Ding Yinnan, Zhou Enlai (1992)

Ding Yinnan, Zhou Enlai (1992)

 

  Μου αρέσουν οι βιογραφίες.

  Κυρίως βέβαια λογοτεχνών.

  Ακολουθούν οι υπόλοιποι.

  Ο Ding Yinnan έχει γυρίσει βιογραφικές ταινίες. Έχουμε δει τη βιογραφική ταινία του «Λου Σουν». Σειρά έχει σήμερα η βιογραφία του Zhou Enlai.

  Κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης, 1966-1976 (Αντιγράφω από το IMDb)

«…προστάτεψε πολλούς παλιούς επαναστάτες από το να διωχθούν, και διατήρησε τη χώρα σε κανονικές διπλωματικές σχέσεις με τον κόσμο».

  Τον βλέπουμε να υποδέχεται τον Νίξον στο αεροδρόμιο, σε ντοκιμαντερίστικο πλάνο.

  Βλέπουμε πώς οργανώνει την υποδοχή του για να μείνει ευχαριστημένος, να ακούσει μουσική που ξέρει ότι του αρέσει.

  Σε ένα πλάνο τον βλέπουμε να αγκαλιάζει έναν παλιό συναγωνιστή που γύρισε από την επαρχία όπου τον είχαν στείλει για «αναμόρφωση», και με δάκρυα στα μάτια να λέει ότι λυπάται που δεν μπόρεσε να προστατέψει τους συναγωνιστές του.

  Αυτό το άκουσα από τον Γιώργο το Βέη.

  Υπήρξαν άτομα που καταδικάστηκαν σε θάνατο σαν αντεπαναστάτες.

  Άλλοι άδικα, άλλοι χωρίς να είναι το αδίκημά τους τόσο σοβαρό.

  Πριν υποβληθεί ο κατάλογος των καταδικασμένων στον Μάο, έπρεπε να τον δει πρώτα ο πρωθυπουργός.

  Αφού διέγραφε πάρα πολλά ονόματα τον πήγαινε στον Μάο.

  Ο Μάο ωρυόταν που είχε διαγράψει τόσους πολλούς, όμως στο τέλος υπέγραφε.

  Έσωσε έτσι τη ζωή πολλών ανθρώπων.

  Πάντα κοντά στον λαό ο Τζόου.

  Πιο χαρακτηριστικά, τον βλέπουμε να πηγαίνει στις πληγείσες περιοχές από το σεισμό του 1966, να ενθαρρύνει τους σεισμοπαθείς και να δίνει οδηγίες για να τους προσφέρουν βοήθεια.

  Τώρα  κοίταξα το ελληνικό λήμμα της βικιπαίδειας, ανακριβές αυτό που γράφει ότι «ήταν ο ιθύνων νους της Πολιτιστικής Επανάστασης». Το αγγλικό λήμμα όχι μόνο είναι πιο εκτενές, αλλά και πιο ακριβές σε σχέση με το ρόλο του στην Πολιτιστική Επανάσταση.

  Ήταν ο πιο αγαπητός στο λαό. Και η ταινία αντανακλά αυτή την αγάπη του κόσμου με το να αναφέρεται σε ένα μεγάλο μέρος της στο τέλος στην συγκίνηση που προκάλεσε η αρρώστια του, καρκίνος της ουροδόχου κύστης, και που ένα χρόνο μετά τον οδήγησε στο θάνατο. Στην κηδεία του υπήρξε λαοπλημμύρα.  

  Όσοι διαβάσετε αυτή την ανάρτηση, θα ήθελα να διαβάσετε και την ανάρτησή μου για την ταινία «Η ιστορία του Τζόου Ενλάι».