Kiyoshi Kurosawa, Wife of a spy (2020)

Kiyoshi Kurosawa, Wife of a spy (2020)

 

  Με την ευκαιρία της προβολής από σήμερα της ταινίας «Drive my car» του Ryusuke Hamaguchi.

  Μη πάει το μυαλό σας, καμιά σχέση με τον Ακίρα, το διάβασα στη βικιπαίδεια.

Είδαμε πακέτο τον Ryusuke Hamaguchi και είπαμε να δούμε και την τηλεταινία «Η γυναίκα μου είναι κατάσκοπος» στην οποία υπογράφει το σενάριο.

  Είδαμε τη θεματική του στις ταινίες του, τις σχέσεις ανδρών-γυναικών, τώρα βλέπουμε και το ιδεολογικό του στίγμα.

  Η ταινία αποτελεί καταγγελία της ιαπωνικής κατοχής της Μαντζουρίας.

  Οι γιαπωνέζοι έκαναν τα ίδια με τους γερμανούς, ή περίπου τα ίδια. Διέσπειραν στον πληθυσμό μικρόβια. Ακόμη, χρησιμοποίησαν κρατούμενους για ιατρικά πειράματα. Ο άντρας έχει ντοκουμέντα.

  Τα βλέπει η γυναίκα του, η οποία σε όλο το έργο δείχνει φοβερά ερωτευμένη μαζί του. Μήπως είναι κατάσκοπος; Όχι, δεν είναι κατάσκοπος, απλά του ήταν αδιανόητες τέτοιες φρικαλεότητες και σκέφτεται να τις καταγγείλει στο εξωτερικό. Βρισκόμαστε στο 1940, το Περλ Χάρμπορ έγινε την επόμενη χρονιά, η Αμερική δεν ήταν ακόμη σε πόλεμο με την Ιαπωνία. Θα μπορούσε να φυγαδεύσει το υλικό, που είναι φωτογραφικό αλλά και κινηματογραφικό, στις ΗΠΑ.

  Η γυναίκα του πηγαίνει και παραδίδει στον συμμαθητή και φίλο της που είναι αξιωματικός το υλικό, όμως όχι όλο, μόνο το πρωτότυπο, όχι και τη μετάφραση που την έκανε ένας φίλος τους. Θα τους καρφώσει, ξέροντας ότι ο συμμαθητής της θα προστάτευε τον άντρα της.

  Και πράγματι, τον φίλο τους τον βασανίζουν, του βγάζουν τα νύχια.

  Τον καλούν και του τα δείχνουν. Δεν υπάρχουν στοιχεία εναντίον του. Τα παίρνει μαζί του και τα δείχνει στη γυναίκα του. Αρχίζει η μεταστροφή της.

  Ναι, να φυγαδεύσουν το υλικό στο εξωτερικό, να φύγουν, αλλά όχι μαζί, για ασφάλεια. Παρά της αντιρρήσεις της δέχεται. Επιβιβάζεται σε ένα πλοίο, όμως γίνεται έλεγχος, τη συλλαμβάνουν, μετά από κάποια καταγγελία, όπως της λένε αργότερα. Προβάλλουν το κινηματογραφικό υλικό. Αυτό που βλέπουν είναι μια ερασιτεχνική ταινία που γύρισαν με το φίλο τους, την οποία είχαμε δει και πιο πριν, όχι το ντοκουμέντο.

  Ξεσπά σε ακράτητα γέλια.

  Όχι, δεν θα την έπαιρνε μαζί του, δεν της συγχώρησε που τους πρόδωσε.

  Νοσηλευόταν σε ψυχιατρική κλινική μέχρι το τέλος του πολέμου.

  Το πλοίο με το οποίο ταξίδευε ο άντρας της τορπιλίστηκε. Σίγουρα είναι νεκρός.

  Εδώ έχουμε τον γνωστό μας Χαμαγκούτσι, με τα unhappy end των ιστοριών του, καθώς και τα romance που χωλαίνουν.

  Όμως ο σκηνοθέτης που υπογράφει επίσης στο σενάριο (είναι γνωστό ότι οι σκηνοθέτες συνυπογράφουν το σενάριο παρεμβαίνοντας) φαίνεται ήθελε να δώσει ένα αμφίσημο τέλος, επιτρέποντας την πρόσληψή του ως happy end.

  Είναι φαλκιδευμένα τα έγγραφα που λένε ότι πέθανε ο άντρας της.

  Η ίδια έφυγε για τις ΗΠΑ.

  Μήπως συναντήθηκαν και υπήρξε επανασύνδεση;

  Είδα τη διαφορά στη σκηνοθεσία.

  Αναρωτιέμαι πώς θα γύριζε την ταινία ο Χαμαγκούτσι. Παρόλα αυτά χρυσό λιοντάρι στη Βενετία ο σκηνοθέτης, καλύτερη ηθοποιός η Yu Aoi στο Asian Film Awards.

  6,6 η βαθμολογία της στο ΙΜDb.

  Καλή ταινία, μου άρεσε.