Book review, movie criticism

Sunday, June 16, 2019

Cristian Mungiu, 4 μήνες, 3 βδομάδες και 2 μέρες (4 luni, 3 săptămâni și 2 zile, 2007)


Cristian Mungiu, 4 μήνες, 3 βδομάδες και 2 μέρες (4 luni, 3 săptămâni și 2 zile, 2007)

  Τόσο μηνών είναι έγκυος η Γκαμπίτα, όμως το κρύβει, ακόμη και από τη φίλη της την Οτίλια, από την οποία ζητάει να τη βοηθήσει να κάνει έκτρωση.
  Στην συζήτηση που επακολούθησε μετά την προβολή της ταινίας στο «Σχολείο του σινεμά» ακούσαμε ότι για μια δεκαετία υπήρξε αυστηρότατη εφαρμογή του νόμου περί εκτρώσεων στη Ρουμανία, πράγμα που τις αποθάρρυνε. Το αποτέλεσμα; Υπήρξε μια γενιά ανθρώπων που διαφορετικά δεν θα είχαν γεννηθεί. Σίγουρα αρκετοί από αυτούς που μάθανε πώς χάρη σ’ αυτή την αυστηρή εφαρμογή του νόμου ήλθαν στη ζωή κουβαλάνε ένα σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα. Το ίδιο και ένας γιος που η μητέρα του του είπε, όταν χώρισε με τον άντρα της, ότι ο πατέρας του ήθελε να κάνει έκτρωση, για να τον εκδικηθεί (εκτός ταινίας αυτό). Απαράδεκτο από τη μεριά της, τα παιδιά πρέπει να αγαπάνε και τους δυο γονείς.
  Η ταινία εστιάζει στην Οτίλια, που φέρνει το βάρος της διεκπεραίωσης αυτής της έκτρωσης. Θα επικοινωνήσει με τον γιατρό, όμως τα δυο ξενοδοχεία στα οποία της είπε να κλείσει δωμάτιο είναι πλήρη, αναγκαστικά θα καταφύγει σε ένα τρίτο, που όμως ο γιατρός αγανακτεί όταν το μαθαίνει, στα άλλα δεν του ζητάνε να αφήσει ταυτότητα, εδώ αν πάει κάτι στραβά θα βρεθεί στη φυλακή για δέκα χρόνια. Για τρεις χιλιάδες λέι θα το ρισκάρει; Θα ρισκάρει και το να του δώσουνε άλλες δυο χιλιάδες, μετά από δυο μέρες; Για χαζό τον πέρασαν; Όχι, θέλει την πληρωμή του αμέσως σε «είδος». Δηλαδή; Να κάνει έρωτα μαζί τους. Η Οτίλια δεν είναι αδελφή της όπως του είπε αρχικά η Γκαμπίτα, είναι συγκάτοικός της στον ξενώνα (είναι και οι δυο φοιτήτριες). Δεν έχει σημασία, αν θέλουν, διαφορετικά σηκώνεται και φεύγει. Η Οτίλια συγκατατίθεται. Όχι, δεν θα δούμε καθόλου σκηνές. Ο γιατρός, κατά τα άλλα «ευσυνείδητος», προτίθεται να την ξαναδεί την επομένη, μήπως υπάρξει πρόβλημα. Όχι, δεν είναι ανάγκη. Φεύγει και ξεχνάει να πάρει μαζί του την ταυτότητα, συνηθισμένος να μην την δίνει στα άλλα δυο ξενοδοχεία.
  Μεγάλη η θυσία της Οτίλια, που πιέστηκε από το φίλο της να παραστεί στα γενέθλια της μητέρας του παρατώντας την Γκαμπίτα μόνη στο ξενοδοχείο. Όταν η Γκαμπίτα δεν απαντάει στο τηλέφωνο, ανησυχώντας, θα φύγει εσπευσμένα, αφού προηγουμένως έχει ψιλοτσακωθεί με το φίλο της γιατί την τελευταία φορά που έκαναν έρωτα δεν τραβήχτηκε. Αν μείνει έγκυος, πώς θα φερθεί;
  Η φίλη της κοιμόταν, δεν άκουσε το τηλέφωνο. Και αφού θα έχει ξεφορτωθεί το έμβρυο μετά από μια οδύσσεια σε απόμερα μέρη μέσα στο σκοτάδι που θυμίζει θρίλερ, πάλι θα ανησυχήσει, γιατί η Γκαμπίτα δεν απαντάει στα κτυπήματα της πόρτας για να της ανοίξει. Μήπως πέθανε από αιμορραγία;
  Τίποτα τέτοιο, πεινούσε και είχε κατέβη στο εστιατόριο για φαγητό.
  Εξαιρετική ταινία, ατμοσφαιρική, με μεγάλα πλάνα. Πολύ καλές στην ερμηνεία τους οι δυο κοπέλες (Η Γκαμπίτα με σκυφτό το κεφάλι, πάντα συλλογισμένη και μελαγχολική, με ελάχιστες ατάκες), αλλά και ο γιατρός. Επάξια τιμήθηκε με τον Χρυσό Φοίνικα.  

No comments: