Dana Lustig, Wild cherry (2009)

Dana Lustig, Wild cherry (2009)

 

  Μα καλά, είσαι σοβαρός να δεις ταινία που στο IMDb έχει βαθμολογία μόλις 4;

  Είχα λόγους.

  Ο πρώτος: θέλω να βλέπω κατά καιρούς κάτι που να με ξεκουράζει, ειδικά τις μεταμεσονύκτιες ώρες, και μια νεανική κωμωδία ήταν χθες βράδυ ό,τι έπρεπε.

  Ο δεύτερος: Στις κωμωδίες κάποιες φορές διαφωνώ με τις βαθμολογίες, είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω.

  Καλά, είναι αυτοί σοβαροί λόγοι;

  Ο τρίτος είναι.

  Το θέμα της ταινίας είναι εμπνευσμένο από τη «Λυσιστράτη»: αποχή από το σεξ. Πριν λίγες μόλις μέρες είδα την ταινία του Veit Helmer «Absurdistan» (2008) με το ίδιο θέμα. 

  Γιατί αποχή από το σεξ;

  Διότι οι συμμαθητές τους (τελευταία τάξη του Λυκείου) καταγράφουν σε ένα βιβλίο τις κατακτήσεις τους. Κάθε αγόρι μπορεί να έχει πρόσβαση σ’ αυτά τα προσωπικά δεδομένα.

  Υπάρχουν πολλές αστείες σκηνές.

  Οι δυο φίλες προσπαθούν να ειδοποιήσουν την κολλητή τους να μην κάνει σεξ με το αγόρι της γιατί θα βρεθεί κι αυτή γραμμένη στο βιβλίο.

  Δεν σηκώνει το κινητό της.

  Η φίλη σχολιάζει στη φίλη: Ποιος ο λόγος να έχεις κινητό αν δεν το σηκώνεις;

  Και θυμήθηκα την μαντινάδα:

Είντα το θες το κινητό αφού δεν το σηκώνεις

Μήπως το ’χεις στη δόνηση και πουθενά το χώνεις;

  Επί τη ευκαιρία να πούμε ότι η μια από τις δυο φίλες της τής έκανε δώρο ένα δονητή.

  Αλλά και ένα αγγούρι, ένα καρότο, κάνουν.

  Πολύ κωμική η σκηνή που αγωνίζεται να αρπάξει το καρότο που μόλις το έχει καθαρίσει από τα χέρια του πατέρα της που είναι έτοιμος να το καταβροχθίσει.

  Τη σκηνή πάνω στο πλυντήριο που υποτίθεται ότι θα τη φέρει σε οργασμό την είδαμε και στην ταινία…

  Φαγώθηκα στο ψάξιμο, αλλά όταν πεισμώσω…

  Ήταν η ταινία του Jose Mondesinos «Barely legal» (2011), μια από τις tenies pou ida ke den egrapsa gi aftes. Με μόλις 3,2 στο IMDb, είδα ότι της έβαλα 7. Θα την ξαναδώ.  

  Κωμικές είναι επίσης οι προσπάθειες του πατέρα για σεξουαλική διαπαιδαγώγηση της κόρης (αντισυλληπτικά, διάφραγμα, κ.λπ.). Είναι χωρισμένος, η μητέρα ζει στο Παρίσι.

  To make a long story short, τα αγόρια έκαψαν το επίμαχο βιβλίο και η κολλητή θα χάσει επί τέλους την παρθενιά της.

  Έβαλα κι εδώ 7. Είπαμε, η κωμωδία είναι αγαπημένο είδος, αρκεί να μην είναι σαχλή. Στη σαχλή δεν γελάω, στην καλή γελάω. Εδώ γέλασα πολύ.

  «Το … σέρνει καράβι» (να μη γράψω τη λέξη, την ξέρετε) μου είναι γνωστό. Ένας μαθητής μου, μεγάλη λέρα, πριν χρόνια, όταν είχα βγει πια στη σύνταξη, μου το έστειλε εικονογραφημένο. Το ξαναείδα πρόσφατα, σε άλλη εικονογράφηση.

  Όμως το παρακάτω δεν το ήξερα, και φαντάζομαι ούτε εσείς.

  Η καθηγήτρια τους δείχνει κάτι σαν αγγούρι και τους λέει ότι λέγεται όλισβος. Το χρησιμοποιούσαν οι γυναίκες στην αρχαία Ελλάδα όταν οι άντρες τους έλειπαν στον πόλεμο.

  Αμέσως μετά η καθηγήτρια τους μίλησε για τη «Λυσιστράτη».

  Με έπιασε η περιέργεια, έψαξα στο Diogenes για τον όλισβο.

  «μισηταὶ δὲ γυναῖκες ὀλίσβοισιν χρήσονται», ένα από τα λήμματα που βρήκα. Και η ερμηνεία που δίνει: ὄλισβος, ὁ, penis coriaceus, Cratin.316, Ar.Lys.109, Fr.320.13.

  Στα αγγλικά coriaceous, και σημαίνει (αντιγράφω): resembling or having the texture of leather. Που μοιάζει ή έχει την υφή δέρματος.

  To Wiktionary δίνει την ερμηνεία του «Όλισβος»: δερμάτινο ομοίωμα πέους ως ερωτικό βοήθημα.

  Αλλά γιατί είναι «μισητές οι γυναίκες που θα χρησιμοποιήσουν ολίσβους»;

  Μα γιατί να χρησιμοποιήσουν υποκατάστατα όταν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα αυθεντικά;

  Ήμουν μαθητής πρώτης γυμνασίου όταν συνέβη το περιστατικό. Δεν θυμάμαι τι ακριβώς χρησιμοποίησε η μαθήτρια, πάντως μπήκε στο χειρουργείο.

  Την ιστορία μου την είπε ο ξάδελφός μου ο Γιώργης, τελειόφοιτος τότε. Μου είπε και ένα δίστιχο, ίσως από ολόκληρο ποιηματάκι, από το οποίο συγκράτησα μόνο ένα ημιστίχιο: «Κι εμπαταλέψανε οι ψ@#ε&...». 

  Να συμπληρώσω τον δεκαπεντασύλλαβο με το δεύτερο ημιστίχιο: κι ανέβηκαν τα αγγούρια.

  Είπαμε, έβαλα 7, η κωμωδία μου άρεσε.