Ildikó Enyedi, The Knight and the rose (Rózsalovag, 1984)

Ildikó Enyedi, The Knight and the rose (Rózsalovag, 1984)

 

  Εν όψει της προβολής της ταινίας «Η ιστορίας της γυναίκας μου» (2021) την ερχόμενη Πέμπτη είπαμε να δούμε την Ildiko Enyedi πακέτο.

  Και ξεκινάμε με τη δεκαεπτάλεπτη ταινία της «Ο ιππότης και το ρόδο», την οποία γύρισε ως φοιτήτρια της Ακαδημίας Δράματος και Καλών Τεχνών.  

  Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι η μικρού μήκους ταινία μιας φοιτήτριας θα μου άρεσε τόσο πολύ.

  Χιούμορ και σασπένς, τα χαρακτηριστικά της.

  Ο «Ιππότης με το ρόδο» (είμαι σχεδόν σίγουρος ότι από την ομώνυμη όπερα του Ρίχαρντ Στράους είναι η μουσική υπόκρουση) είναι στην πραγματικότητα ένας καμακιάρης.

  Είναι με το αυτοκίνητό του όταν συναντάει τη μικρή, που έχει φύγει από το βενζινάδικό τους. Μήπως θέλει να την πάει κάπου, να μην περπατάει πεζή;

  Και αρχίζει ένας διάλογος ανάμεσά τους, που έχει πολύ πλάκα. Εν τάξει, δεν θέλει να ανέβει στο αμάξι, τότε να τη συνοδεύσει με τα πόδια.

  Κατεβαίνει από το αμάξι.

  Αυτή όμως φεύγει από το δρόμο και αρχίζει να ανεβαίνει το βουνό. Θα κόψει δρόμο για το σπίτι τους, του λέει.

  Την παίρνει από πίσω.

  -Μα σταμάτα λίγο, της λέει.

  Είναι ολοφάνερο ότι έχει κουραστεί.

  Είναι το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι, μόνο που δεν είναι αυτός η γάτα αλλά η μικρή. Παίζει μαζί του.

  Ένα αεροπλάνο που περνάει από πάνω τους σίγουρα δεν ήταν παραγγελιά, αλλά η κάμερα της Enyedi δεν θα το έχανε.

  Ξαφνικά τον βλέπουμε να πιάνει την καρδιά του και να σωριάζεται κάτω. Όμως σηκώνει το κεφάλι του πότε πότε και κοιτάζει τη μικρή που έχει σταματήσει. Μάλλον κάνει ότι τον έχει πιάσει η καρδιά του, για να τον πλησιάσει. Όμως αυτή δεν τσιμπάει.

  Αφού του ρίχνει ένα γερό βρισίδι του λέει «Φεύγω, γεια».

  Και φεύγει.

  Μου άρεσε πάρα πολύ αυτή η ταινιούλα.