Tarik Saleh, Κάιρο εμπιστευτικό (The Nile Hilton incident, 2017)

Tarik Saleh, Κάιρο εμπιστευτικό (The Nile Hilton incident, 2017)

 

  Με αφορμή την προβολή από σήμερα της ταινίας του «Η συνομωσία του Καΐρου».

  Για την οποία δεν θα γράψουμε.

  Και γιατί δεν θα γράψουμε;

  Διότι δεν την είδαμε.

  Και γιατί δεν την είδαμε;

  Διότι η δημοσιογραφική προβολή της ήταν στις 15 του Δεκέμβρη, του αγίου Ελευθερίου, και έπρεπε να πάω να ευχηθώ στο φίλο μου τον Λευτέρη.

  Και μια και δεν είδαμε την ταινία, να παραθέσουμε ένα σύνδεσμο στο Αθηνόραμα με μια συνέντευξη του Ταρίκ Σαλέ.

  Η ταινία είναι ένα αστυνομικό θρίλερ, όπως και η «Συνομωσία του Καΐρου».

  Τώρα δεν θα μιλήσω για την πρόσληψη αλλά για την σκηνοθετική πρόθεση.

  Ήταν άραγε στόχος του σκηνοθέτη να κάνει μια ταινία θρίλερ, που αναγκαστικά θα έπρεπε να την τοποθετήσει σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, ή έκανε το θρίλερ για να δείξει αυτό τον τόπο και αυτόν το χρόνο, με τα κακώς κείμενά του;

  Πιστεύω το δεύτερο.

  Κάιρο, 2011, παραμονές της λεγόμενης «Αραβικής άνοιξης» (εγώ τη λέω αραβικό μεσαίωνα. Η ανατροπή του Μουμπάρακ παρά λίγο να φέρει τους μουσουλμάνους αδελφούς στην εξουσία). Μια γυναίκα δολοφονείται.

  Ποιος τη σκότωσε;

  Σιγά σιγά θα ξετυλιχθεί το κουβάρι των αποκαλύψεων.

  Τραγουδίστρια, δούλευε και ως escort. Κατά τη διάρκεια της ερωτικής συνεύρεσης ένας φίλος της έπαιρνε φωτογραφίες και μετά εξεβίαζαν τους πελάτες.

  Κάποτε σκάλωσε η δουλειά.

  Ο πελάτης ήταν βουλευτής.

  Και έβαλε έναν άνθρωπο της ασφάλειας να τη σκοτώσει.

  Μια μαύρη καμαριέρα του ξενοδοχείου τον είδε.

  Θα την κυνηγήσουν.

  Ο αστυνομικός (τυπικό δείγμα του τίμιου αστυνομικού σε τέτοιου είδους ταινίες) θα της πει να φύγει από τη χώρα, δεν έχει κανένα μέλλον σ’ αυτήν. Πιο πριν αυτή πρόλαβε και σκότωσε το δολοφόνο της τραγουδίστριας πριν την σκοτώσει αυτός.

  Βέβαια το πώς βρέθηκε με ένα πιστόλι στο χέρι είναι ένα ερωτηματικό, αλλά δεν θα μας απασχολήσει.

  Αυτό που κυριαρχεί σε όλη την ταινία είναι η διαφθορά. Μια διαφθορά απίστευτου βαθμού στους κόλπους της αστυνομίας. Σε κάθε μπάζα παίρνουν αρκετοί μερτικό.

  Ένας απ’ αυτούς είναι και ο θείος του αστυνομικού.

  Μέσα στη διαδήλωση ο αστυνομικός βγάζει όπλο. -Θα με σκοτώσεις; του λέει ο θείος. Εμπρός, σκότωσέ με.  

  Ο θείος θα απομακρυνθεί ενώ τον αστυνομικό θα τον αρχίσουν στα κτυπήματα οι διαδηλωτές.

  -Δεν είναι όλοι ίδιοι, παρεμβαίνει ένας διαδηλωτής, και έτσι τον παρατάνε.

  Ναι, δεν είναι όλοι ίδιοι, έχω γράψει και εγώ σχετικά.

  Και ο βουλευτής;

  Η ποιητική δικαιοσύνη θα τιμωρήσει μόνο τον δολοφόνο, όχι τον ηθικό αυτουργό. Αυτοί συνήθως, υψηλά ιστάμενοι, είναι στο απυρόβλητο.