Jamie Uys, Και οι θεοί τρελάθηκαν 2 (The Gods Must Be Crazy II, 1989)

Jamie Uys, Και οι θεοί τρελάθηκαν 2 (The Gods Must Be Crazy II, 1989)

 

  Πάντα με πιάνουν τέτοιου είδους πειρασμοί, να βλέπω και τα sequel. Έτσι μετά το «Και οι θεοί τρελάθηκαν» που παίζεται σε επανέκδοση από την προηγούμενη Παρασκευή είπα να δω και το «Οι θεοί τρελάθηκαν 2».

  Οι διαφορές.

  Στο πρώτο είχαμε τρεις ιστορίες που συμπλέκονταν, τώρα έχουμε τέσσερις. Η πρώτη είναι με τους Βουσμάνους, με τους οποίους ξεκινάει η ταινία. Η δεύτερη είναι με δυο λαθροκυνηγούς ελεφάντων. Η τρίτη, που είναι και η πιο απολαυστική, είναι με ένα ζωολόγο και μια δικηγορίνα. Η τέταρτη είναι με δυο στρατιώτες, έναν κουβανό και έναν ντόπιο. Υποθέτω, χωρίς να είμαι σίγουρος, ότι ο κουβανός ήταν στο πλευρό εκείνων που μάχονταν ενάντια στην κατοχή της Ναμίμπια από την Νότιο Αφρική.

  Σε όλες τις ιστορίες εμφανίζεται σαν σε leit motiv ο Βουσμάνος να τρέχει αναζητώντας τα δυο παιδιά του, που είχαν σκαρφαλώσει στο φορτηγό των λαθροκυνηγών και όταν αυτό ξεκίνησε δεν μπορούσαν πια να κατέβουν. Στην πρώτη ταινία όμως, στην οποία πήγαινε στην άκρη του κόσμου για να πετάξει το μπουκάλι της κόκα κόλα, απλώς περπάταγε.   

  Έξυπνο χιούμορ ήταν η επανάληψη σε κάποιες ατάκες, όπως και στην πρώτη. Την είχα συναντήσει και στον Mel Brooks, και πολύ μου άρεσε.  

  Περισσότερη περιπέτεια και λιγότερο χιούμορ η δεύτερη από την πρώτη, μου άρεσε λιγότερο. Όμως είναι πολύ καλή κι αυτή.