Book review, movie criticism

Friday, December 2, 2022

Ildikó Enyedi, Winter war (Teli Hadjarat, 1991)

Ildikó Enyedi, Winter war (Teli Hadjarat, 1991)

 


  Εν όψει της προβολής της ταινίας «Η ιστορίας της γυναίκας μου» (2021) την ερχόμενη Πέμπτη είπαμε να δούμε την Ildiko Enyedi πακέτο.

  Ο «Χειμερινός πόλεμος» είναι ένα εξαιρετικά ωραίο και εντελώς πρωτότυπο ντοκιμαντέρ, διαρκείας 38 λεπτών.

  Χωρίζεται σε επτά μέρη, όσες και οι ημέρες της εβδομάδας.

  Βλέπουμε τη Χαλιμά να μας τα ανακοινώνει, σαν παραμύθια.

  Κάθε μέρα και με διαφορετικό υλικό, που όμως έχουν κάτι ακόμη κοινό, πέρα από το θέμα του πολέμου: τα σχόλια στο ντοκιμαντερίστικο υλικό που παρουσιάζει η Enyedi, στο μεγαλύτερο μέρος του σκηνές μάχης, που είναι αποσπάσματα από το βιβλίο του Milan Fust, «All that I once was», ό,τι ήμουν κάποτε.

  Τα σχόλια τίθενται αντιστικτικά στην εικόνα. Καμιά φορά όμως και η ίδια η εικόνα εμπεριέχει τη δικιά της αντίστιξη. Βλέπουμε μέσα από το σκόπευτρο του όπλου απλούς πολίτες, αφρικανούς, μαύρους ή άραβες, ενώ κάποια στιγμή βλέπουμε και πυραμίδες και ιερογλυφικά.

  Το μήνυμα είναι σαφές: δεν κινδυνεύουν μόνο απλοί πολίτες, οι λεγόμενες παράπλευρες απώλειες (ένας πυρηνικός πόλεμος είναι ολοφάνερο ότι θα θίξει και αφρικανικές χώρες παρόλο που δεν θα έχουν άμεση εμπλοκή, με τη ραδιενέργεια που θα εκλυθεί) αλλά και πολιτισμικοί θησαυροί.  

  Είναι χιουμοριστικά τα πλάνα με τους πιγκουίνους που από μακριά μοιάζουν με ανθρώπους.

  Και τα ζώα έχουν ψυχή, και τα ζώα θα υποφέρουν.

  Ευτυχώς που τα τανκς δεν έχουν ψυχή, ενώ τα άλογα του ιππικού είχαν.

  Είναι κι αυτό μια «πρόοδος».

  Και μια και αναφερθήκαμε στους πιγκουίνους που μοιάζουν με ανθρώπους, να πω το ανέκδοτο (για όσους δεν το ξέρουν, είμαι αδιόρθωτος ανεκδοτάς).

  «Ήταν δύο Πόντιοι στον Βόρειο Πόλο και όπως περπατούσαν βρήκαν ένα ιγκλού με έναν Eσκιμώο.

–  Να σου πω ρε φίλε τον ρωτάει ο ένας, έχετε λευκές γυναίκες εδώ στον Βόρειο Πόλο;

– Ναι, απαντά ο Eσκιμώος.

– Μαύρες γυναίκες έχετε εδώ στον Βόρειο Πόλο; ρωτά ο δεύτερος πόντιος!

– Ναι έχουμε, απαντά πάλι ο Eσκιμώος.

– Έχετε γυναίκες που να είναι λευκές και μαύρες μαζί;

– Όχι δεν έχουμε, λέει ο Eσκιμώος.

– Και στα ’λεγα βρε μαλάκα…!!! Πιγκουίνο γαμ@#$με!!!

(Όσοι δεν καταλάβατε τι σημαίνουν τα @#$, μπορείτε να διαβάσετε το ανέκδοτο από τον σύνδεσμο όπου το βρήκα, γιατί δεν το καλοθυμόμουνα).

  Η προηγούμενη ανάρτησή μας ήταν για την ταινία «Ο ιππότης και το ρόδο», όμως ή προηγούμενη ταινία της Enyedi ήταν η πολυβραβευμένη «Ο εικοστός μου αιώνας» (1989), την οποία είδαμε πριν τέσσερα χρόνια.

 

No comments: