Choe Dong-Joon Si-Ma Ke, Love of the white snake (真白神传 1978)

Choe Dong-Joon Si-Ma Ke, Love of the white snake (真白神传

1978)

 

  «Η αληθινή ιστορία της λευκής θεάς» είναι ο κινέζικος τίτλος της ταινίας. Η «Λευκή θεά» μεταφράζεται συνήθως ως «άσπρο φίδι», αφού η πραγματική μορφή της είναι μορφή φιδιού. Μπορεί όμως και μεταμορφώνεται σε γυναίκα.  

  Όντως είναι η αυθεντική ιστορία, όπως τη θυμάμαι από το αναγνωστικό που τη διάβασα.

  Τον ερωτεύεται. Την ερωτεύεται. Παντρεύονται. Του δίνει χρήματα, ανοίγει δικό του μαγαζί που πουλάει βότανα. Τόσο αυτός όσο και αυτή ξέρουν αρκετά για τα βότανα.

  Όμως ο κακός καλόγερος Φα Χάι καραδοκεί. Είναι απ’ αυτούς που κυνηγάνε τους δαίμονες. Θα ενημερώσει τον Σου Σιάν, για να βεβαιωθεί δεν έχει παρά να βάλει τη γυναίκα του να πιει κρασί.

  Ο Σου Σιάν παροτρύνει την γυναίκα του να πιει κρασί. Αυτή αρνείται, γιατί ξέρει ότι θα καταστρέψει τη μεταμόρφωσή της και θα την επαναφέρει στη μορφή του φιδιού. Αυτός επιμένει. Αγανακτισμένη, πίνει το ποτήρι άσπρο πάτο.

  Νοιώθει αδιαθεσία. Πηγαίνει να ξαπλώσει στο κρεβάτι. Έρχεται σε λίγο ο Σου Σιαν και στη θέση της βλέπει ένα φίδι. Πέφτει νεκρός από τον τρόμο του.

  Η Σου Σιάν τρέχει σε ένα μακρινό βουνό για να κλέψει ένα βότανο που θα τον επαναφέρει στη ζωή. Θα την συλλάβουν, μιλάει για τον νεκρό αγαπημένο της σύζυγο, ο αρχηγός συγκινείται, την αφήνει να φύγει με το βότανο.

  Επαναφέρει στη ζωή τον σύζυγό της. Για να τον παραπλανήσει πετάει το σάλι της σε ένα δένδρο έξω από το παράθυρο. Αυτό μεταμορφώνεται σε φίδι. Το βλέπει, τρομάζει, αυτή τον καθησυχάζει. Αυτός είναι ο όφις που είδε. Είναι «οικουρός όφις», προστατεύει το σπίτι.

  Η γυναίκα είναι έγκυος ενός μηνός όταν ο Φα Χάι, απαγάγει τον Xu Xian και τον κλείνει σε ένα μοναστήρι. Μάταια αυτός παρακαλεί. Η γυναίκα με την αδελφή της έρχονται να τον ελευθερώσουν. Δημιουργούν μια τεράστια πλημμύρα.

  Γιορτάζουν τη γέννηση του μωρού. Πλακώνει όχι ο Φα Χάι αλλά ο γούμενος του μοναστηριού. Δεν επιτρέπεται να συζήσει με άνθρωπο της λέει, είναι διαφορετικός ο κόσμος των δαιμόνων από τον κόσμο των ανθρώπων. Θα φυλακισθεί στο μοναστήρι, για το κακό που προκάλεσε με τη πλημμύρα.

  Παρακαλεί την αδελφή της να φροντίσει το μωρό.

  Χρόνια αργότερα θα δούμε τον πατέρα να πηγαίνει το γιο του στο μοναστήρι, να του δείξει πού είναι φυλακισμένη η μητέρα του.

  Μου άρεσε πολύ η ταινία, όχι μόνο για το romance αλλά και για το διάσπαρτο χιούμορ της.

  Μπα, που θα τον έχει ολόκληρο η αδελφή της, αφού μαζί τον είδαν.

  Συμφωνούν, τρεις μέρες εγώ και τις υπόλοιπες εσύ.

  Σίγουρα αυτός που σύνθεσε το μύθο δεν θα ήταν και πολύ θρήσκος. Μα να είναι οι δαίμονες οι καλοί και οι καλόγεροι οι κακοί;

  Τόσο οι κινέζοι όσο και ο Ιπποκράτης την ικανότητα του φιδιού να επιλέγει βότανα. Δεν είναι τυχαίο που το φίδι είναι το avatar της ιατρικής.

  Συγκρίνοντας την ταινία αυτή με την ταινία του Lu Chun «Το άσπρο φίδι: μια ερωτική ιστορία» που την είδα μόλις προχθές, διαπιστώνω για μια ακόμη φορά την αλλαγή των γούστων. Οι σημερινοί θεατές αρέσκονται στις σκηνές σύγκρουσης και δράσης, που η σύγχρονη τεχνολογία μπορεί να τις κάνει πράγματι εντυπωσιακές, ενώ τους θεατές προηγούμενων δεκαετιών τους άρεσε περισσότερο το στόρι. Περισσότερα έχω γράψει στην ανάρτησή μου για τους «17 σαμουράι» του Κέντζι Μιτζόγκουτσι, συγκρίνοντας τη δική του μεταφορά με άλλες μεταγενέστερες της πραγματικής αυτής ιστορίας, στην ίδια ανάρτηση. Για το άσπρο φίδι κάνω ξεχωριστές. Εκτός από αυτές τις δυο είδα πριν τριάμισι χρόνια την «Κυρία Άσπρο Φίδι» (1962) του Griffin Yueh Feng.

  Μια μας έμεινε (δηλαδή έχω κι άλλες, όμως χωρίς υπότιτλους), και μάλιστα γιαπωνέζικη. Είναι η ταινία που θα δω αμέσως μετά.  

 Μπορείτε να το δείτε στο youtube