Dusan Milic, Strawberries in the supermarket (2003)
Με την ευκαιρία της προβολής της ταινίας του Μίλιτς «Στο σκοτάδι» που παίζεται από την Πέμπτη που μας πέρασε και η οποία μας άρεσε πολύ, αποφασίσαμε να τον δούμε πακέτο.
Φράουλες υπάρχουν μόνο στον αγγλικό τίτλο, στον σέρβικο υπάρχει μόνο μια, η Jagoda (Φράουλα στα σέρβικα. Στην πραγματικότητα είναι јагода. Άντε όμως τώρα να μαθαίνεις κυριλλικούς χαρακτήρες. Πριν δεκαετίες διάβασα τα σερβοκροάτικα στο teach yourself books, με λατινικούς χαρακτήρες. Μάλιστα διάβασα και ένα reader. Για να ξέρετε, είναι ένας λαός, ίδια γλώσσα, που χωρίζεται όμως στα τρία από τις θρησκείες. Ορθόδοξοι οι σέρβοι, καθολικοί οι κροάτες – γι’ αυτό χρησιμοποιούν το λατινικό αλφάβητο – μουσουλμάνοι οι βόσνιοι. Οι διαφορές ανάμεσά τους είναι απλά διαλεκτικές).
Μια γιαγιά έρχεται να αγοράσει φράουλες από τη Φράουλα. Αυτή, εξοργισμένη καθώς είναι γιατί η διπλανή ταμίας κατάφερε και της βούτηξε έναν πελάτη που της άρεσε, της λέει ότι έκλεισαν. Της παίρνει τις φράουλες και τις βάζει στη θέση τους.
Θυμήθηκα!
Καλοκαίρι στο σουπερμάρκετ. Άδειο το ένα ταμείο, ήθελα να πάω στο άλλο που είναι μια κοντοχωριανή μου, από το χωριό της μάνας μου με την οποία είχαμε μια φιλική σχέση, στα πλαίσια του σουπερμάρκετ εννοείται, μάλιστα της έδωσα και το βιβλίο μου για το χωριό μου και για την κρητική λογοτεχνία, αλλά ντράπηκα και πήγα σ’ αυτό.
Την επόμενη φορά όμως δεν ντράπηκα. Μου φωνάζει η άλλη, έλα από εδώ, όχι, είναι δικός μου πελάτης, λέει η δική μου.
Έτσι κι αλλιώς δεν είχα σκοπό να φύγω και να πάω σ’ αυτήν, κι ας μην είχε πελάτη.
Όχι, μην πάει στο πονηρό το μυαλό σας, εντελώς φιλική η σχέση. Πρόσχαρη κοπέλα, μου άρεσε.
Μετά από αυτή την παρέκβαση ας ξαναγυρίσουμε στην ταινία.
Σε λίγο καταφτάνει πάνοπλος ο γιος και τα κάνει γης μαδιάμ. Ζητάει να μάθει ποια ήταν εκείνη που πρόσβαλε τη γιαγιά του, που ήθελε τις φράουλες για να του φτιάξει τη γενέθλια τούρτα του.
Θα μάθει τελικά ποια ήταν αυτή που πρόσβαλε τη γιαγιά του, θα του το πει η ίδια, κοντά στο τέλος της ταινίας.
Πολύ αργά για να εκδικηθεί, την έχει ερωτευθεί, όπως και αυτή αυτόν.
Αλλά και η διπλανή ταμίας τα κατάφερε με τον πελάτη που «έκλεψε» από την Jagoda, ο οποίος αποδεικνύεται ότι είναι αστυνόμος, και έχει έλθει να διαπραγματευτεί με τον εγγονό που κρατάει ομήρους πελάτες, πωλητές και ταμίες. Κάποια στιγμή βέβαια θα τους αφήσει, και θα κρατήσει μόνο τη Jagoda.
Κολοκύθια όμηρο δηλαδή, θα τη φιλήσει, αν θυμάμαι καλά το κάνουν κιόλας… Παίζουν θέατρο στους αστυνομικούς που έχουν περικυκλώσει το σουπερμάρκετ ότι τάχα την κρατάει όμηρο.
Θα δούμε πολλά σπαρταριστά επεισόδια. Μου θύμισαν Κουστουρίτσα. Ο Κουστουρίτσα διάβασε το σενάριο, του άρεσε, είδε ότι ήταν λες και το είχε γράψει ο ίδιος, και προσφέρθηκε να γίνει ο παραγωγός της ταινίας.
Και πολλά από αυτά τα επεισόδια δεν ήταν μόνο σπαρταριστά, ήταν και σατιρικά.
Οι αστυνομικοί στη δημοκρατία δεν άλλαξαν τη νοοτροπία που είχαν την εποχή της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Σαν δεν ντρέπονται να καταναλώνουν αμερικάνικα προϊόντα (το σουπερμάρκετ είναι αμερικάνικο, όπως σε εμάς εδώ το lidl είναι γερμανικό), ξεχνάνε ότι πριν λίγα χρόνια οι αμερικάνοι τους βομβάρδιζαν.
Και πολλά άλλα.
Καιρό είχα γελάσω τόσο σε κωμωδία.
Το 6,4 που έχει στο ΙΜDb την αδικεί κατάφορα, έτσι τελικά, αντί να βάλω το 8 που είχα σκοπό, έβαλα 9.
No comments:
Post a Comment