Bahman Maghsoudlou, Abbas Kiarostami, A report (2013)

Bahman Maghsoudlou, Abbas Kiarostami, A report (2013)

 

  Είναι το τρίτο ντοκιμαντέρ που βλέπουμε για τον Αμπάς Κιαροσταμί, μετά το «Kiarostami and His Missing Cane» (2019) του Sani Mahmoud Reza, που προβλήθηκε στη διαδικτυακή πλατφόρμα, λόγω κορονοϊού, του φεστιβάλ Ιεράπετρας πέρυσι το καλοκαίρι, και το «Taste of Shirin» (2008) της Hamideh Razavi. Μετά τα ντοκιμαντέρ που είδα για τον Ταρκόφσκι και που μου άρεσαν πολύ, αλλά και κάποια άλλα ντοκιμαντέρ, λέω να βλέπω πιο συστηματικά ντοκιμαντέρ, και ειδικά όταν έχουν ως θέμα σκηνοθέτες ή ηθοποιούς.

  Η ταινία του Μαγσουντλού αναφέρεται στο σύνολο του έργου του Κιαροσταμί (αυτή είναι η σωστή προφορά), αλλά δίπλα στο όνομα του σκηνοθέτη έχει κολλήσει και το όνομα της ταινίας του «A report», γιατί σ’ αυτήν αφιερώνει περισσότερο χρόνο, παίρνοντας μάλιστα συνέντευξη, μετά από χρόνια, από τους δυο πρωταγωνιστές της ταινίας, αλλά και από τον ίδιο τον Κιαροσταμί ο οποίος μιλάει ειδικά για αυτήν. Τον είδαμε επίσης στην απονομή του Χρυσού Φοίνικα για την ταινία του «Η γεύση του κερασιού», να ευχαριστεί στα γαλλικά. Δίπλα του ήταν η Κατρίν Ντενέβ, ενώ για λίγα δευτερόλεπτα η κάμερα έδειξε και τον Κουστουρίτσα.  

  Ο Κιαροσταμί με «μύησε» στον ιρανικό κινηματογράφο, και έγινα φαν του. Έχω δει, εδώ και χρόνια, όλες του τις ταινίες. Με συγκίνηση τις έφερα πάλι στο μυαλό μου καθώς είδα πλάνα από όλες τους. Σαν ιντερμέτζα παρενέβαλε ο Μαγσουντλού πλάνα από την ταινία του «Σιρίν», στην οποία βλέπουμε απλά τους θεατές, όλοι τους άτομα του κινηματογράφου, να παρακολουθούν, υποτίθεται, την ταινία «Σιρίν», πάνω στην κλασική ιρανική ιστορία «Σιρίν και Φαρχάντ».

  Γιατί υποτίθεται;

  Γιατί πρόσφατα είδαμε το ντοκιμαντέρ της Hamideh Razavi «Taste of Shirin (The making of Shirin», 2008 και είδαμε πώς ακριβώς γυρίστηκε.

  Τελικά και ο Κιαροσταμί έχει πρόβλημα με το καθεστώς, όχι βέβαια στον ίδιο βαθμό με τον Παναχί και τον Μαχμαλμπάφ. Τον ακούσαμε στις Κάννες να λέει: «Η κυβέρνηση έχει πρόβλημα με τους ανεξάρτητους σκηνοθέτες… υπάρχουν προφανείς λόγοι που δεν επιδοκιμάζουν τις ταινίες μου. Επειδή η δουλειά μου είναι καλοδεχούμενη στη Δύση νομίζουν ότι έχω κρυφούς δεσμούς με τις αρχές».

  Ακούγεται ολότελα κουφό.