κάρτερ, ένας νεαρός αμερικανός που το είχε σκάσει, όπως και τόσοι άλλοι, για να γλιτώσει το Βιετνάμ -μιλάμε για το 1968- μας είπε ότι αυτοί το επώνυμο της Ούρσουλας το γράφουν διαφορετικά, δεν το γράφουν Andress. -Ξέρω, ξέρω, πετάχτηκα η μαθητάρα εγώ πριν προλάβει να μας πει πώς το γράφουν, αντί για Α βάζετε U.

  Μαθητάρα. Την ίδια χρονιά πέρασα στο Τμήμα Αγγλικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

  Σημείωση, για όσους δεν ξέρουν αγγλικά: Undress σημαίνει γδύνομαι.

  Παραλίγο να το ξεχάσω, η ταινία μου θύμισε το «Αντίο φίλε» που ξαναείδαμε πρόσφατα μια και παιζόταν σε επανέκδοση, ιδιαίτερα το τέλος της.

  Και αυτό επίσης: υπάρχουν αρκετά soft κωμικά επεισόδια, που μου άρεσαν πάρα πολύ.