Book review, movie criticism

Thursday, June 6, 2019

Jean Herman, Αντίο φίλε (Adieu l’ ami, 1968)


Jean Herman, Αντίο φίλε (Adieu l’ ami, 1968)


  Από σήμερα στους κινηματογράφους, σε επανέκδοση.
  Κάποιες ταινίες που είδα στα νιάτα μου έχουν μείνει ανεξίτηλες στη μνήμη μου. Μια από αυτές είναι και το «Αντίο φίλε», και δεν εκπλήσσομαι καθόλου που προβάλλεται σε επανέκδοση. Εξάλλου ο Charles Bronson είναι αγαπημένος μου ηθοποιός με τον οποίο «ταυτίζομαι», και όχι με τον ωραίο Alen Delon με τις πολλές κατακτήσεις. Είναι ο δυναμικός, ο γεμάτος αυτοπεποίθηση που μπορεί και διαχειρίζεται όλες τις καταστάσεις. Έχω όλες τις ταινίες του κάμποσες από τις οποίες δεν έχω δει, αλλά είναι πια πολυτέλεια για μένα να βλέπω ταινίες εκτός των άμεσων ενδιαφερόντων μου, που σημαίνει ταινίες που προβάλλονται σε πρώτη προβολή και ταινίες σινεφίλ μεγάλων σκηνοθετών, και βέβαια ιρανικές. Οι εξαιρέσεις είναι ελάχιστες.
  Του Alen Delon που είναι στρατιωτικός γιατρός του στήνουν παγίδα: μια κοπέλα του ζητάει να ανοίξει το χρηματοκιβώτιο μιας εταιρείας για να βάλει μέσα κάποια χρεόγραφα, όχι για να πάρει τα χρήματα. Νιώθει υποχρεωμένος, δέχεται. Ο Charles Bronson, μισθοφόρος, χρειάζεται έναν στρατιωτικό γιατρό για το Κονγκό, για τα καινούρια του αφεντικά. Θα τον παρακολουθήσει κρυφά, και θα βρεθούν και οι δυο κάποια στιγμή παγιδευμένοι στο κτίριο της εταιρείας, για ένα ολόκληρο σαββατοκύριακο. Το χρηματοκιβώτιο που κατάφεραν στο μεταξύ να ανοίξουν το βρήκαν άδειο.
  Η σχέση τους είναι από την αρχή γεμάτη ένταση. Ο Delon προσπαθεί να τον αποφύγει, αλλά ο Bronson τον παρακολουθεί από κοντά. Παγιδευμένοι, θα φτάσουν στο σημείο να γρονθοκοπηθούν άγρια, σε σκηνές μεγάλης διάρκειας και απίστευτου ρεαλισμού. Όμως η περιπέτεια αυτή θα τους ενώσει. Ο Bronson θα φανεί κάτι παραπάνω από φίλος.
  Εσείς που δεν την έχετε δει, δεν πρέπει με τίποτα να τη χάσετε. Εγώ την είδα για τρίτη τουλάχιστον φορά.

No comments: