Roschdy Zem, Οι δικοί μου (Les miens, 2022)
Εξακολουθεί να παίζεται, δεύτερη εβδομάδα, στους κινηματογράφους
Αφού είδαμε τον Ροσντί Ζεμ ως πρωταγωνιστή στην ταινία «Τα παιδιά των άλλων», τον βλέπουμε και ως σκηνοθέτη στην ταινία «Οι δικοί μου». (Παρεμπιπτόντως είδαμε και τον Rachid Buchareb, ένα σκηνοθέτη του οποίου έχουμε δει τις περισσότερες ταινίες)
Οι «δικοί» του δεν είναι οι κολλητοί του (έλα, δικέ μου) αλλά η οικογένειά του.
Τσακώνονται συνέχεια. Αυτοί οι διαπληκτισμοί μου θύμισαν τον ιρανικό κινηματογράφο, όπου τους βλέπουμε αρκετά συχνά, ως επίδραση του προεπαναστατικού luti (ταινίες με τον ματσό καυγατζή ήρωα). Στο μυαλό μου έρχονται οι ταινίες του Σαΐντ Ρουσταγί, οι οποίες προβλήθηκαν και στις ελληνικές αίθουσες, με τελευταία την «Η Λεϊλά και τα αδέλφια της» (Παρεμπιπτόντως, στην ταινία του Ζεμ άκουσα ότι Λεϊλά σημαίνει νύχτα). Οι τσακωμοί, τόσο οι κινηματογραφικοί όσο και αυτοί στην πραγματική ζωή, με κουράζουν. Όμως αυτό είναι το κεντρικό θέμα της ταινίας.
Ο Μουσά είναι μια εξαίρεση στην οικογένεια. Είναι ήπιος χαρακτήρας, σε αντίθεση με τους άλλους. Περνάει και λούκι, η μαροκινή δεύτερη σύζυγός του, που έχει πάει στην Καζαμπλάνκα, δεν απαντάει στα τηλεφωνήματά του. Θέλει να χωρίσουν.
Ο Μουσά πέφτει και κτυπάει στο κεφάλι. Δεν πέφτει σε κώμα, αλλά βρίσκεται σε μια κατάσταση συνεχούς υπνηλίας.
Μα μπορεί να θεραπευτεί με ακτινοβολίες λέιζερ.
Να τον ακτινοβολήσουν.
Τον ακτινοβολούν.
Και περνάει στο άλλο άκρο. Όχι μόνο του φεύγει η υπνηλία αλλά γίνεται φοβερός καβγατζής.
Θα μείνει έτσι;
Για μαντέψτε;
Πηγαίνετε να δείτε την ταινία, για να δείτε αν μαντέψατε σωστά.
Περιέργως το IMDb χαρακτηρίζει την ταινία μόνο ως δράμα, ενώ εγώ εδώ βρήκα και κάποιες κωμικές πινελιές. Ο γιος του δεν πιστεύει ότι η γη είναι σφαιρική.
Μπορεί όμως να οφείλεται και σε διαφορά κουλτούρας. Είναι άραβες, μουσουλμάνοι, και μάλλον θα υπάρχουν μουσουλμάνοι που το πιστεύουν. Υπάρχει ένα βίντεο στο youtube που ένας μουσουλμάνος ιερωμένος, «αποδεικνύει» με αποσπάσματα από το Κοράνι, ότι η γη δεν είναι σφαιρική αλλά επίπεδη. Ψάχνω με αναζήτηση να το βρω και καράφλιασα. Πατήστε πάνω σε αυτόν τον σύνδεσμο για να καραφλιάσετε κι εσείς.
Και θυμήθηκα.
Παραμονής της Παναγίας (μεγάλη η χάρη της, σήμερα που κάνω την ανάρτηση, Χρόνια Πολλά στις εορτάζουσες και στους εορτάζοντες-τις γυναίκες τις βάζω πάντα πρώτες, και όχι γιατί είναι πιο πολλές σήμερα), έχω πάει με τη μητέρα μου στον εσπερινό της Παναγίας της Φανερωμένης (είναι σε ένα βουνό, μετά τον Άγιο Νικόλαο). Είμαι μαθητής τρίτης γυμνασίου.
Πιάνω κουβέντα με ένα νεαρό. Κυλάει ομαλά η συζήτηση, μέχρι που είπε κάτι που με έκανε να μείνω με ανοικτό το στόμα: «Και να σκεφτείς ότι υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι η γη είναι σφαιρική».
Ο γιος αυτός πιστεύει και σε μια ακόμη θεωρία: ότι η δήθεν προσελήνωση δεν έγινε ποτέ, αυτό που είδαμε στις τηλεοράσεις γυρίστηκε σε στούντιο.
No comments:
Post a Comment