Monday, May 3, 2021

William Nicholson, Firelight (1997)

William Nicholson, Firelight (1997)

 


 

 

  Το «Φώς της φωτιάς» (του τζακιού) είναι η δεύτερη μη γαλλόφωνη ταινία της Σοφί Μαρσώ που βλέπω, και φυσικά, πολύ φυσικά, μα πάρα πολύ φυσικά, όπως και το «Braveheart», είναι αγγλόφωνη. Την «Άννα Καρένινα» που προηγείται θα τη δω μόλις ξαναδιαβάσω το βιβλίο.

  Ο πατέρας επιμένει, ο γιος του ο Τσαρλς πρέπει οπωσδήποτε να αποκτήσει παιδί, κάποιος πρέπει να κληρονομήσει την περιουσία τους. Η γυναίκα του, μετά από ένα ατύχημα, είναι ακίνητη στο κρεβάτι, άφωνη, όμως όχι σε κώμα, έχει ανοικτά τα μάτια.

  Θα «μισθώσει» μια γυναίκα για να του κάνει παιδί. Το ποσό είναι μεγάλο, το χρειάζεται η Ελίζαμπεθ για να βγάλει τον πατέρα της από τη φυλακή όπου είχε μπει για χρέη. Μετά, το παιδί πρέπει να το ξεχάσει, δεν ανήκει πια σ’ αυτήν.

  Τρεις βραδιές θα κοιμηθούν μαζί. Την πρώτη το σεξ είναι ψυχρό. Τη δεύτερη είναι πιο θερμό, έπειτα από την επαφή της ημέρας. Την τρίτη θα κάνουν έρωτα σαν ερωτευμένοι.

  Το κοριτσάκι που γεννάει είναι τώρα πέντε χρονών. Ατίθαση, καμιά γκουβερνάντα δεν αντέχει, σε ένα μήνα έχουν έλθει και έχουν φύγει τέσσερις.

  Μετά την τέταρτη εμφανίζεται η Ελίζαμπεθ. Την πονούσε πάρα πολύ που στερήθηκε την κόρη της, δεν άντεξε, την έψαξε. Έχει ένα ημερολόγιο που γράφει γι’ αυτήν. Χρόνια πολλά, αγγλίδα κόρη μου.

  Τώρα, να κάνω το σπόιλερ και να πω το τέλος;

  Μα το έχετε ήδη μαντέψει. Στα romance και στις κωμωδίες το τέλος είναι δεδομένο, είναι happy. Δεν υπάρχει σασπένς του τι (θα γίνει στο τέλος) αλλά σασπένς του πώς (φτάνουμε σ’ αυτό το τέλος).

  Δεν χρειάζεται να πω περισσότερες λεπτομέρειες για την πλοκή, ίσως μόνο ότι η Ελίζαμπεθ θα δαμάσει τελικά το ατίθασο κοριτσάκι της, μάλιστα θα του σώσει τη ζωή όταν κάποια στιγμή κινδύνευσε να πνιγεί, και βέβαια θα κάνει έρωτα με τον Τσαρλς.

    Το κοριτσάκι βλέπει το ημερολόγιο, το ανοίγει, διαβάζει, καταλαβαίνει. Η πιο συγκινητική σκηνή της ταινίας είναι όταν αγκαλιάζονται με πάθος μητέρα και κόρη.

  Πολύ καλές ερμηνείες, όμως το 7,2 που έχει η ταινία στο IMDb πιστεύω ότι το οφείλει στο συγκινητικό στόρι.

 

 

No comments:

Post a Comment