Ανδρέας Εμπειρίκος, Ο μέγας Ανατολικός

Ανδρέας Εμπειρίκος, Ο μέγας Ανατολικός, Άγρα 1990, σελ. 322

 

  Είναι κάποια πολύτομα βιβλία των οποίων δεν είχα ποτέ σκοπό να διαβάσω όλους τους τόμους, με μια εξαίρεση. Διάβασα τον πρώτο τόμο του «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο» του Προυστ πριν χρόνια. Καθώς τον διάβαζε πρόσφατα ο φίλος μου ο Κορακιανίτης με στόχο να διαβάσει όλους τους τόμους είπα να τους διαβάσω κι εγώ. Ξαναδιάβασα καμιά πενηνταριά σελίδες από τον πρώτο τόμο και σταμάτησα. Αφενός έμπαιναν άλλες προτεραιότητες, η ανάγνωση και των έξι τόμων θα μου έτρωγε πάρα πολύ χρόνο, και αφετέρου το έργο του Προυστ, όπως και όλων των μοντερνιστών, είναι περισσότερο ύφος παρά στόρι. Αν διαβάσεις ένα τόμο είναι σαν να τους διάβασες όλους-σχεδόν.

  Η φίλη και γραμματέας του εκδότη μου μας μιλούσε με ενθουσιασμό για τις «Πενήντα αποχρώσεις του γκρι». Είπα να διαβάσω τον πρώτο τόμο από «επαγγελματική» υποχρέωση (είμαι φιλόλογος με διδακτορικό στις αφηγηματικές τεχνικές). Τους άλλους δυο τόμους δεν θα τους διάβαζα, όμως είδα τις κινηματογραφικές τους μεταφορές για τις οποίες ενδιαφερόταν διακαώς μια φίλη.

  Το ίδιο και με τον «Μέγα Ανατολικό». Δεν είχα καμιά διάθεση να διαβάσω και τους οκτώ τόμους, όμως ήθελα να διαβάσω τον πρώτο. Το ένιωθα σαν εκκρεμότητα, και τώρα αποφάσισα να τον διαβάσω.

  Το συγκριτολογικό μου ένστικτο με οδηγεί να τον συγκρίνω με τις «Πενήντα αποχρώσεις του γκρι».

  Οι πενήντα αποχρώσεις γράφηκαν από γυναίκα. Είναι ένα ερωτικό μυθιστόρημα για γυναίκες, με τολμηρές σκηνές, πάρα πολλές σαδομαζοχιστικές, που όμως πρωταγωνιστεί σ’ αυτές ένα ζευγάρι, ερωτευμένο, με σχέση βέβαια που περνάει διάφορους κλυδωνισμούς. Στον τέλος όμως θα παντρευτούν και θα κάνουν παιδιά.

  Ο έρωτας τον οποίο βλέπουμε στις πενήντα αποχρώσεις, έστω και σαν άλλοθι, δεν υπάρχει στον «Μέγα Ανατολικό», τουλάχιστον στον πρώτο τόμο. Σ’ αυτόν κυριαρχεί καθαρά το σεξ. Σεξ, με όλες τις φυλές του Ισραήλ που βρίσκονται πάνω στο πλοίο.

  Και δεν είναι μόνο αυτό. Φυσιολογικό σεξ θα δούμε νομίζω μόνο μια φορά αν δεν κάνω λάθος. Δυο φορές θα δούμε πρωκτικό σεξ. Τις υπόλοιπες φορές, και δεν είναι και λίγες, θα δούμε πεολειχία και - να μην ψάχνω τώρα πώς λένε το γλειφομούνι στην καθαρεύουσα. Σ’ αυτά χύνεται άφθονο σπέρμα και κολπικό υγρό, λες και τρέχουν από κάνουλα βενζινάδικου.

  Όμως δεν είναι μόνο αυτό. Το θηλυκό στο ζευγάρι τις περισσότερες φορές είναι μια κοπελίτσα γύρω στα δέκα χρόνια. Μάλιστα μια την «εκπαίδευσε» στο σεξ ο πατέρας της. Τα περισσότερα από τα μικρά αυτά θηλυκά είναι περπατημένα στο σεξ, δεν είναι άβγαλτα.

  «…εκτός που αγαπώ ιδιαιτέρως τα πολύ νέα κοριτσάκια…».

  Η Φλόσσυ είναι δωδεκάμισι χρονών.

  Αναρωτιέμαι αν ο Εμπειρίκος «εξυψώνει» (ας μην ξεχνάμε ότι εργάστηκε ως ψυχαναλυτής) παιδοφιλικές φαντασιώσεις του καταγράφοντάς τις στο χαρτί. Πάλι καλά που είναι ετεροφυλόφιλες.

  Από περιέργεια διάβασα κάτι από τις τελευταίες σελίδες του τελευταίου τόμου, θέλοντας κατ’ αρχήν να δω αν ο Μέγας Ανατολικός έφτασε στον προορισμό του, στην Αμερική, ή βυθίστηκε όπως ο Τιτανικός, καθώς ήταν κι αυτός στο παρθενικό του ταξίδι. Όχι, μετά από επτά τόμους, στον όγδοο έφτασε στον προορισμό του.

  «Α, αφήστε την πούτσα σας μπροστά στα χείλη μου, να σας τη γλείψω λίγη ώρα, και έπειτα… αν θέ… θέλετε, γαμήστε με μέσα στο στόμα μου, να… να πιω το ψω… ψωλόχυμά σας…» (8^ος τόμος, σελ. 174).

  Σε τέτοιο στυλ κινούνται και οι σεξουαλικές σκηνές του πρώτου τόμου, δεν χρειάζεται να παραθέσω και από εκεί ανάλογα αποσπάσματα.

  Μα είναι δυνατόν όλες αυτές οι σεξουαλικές σκηνές να συμβούν μέσα στο πλοίο;

  Όχι, κάποιες τοποθετούνται σε άλλους χώρους, και τις διαβάζουμε σαν εξιστόρηση σε κάποιον ή σαν αναπόληση.

  Να το πούμε και αυτό, μια από τις γυναίκες το κάνει με το σκύλο της.

  Ακόμη, ένας υπνωτιστής πηδάει μια κοπέλα αφού την υπνωτίσει πρώτα.

  Όμως να παραθέσουμε αποσπάσματα και από τον πρώτο τόμο.

  «Η μαλακία, δεν είναι, βέβαια, η κυριωτέρα, ούτε η σπουδαιοτέρα έδρα τού τεραστίου αδάμαντος που ονομάζεται Έρως, είναι όμως, οπωσδήποτε, μια έδρα του αναπόσπαστη, ένα φαινόμενον ερωτικό ουχί άνευ σημασίας και χρησιμότητος. Φαντάσου, φίλε μου, τι θα γινόταν, αν τα παιδιά και όχι σπάνια και ωρισμένοι ενηλικιωμένοι άνθρωποι, στερούμενοι για τον ένα ή τον άλλο λόγο της δυνατότητος να ολοκληρώσουν πλήρεις ερωτικάς συμπράξεις με άλλα άτομα, οσάκις τα επιθυμούν, φαντάσου, φίλε μου, τι θα γινόταν, αν δεν είχαν την διέξοδον της μαλακίας. Τότε θα τρελλαινόντουσαν, τότε θα αρρώσταιναν, και όχι όπως τους λέγουν, μαζί με αυτόν τον βλάκα τον Τισσώ, γονείς, παιδαγωγοί, γιατροί και δάσκαλοι, ότι θα τρελλαθούν ή θα αρρωστήσουν, σωματικώς και ψυχικώς, μαλακιζόμενοι».

  Έτσι ακριβός, αγαπημένη ατάκα αγαπημένης φίλης.

  Θυμάμαι που διάβασα σε ένα από τα βιβλία ψυχολογίας που μετάφρασα, ότι μια γυναίκα έπασχε από νεύρωση. Ο γιατρός κατάλαβε πού βρισκόταν το πρόβλημα, δεν είχε σεξουαλική ζωή, και πουριτανή καθώς ήταν δεν αυνανιζόταν. Της συνέστησε λοιπόν να κάνει πολύ ώρα ντουζ με το τηλέφωνο κάτω στο μουνί της (μετά από αυτά που γράφει ο Εμπειρίκος, να μην κάθομαι τώρα να γράφω αιδοίο). Υπολόγισε ότι θα συνέβαινε αυτό που πράγματι συνέβη: ένιωθε οργασμούς. Το αποτέλεσμα ήταν να εξαφανιστούν τα νευρωσικά της συμπτώματα.

  Εκτιμούσα τον Ασκητή μέχρι που τον άκουσα σε βίντεο στο youtube να λέει τη μαλακία, ότι δεν πρέπει να τραβάμε μαλακία, γιατί έτσι σταματάμε να ψάχνουμε για σεξουαλικό σύντροφο. Την απάντηση τη δίνει εύστοχα ο Εμπειρίκος στο απόσπασμα που παρέθεσα: «Φαντάσου, φίλε μου, τι θα γινόταν, αν τα παιδιά και όχι σπάνια και ωρισμένοι ενηλικιωμένοι άνθρωποι, στερούμενοι για τον ένα ή τον άλλο λόγο της δυνατότητος να ολοκληρώσουν πλήρεις ερωτικάς συμπράξεις με άλλα άτομα, οσάκις τα επιθυμούν, φαντάσου, φίλε μου, τι θα γινόταν, αν δεν είχαν την διέξοδον της μαλακίας. Τότε θα τρελλαινόντουσαν, τότε θα αρρώσταιναν, και όχι όπως τους λέγουν, μαζί με αυτόν τον βλάκα τον Τισσώ, γονείς, παιδαγωγοί, γιατροί και δάσκαλοι, ότι θα τρελλαθούν ή θα αρρωστήσουν, σωματικώς και ψυχικώς, μαλακιζόμενοι».

  Δυστυχώς τα λένε και οι θρησκείες, ας μην επεκταθώ περισσότερο.

  «Αχ, μα γιατί βογγάει έτσι; Ηρώτησε εκ νέου η κατάπληκτος παιδίσκη, κοιτάζουσα με φλογεράν περιέργειαν τον τρίβοντα τον ερωτικό σωλήνα του ναυτικόν».

  Τώρα είναι η «κατάπληκτος παιδίσκη» (αν θυμάμαι καλά αργότερα θα τρίψει κι αυτή έναν τέτοιον ερωτικό σωλήνα), όμως σε άλλες σκηνές είναι μια μεγάλη γυναίκα που παρακολουθεί με ζήλεια ερωτικές σκηνές (όχι ερωτικές περιπτύξεις, ή γλειφομούνι θα δούμε ή blow job) και κάποια στιγμή θα αρχίσει να αυνανίζεται και αυτή.  

  Κάτι ακόμη που με εξέπληξε: βρήκα πάρα πολλούς ιαμβικούς δεκαπεντασύλλαβους, και μάλιστα σε ένα κείμενο γραμμένο στην καθαρεύουσα. Έλεγα να τους παραθέσω όλους, αλλά δεν θέλω να χάνω περισσότερο χρόνο μ’ αυτό το βιβλίο. Θα παραθέσω μόνο τους πέντε πρώτους που έπεσαν στην αντίληψή μου.

  Με όλα της τα θέλγητρα και το γλυκύ μουνί της

  Εξέλθει από τον κόλπον του ένα ογκώδες πέος

  Που προκαλούσε εις αυτόν η θέα του μουνιού της

  Με κάτι ρώγες τραγανές και όμοιες στο χρώμα

  Με ακάλυπτον τον κώλον της και άκρως τουρλωμένον

  Αναρωτιόμουνα πόσες επανεκδόσεις έχει κάνει άραγε ο «Μεγάλος Ανατολικός» αλλά δεν μπόρεσα να βρω.