Rob Reiner, Alex and Emma (2003)

Rob Reiner, Alex and Emma (2003)

 

  Ευτυχώς είχα διαβάσει πρόσφατα τη βιογραφία που έγραψε ο Ανρί Τρουαγιά για τον «Ντοστογιέφσκι» καθώς και την αυτοβιογραφία της γυναίκας του «Ο Ντοστογιέφσκι και εγώ» και κατάλαβα αμέσως ποια ήταν η έμπνευση της πλοκής, το διαβάζω τώρα και στο σύνδεσμο της βικιπαίδειας. Αντιγράφω από την ανάρτησή μου για το «Ο Ντοστογιέφσκι και εγώ».

  «Το πώς τον κατάκλεψε και κοίταξε να τον ρίξει ένας εκδότης τότε που έγραφε τον «Παίχτη», χάρη στον οποίο γνώρισε την Άννα που τη χρησιμοποιούσε σαν στενογράφο, είναι απίστευτο. Το ρομάντζο που ακολουθεί είναι από τα πιο ωραία που έχω διαβάσει».

  Ο Ντοστογιέφσκι έπρεπε να τον παραδώσει σε ένα μήνα γιατί υπήρχε οικονομική ρήτρα διασφάλισης. Ο Άλεξ έπρεπε σε ένα μήνα να πληρώσει κάποιους κουβανέζους μαφιόζους δανειστές, αλλιώς κινδύνευε η ζωή του. Αφού είχε παίξει όλα του τα λεφτά, δανείστηκε για να συνεχίσει το παίξιμο, και τα έχασε φυσικά. Ο μόνος τρόπος να τους πληρώσει είναι να τελειώσει το μυθιστόρημα πάνω στο μήνα που λήγει η προθεσμία, για να πάρει την αμοιβή του από τον εκδότη. Έχει πάθει το συγγραφικό μπλοκάρισμα, δεν έχει γράψει ακόμη ούτε μια αράδα. Θα τα καταφέρει;

  Προσλαμβάνει μια στενογράφο, την Έμμα, και αρχίζει την υπαγόρευση. Οι σκηνές με την στενογράφο εναλλάσσονται με σκηνές με τις οποίες δραματοποιούνται αποσπάσματα από το μυθιστόρημα· που όμως, όπως θα αποκαλυφθεί αργότερα, η Πωλίνα του μυθιστορήματος ήταν πραγματική, η προηγούμενη σχέση του, που όμως τον παράτησε για κάποιον πλούσιο, είχε ανάγκη από χρήματα. Τώρα επιστρέφει.

  Ο Άλεξ θα τα φτιάξει με την Έμμα, θα τελειώσει το μυθιστόρημα, θα εισπράξει την αμοιβή του έγκαιρα για να ξεπληρώσει τους δανειστές του, όταν όμως αυτή ανακαλύπτει ότι η Πωλίνα είναι πραγματικό πρόσωπο βλέποντάς τον να συνομιλεί μαζί της του γυρίζει την πλάτη. Έτσι από το ερωτικό τρίγωνο του μυθιστορήματος «Μια γυναίκα, δύο άντρες» περνάμε στο ερωτικό τρίγωνο «Ένας άντρας, δυο γυναίκες».

  Θα φτύσει αίμα για να καταφέρει την Έμμα (ειλικρινά, δεν ήταν στις προθέσεις μου το λογοπαίγνιο, τυχαία προέκυψε, το πρόσεξα αφού ξαναδιάβασα την περίοδο).

  Εγώ δεν έφτυσα αίμα γιατί η άλλη δεν πήρε χαμπάρι. Όμως, όπως είμαι οπαδός του απλοϊκού ρεαλισμού στη φιλοσοφία, έτσι είμαι ρεαλιστής και στη ζωή. Αφέθηκα παρ’ όλα αυτά στο παιχνίδι. Θέλησε να με επισκεφτεί μετά από κάποια τηλεφωνήματα, με μια πρόφαση. Ήλθε στο δυαράκι μου, και ένοιωθα τρομοκρατημένος στη σκέψη ότι θα μου ζητούσε να δει την κρεβατοκάμαρα όπου υπήρχαν δυο κρεβάτια, κολλητά βέβαια.

  Αργότερα την επισκέφτηκα στο σπίτι της και της είπα για την σχέση μου.

  Δεν μου ξανατηλεφώνησε.

  Δεν πα να είναι η βαθμολογία της μόλις 5,6 στο IMDb, δεν πα να λένε οι «σάπιες ντομάτες», εμένα η ταινία πολύ μου άρεσε και της έβαλα 7.

  7 βάζω στις ταινίες που μου αρέσουν. 6 στις ταινίες που δεν μου αρέσουν. 8 σε μια εξαιρετικά καλή ταινία. 9, σπανιότατα, σε αριστουργήματα. 10 μόνο στα «Όνειρα» του Κουροσάβα. 4 και 5 δεν βάζω ποτέ, από καλοσύνη, απλά δεν βαθμολογώ.