Dusan Milic, Gucha (2006)

Dusan Milic, Gucha (2006)

 

    Με την ευκαιρία της προβολής της ταινίας του Μίλιτς «Στο σκοτάδι» που παίζεται από την Πέμπτη που μας πέρασε και η οποία μας άρεσε πολύ, αποφασίσαμε να τον δούμε πακέτο.

  Η ταινία που θύμισε τον «Ελεύθερο σκοπευτή» του Καρλ Μαρία φον Βέμπερ. Έχουμε γράψει σχετικά στην ανάρτησή μας για την ταινία της Ildiko Enyedi «Ο μαγικός κυνηγός», που είναι εμπνευσμένη από αυτή την όπερα.

  Στον «Ελεύθερο σκοπευτή» ο νεαρός πρέπει να βγει πρώτος στη σκοποβολή, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσει να παντρευτεί την αγαπημένη του. O πατέρας της τον εκτιμάει, όμως δεν γίνεται διαφορετικά, είναι η παράδοση.

  Στη «Γκούτσα» ο νεαρός πρέπει να κερδίσει τη χρυσή τρομπέτα στο φεστιβάλ της Γκούτσα, την οποία όμως διεκδικεί και ο πατέρας της αγαπημένης του, γιατί μόνο τότε θα του τη δώσει.

  Διαβάζω ότι η ταινία είναι εμπνευσμένη από το «Ρωμαίος και την Ιουλιέτα».

  Πολύ λίγο θα έλεγα.

  Στα ονόματα κυρίως. Αυτός λέγεται Ρωμαίος και είναι ρομά, δηλαδή τσιγγάνος. Αυτή λέγεται Τζουλιάνα και είναι σέρβα.

  Μα θα δώσεις την κόρη σου σε ένα γύφτο;

  Δεν έχουμε εδώ τις οικογένειες που μισούνται, όπως στο σαιξπηρικό έργο, αλλά το ρατσισμό.

  Για μια ακόμη φορά βλέπουμε το μοτίβο «Τα σύνορα της αγάπης», το οποίο είναι πολύ πιο έντονο όταν τα σύνορα είναι φυλετικά ή θρησκευτικά.

  6,4 είχε η «Φράουλα» στο IMDb, 5,2 η «Γκούτσα».

  Για να πούμε την αλήθεια, δεν μου άρεσε και μένα ιδιαίτερα η ταινία. Καμιά σχέση με τη «Φράουλα» στην οποία είχα ξεκαρδιστεί στα γέλια. Και αυτή η εκκωφαντική μουσική με την τρομπέτα, ε, δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε. Musical είναι ο τρίτος χαρακτηρισμός που δίνει στην ταινία το IMDb (οι άλλοι δυο είναι comedy και drama), και εγώ έχω ξαναπεί ότι τα μιούζικαλ δεν μου αρέσουν.

  Δεν μου άρεσε ιδιαίτερα, όμως μου άρεσε, δεν μετάνιωσα που την είδα.

  Εξάλλου έχει και «γραμματολογικό» ενδιαφέρον, μια ακόμη ταινία που πηγή έμπνευσής της ήταν το σαιξπηρικό έργο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα». Απλά πηγή έμπνευσης, γιατί δεν είχαμε καμιά αμφιβολία για το happy end.

  Παραλίγο να το ξεχάσω, ένας από τους τρεις παραγωγούς είναι και ο Κουστουρίτσα, που ήταν και στη «Φράουλα», την προηγούμενη ταινία που είδαμε. Επίσης ο ένας από τους τρεις είναι έλληνας, ο Θανάσης Καραθάνος.