Milos Forman, Φωτιά, πυροσβέστες (Hoří, Má Panenko, 1967)

 

Milos Forman, Φωτιά, πυροσβέστες (Hoří, Má Panenko, 1967)

 

  Φωτιά, κούκλα μου, ο τσέχικος τίτλος της ταινίας. Νομίζω καλύτερος από τον αγγλικό, The firemen’s ball.

  Πρόκειται για μια ξεκαρδιστική κωμωδία, και βέβαια σατιρική.

  Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος το εθελοντικό σώμα πυροσβεστών της μικρής πόλης δίνει τον ετήσιο χορό του. Φέτος όμως, όταν πληροφορήθηκαν πως ο πρώην αρχηγός του σώματος, ογδονταπεντάρης τώρα πια, πάσχει από καρκίνο (ο ίδιος δεν το ξέρει, οι γιατροί δεν του το είπαν) αποφασίζουν να του κάνουν ένα δώρο.

  Δίνεται ο χορός, όμως όλα πάνε στραβά, με αποτέλεσμα να βλέπουμε ξεκαρδιστικά επεισόδια.

  Και βέβαια πρόκειται για σατιρική κωμωδία, όπως και οι δυο άλλες κωμωδίες που είδαμε του Φόρμαν, τη «Φυγή» και τους «Έρωτες μιας ξανθιάς».

  Όλοι κλέβουν. Πάνω σ’ αυτό θα δούμε ξεκαρδιστικά επεισόδια.

  Οι πυροσβέστες αποφασίζουν να κάνουν καλλιστεία. Επιλέγουν απ’ αυτές που χορεύουν τις πιο όμορφες. Και βέβαια απώτερος στόχος τους είναι να κάνουν μάτι τις κοπέλες. Τα επεισόδια που θα ακολουθήσουν με βάση αυτά τα καλλιστεία είναι από τα πιο ξεκαρδιστικά της ταινίας.

  Και σαν να μην έφτανε αυτό, κάπου εκεί κοντά ξεσπάει πυρκαγιά. Όμως να μην κοπεί εντελώς το πάρτι, πριν κατακάψει τα πάντα η φωτιά και επιστρέψουν στην αίθουσα χορού θα κουβαλήσουν ποτά και μεζέδες μπροστά στο καιγόμενο κτίριο, ενώ οι νέοι πυροσβέστες αγωνίζονται να τη σβήσουν.

  Πρόκειται για μια από τις πιο ξεκαρδιστικές κωμωδίες που έχω δει. Μπορεί η βαθμολογία της στο IMDb, να είναι ήδη μεγάλη, 7,4, όμως εμένα δεν με ικανοποίησε και έβαλα 9.

  Δεν ξέρω γιατί ο Φόρμαν, μεγαλώνοντας σοβάρεψε. Θα κοιτάξω να δω όλες τις κωμωδίες, του, που τις γύρισε στα νιάτα του.

Amir Amini, Riccardo (1968)

 

Amir Amini, Riccardo (1968)

 

  Πρόκειται για μια από τις καλύτερες ταινίες film farsi, αφού το imvbox.com την έχει σε αποκαταστημένη έκδοση, και μάλιστα με υπότιτλους, πράγμα σπάνιο για τις ταινίες film farsi, όπως ονομάστηκαν οι ιρανικές εμπορικές ταινίες της προεπαναστατικής περιόδου.

  Βλέπουμε τους τρεις φίλους παιδάκια, ορφανούς. Ένας πλούσιος τους βοηθάει, πουλάνε πράγματα στους δρόμους.

  Στη συνέχεια τους βλέπουμε μεγάλους, πάντα φίλους.

  Οι δυο έχουν τις φιλενάδες τους, ο τρίτος, λίγο παλαβούτσικος, δεν έχει. Αλλά θα αποκτήσει, μια κοπέλα που είναι φίλη του Ρικάρντο, ενός επαγγελματία δολοφόνου που έχει προσληφθεί για να αναλάβει τη δολοφονία ενός επιχειρηματία, που μια επιχείρηση που σχεδιάζει μπαίνει εμπόδιο στα σχέδια κάποιων.

  Και ο οποίος του μοιάζει πάρα πολύ.

  Αυτή η ομοιότητα θα γίνει αιτία για να προκληθούν πολλά κωμικά επεισόδια, και βέβαια να ανατραπούν τα σχέδια του επαγγελματία δολοφόνου ο οποίος τελικά θα συλληφθεί (αυτό δεν είναι σπόιλερ).

  Η ταινία τελειώνει με τριπλό happy end.

  Τρεις γάμους.

  Δεν μου αρέσουν ιδιαίτερα οι αστυνομικές ταινίες, όμως και την πιο κακή θα τη δω ευχάριστα, αντίθετα με τις κωμωδίες που βρίσκονται στην κορυφή των προτιμήσεών μου, όταν είναι κακές.

  Μια αστυνομική κωμωδία με πολλά κωμικά στοιχεία μου αρέσει πολύ, όπως ο «Ντετέκτιβ Μονκ» που είδα χθες.

Vittorio de Sicca, Θαύμα στο Μιλάνο (Miracolo a milano, 1951)

 

Vittorio de Sicca, Θαύμα στο Μιλάνο (Miracolo a milano, 1951)

 

  Τι να κάνουμε, μου αρέσουν οι κωμωδίες, είναι στην κορυφή της λίστας των προτιμήσεών μου, και γι’ αυτό θα πω ότι το «Θαύμα στο Μιλάνο» είναι η καλύτερη από τις ταινίες του ντε Σίκα που έχω δει μέχρι τώρα, και που θα δω ακόμη, φαντάζομαι.

  Η ταινία χωρίζεται σε δύο μέρη, όχι μόνο νοηματικά αλλά και εσωτερικά. Το πρώτο μισό είναι τα πενήντα πρώτα λεπτά.

  Αυτό το μισό είναι ένας ιταλικός νεορεαλισμός.

  Η γειτονιά των καταφρονημένων, ένα «Dodesukaden» μεταφερμένο στην Ιταλία.

  Σε έναν εκτεταμένο ακάλυπτο χώρο έχουν στήσει τις παράγκες τους άστεγοι. Ο νεαρός Τοτό, που έκθετος, όταν πέθανε η καλή γυναικούλα που τον βρήκε μέσα στα λάχανα βρέθηκε σε ορφανοτροφείο και μετά στο δρόμο, είναι ο άτυπος ηγέτης όλων αυτών. Είναι ένας εξαιρετικά καλοκάγαθος νεαρός, όλοι τον εμπιστεύονται.

  Με δική του πρωτοβουλία φτιάχνουν κι άλλες παράγκες για καινούριους άστεγους που θα έλθουν.

  Αλλά ο χώρος αυτός είναι ιδιοκτησία. Ο επίδοξος αγοραστής δεν θα τον αγοράσει όταν βλέπει τη μάζωξη αυτών των φουκαράδων. Θα σπεύσει όμως να τον αγοράσει όταν ένα καρφί από τους άστεγους θα του αποκαλύψει ότι βρέθηκε πετρέλαιο.

  Και θα επιχειρήσει να τους διώξει.

  Και περνάμε στο δεύτερο μέρος της ταινίας, που γίνεται ένας μαγικός νεορεαλισμός, που προσφέρει ακατάσχετο γέλιο.

  Η μητέρα του νεαρού έρχεται από τον άλλο κόσμο, του δίνει ένα περιστέρι (η τρίτη ταινία που βλέπω με περιστέρια, μέσα σε μια βδομάδα), με το οποίο κάνει θαύματα.

 Τι να πρωτοθυμηθώ από τα πάμπολλα χιουμοριστικά επεισόδια; Τον άστεγο που ζητάει να ψηλώσει, τον άλλο που ζητάει κάμποσα εκατομμύρια;

  Τα πιο σπαρταριστά είναι αυτά με τους αστυνομικούς, που προσπαθούν να τους διώξουν.

  Και βέβαια υπάρχει και το ειδύλλιο, ανάμεσα στην κοπέλα και το νεαρό.

  Σας συνιστώ ολόθερμα να δείτε την ταινία (ιαμβικός δεκαπεντασύλλαβος).

  Η βαθμολογία της στο IMDb είναι 7,6.

  Εγώ έβαλα 9.

  Είπαμε, οι ειδολογικές μου προτιμήσεις.

  Προγραμματίσθηκε από το Στούντιο να προβληθεί στις 15 Αυγούστου, της Παναγίας.