Ghorban Mohammadpour, Mother tongue (2012)

Ghorban Mohammadpour, Mother tongue (2012)

 

  Πιο ευφάνταστη κωμωδία δεν θα μπορούσα να φανταστώ.

  Η «Μητρική γλώσσα» του Γκορμπάν Μοχαμαντπούρ είναι μια «Βαβυλωνία», όμως μεταφερμένη σχεδόν δυο αιώνες μετά από εκείνη του Βυζάντιου, και είναι εντελώς σουρεαλιστική, σε αντίθεση με τη δική του.

  Ο πατέρας αρνείται να δώσει το μερίδιό της στη γυναίκα του. Εδώ και έξι μήνες ζουν χωριστά. Tον απειλεί. Ο γιος θέλει τη διεύθυνση του εστιατορίου το οποίο ο πατέρας του σκοπεύει να πουλήσει και να το σκάσει με την γκόμενα.

  Αστειεύεται που θα του τη δώσει;

  Αυτός, απηυδισμένος, θέλει να φύγει για την Αυστραλία, του ζητάει το διαβατήριό του. Η αρραβωνιαστικιά του, μουγκή, αρνείται να τον ακολουθήσει, αν και τον αγαπάει πολύ, όπως την αγαπάει και εκείνος.

  Σε μια οικογενειακή συγκέντρωση τσακώνονται άγρια. Το αποτέλεσμα;

  Η γυναίκα του αρχίζει να μιλάει ισπανικά. Δεν καταλαβαίνουν τι λέει. Ο άντρας της τη ρωτάει έκπληκτος, αλλά στα αραβικά. Όσο για το γιο, αν δεν είχα δει πριν τρεις μέρες το «Awaara» και το «Mother India» θα αναρωτιόμουν τι γλώσσα μιλάει. Αργότερα η αδελφή του καταλαβαίνει, βλέποντάς τον να σταματάει το ζάπιν σε ένα ινδικό κανάλι.

  Τα κωμικά επεισόδια στην ταινία προέρχονται από αυτή την κατάσταση ασυνεννοησίας. Προσλαμβάνουν δασκάλες για να τους μάθουν τα ιρανικά, που εκτελούν και χρέη, όταν βρίσκονται εκεί, διερμηνέα. Έτσι καταφέρνουν κάπως να συνεννοηθούν.

  Όμως με τους άλλους; Με το προσωπικό του εστιατορίου; Εκείνον στον οποίο θα του το πουλούσε; Τους μέλλοντες συμπεθέρους, γονείς της αρραβωνιαστικιάς του γιου του που ήλθαν επί τούτοις από τον Καναδά για να γνωρίσουν τα πεθερικά;

  Βέβαια στο τέλος, όπως σε όλες τις κωμωδίες, θα έχουμε happy end.

  Απολαυστικότατη ταινία, πολύ μου άρεσε.

  Αναρωτιέμαι αν η κοπέλα ήταν όντως μουγκή, όμως οι πληροφορίες που μας δίνει το IMDb είναι πενιχρές. Μάλιστα μας ζητάει του add a plot. 

  Έγραψα την πλοκή, δεν ξέρω αν τελικά την αναρτήσουν.

  Έχω γράψει και για την ταινία του «Salam Mumbai».