Senkichi Taniguchi, Escape at dawn (1950) Σενάριο Κουροσάβα

Senkichi Taniguchi, Escape at dawn (1950) Σενάριο Κουροσάβα

 

  Τελικά ο κινηματογράφος είναι, περισσότερο ή λιγότερο, εικόνα. Περισσότερο για τον Αγγελόπουλο, λιγότερο για τον Μπέργκμαν. Περισσότερο για μια πολεμική ταινία, λιγότερο για μια κοινωνική (drama).

  Γιατί αυτή η εισαγωγή.

  Έχετε δοκιμάσει να δείτε ταινία χωρίς υπότιτλους;

  Και δεν εννοώ φυσικά αγγλική, καθώς λίγο πολύ αγγλικά ξέρετε όλοι, αλλά, ας πούμε, γιαπωνέζικη.

  Εγώ πρώτη φορά δοκίμασα, με γιαπωνέζικη ταινία, την «Απόδραση την αυγή».

  Ο λόγος;

  Ο λόγος είναι ότι το σενάριο το υπογράφει ο Ακίρα Κουροσάβα, τον οποίο βλέπω πακέτο στις ταινίες που σκηνοθέτησε, και έχω αποφασίσει να τον δω επίσης πακέτο στις ταινίες άλλων σκηνοθετών στις οποίες υπογράφει το σενάριο.

  Υπήρχε και ένας ακόμη λόγος, που με ενθάρρυνε: ήξερα το στόρι, καθώς μόλις είχα δει την «Ιστορία μιας πόρνης» του Seijun Suzuki, βασισμένη και αυτή όπως και η ταινία του Taniguchi στην ίδια ιστορία του Taijiro Tamura.

  H Harumi εργάζεται ως πόρνη σε στρατόπεδο στη Μαντζουρία. Ερωτεύεται τον Mikami, την ορντινάτσα ενός κακού αξιωματικού. Σε μια μάχη o Mikami πληγώνεται. Μένει αναίσθητος. Η Harumi τρέχει να τον βρει. Τους βρίσκουν οι κινέζοι, νικητές σ’ αυτή τη μάχη. Περιποιούνται τα τραύματά του. Ο Mikami όμως θέλει να γυρίσει στη μονάδα του, κάτι που είναι σκέτη τρέλα καθώς θα περάσει στρατοδικείο. Απαγορεύεται να παραδοθεί ο κινέζος στρατιώτης.

  Ενώ είναι φυλακή καθώς θα περάσει στρατοδικείο ζητάει από την Harumi μια χειροβομβίδα. Τι θα την κάνει;

  Το ξέρουμε, θέλει να αυτοκτονήσει, η Harumi δεν το ξέρει, νομίζει ότι τη θέλει για να αποδράσει.

  Μέχρι εδώ οι διαφορές με την ταινία του Suzuki είναι επουσιώδεις. Από τώρα και έπειτα είναι μεγάλες.

  Ενώ προσπαθεί να απασφαλίσει την χειροβομβίδα η Harumi ορμάει πάνω του, παλεύουν, την αρπάζει και την πετάει μακριά. Τη ρίχνει χάμω και πέφτει πάνω της.

  Δεν εκρήγνυται. Στην ταινία του Suzuki εκρήγνυται, και αυτό είναι το τέλος της ταινίας.

  Το σκάνε. Ο φρουρός έχει κάνει τα στραβά μάτια. Αλλά το ίδιο και ένας άλλος αξιωματικός, δεν θέλει να σημάνει συναγερμός για την απόδραση.

  Οι γιαπωνέζοι φεύγουν από την πόλη στην οποία αναμένεται να επιτεθεί ο κινέζικος στρατός. Ανάμεσά τους και ο Mikami με τη Harumi. Ενώ ήδη έχουν απομακρυνθεί από το τοίχος της πόλης ο κακός αξιωματικός τους διατάζει να σταματήσουν. Θα κάνει έρευνα μήπως ο φυγάς είναι ανάμεσά τους. Αυτοί το βάζουν στα πόδια. Διατάζει έναν στρατιώτη που στέκεται δίπλα του να πυροβολήσει. Αρνείται. Το ίδιο και ο επόμενος. Και ο μεθεπόμενος.

  Τους κτυπάει. Σηκώνουν τα όπλα τους και πυροβολούν. Είναι ολοφάνερο ότι θέλουν να αστοχήσουν.

  Ο κακός αξιωματικός ανεβαίνει σε μια πολεμίστρα και αρχίζει να τους πυροβολεί με ένα μυδράλιο. Δεν θα τους πετύχει αμέσως, κινηματογραφικό σασπένς, αλλά κάποια στιγμή θα τους πετύχει και θα τους σκοτώσει, πρώτα τον Mikami, που έχει ήδη τραυματισθεί, και μετά τη Harumi.

  Πιθανόν αυτό το τέλος να υπάρχει και στην ιστορία του Taijiro Tamura. Ο Suzuki μάλλον το άλλαξε, για να μη φαίνεται η ταινία του ως remake της ταινίας του Taniguchi. Πιθανόν.

  Πολύ καλή ταινία, έχουν και οι δυο 7,3 στο IMDb, πολύ καλές ερμηνείες, αλλά την Yumigo Nogawa στην ταινία του Suzuki τη θεωρώ αξεπέραστη.

  Η προηγούμενη ταινία για την οποία αναρτήσαμε σε σενάριο Κουροσάβα ήταν η «Μετά τη βροχή».